Often, Bughead's family

Girl power

WIEC NA POCZĄTKU MAŁE INFO Z RACJI IZ TERAZ BEDZIE WIECEJ OSOB W OPOWIADANIU BEDA POAJAWIALY SIE TAKIE RZECZY JAK BETTY POV'S.

Betty Pov's

Jetem w osmym miesiacu ciazy, na ostanim USG dowiedzialam sie ze moja ciaza jest zagrozona, ponieważ to blizniaki. Musze wiec uwazac na każdym kroku i nie wyjedzac zbyt daleko. Rano obudzilam sie jak zwykle, chociaż nie w sumie to nie, nie bylo zwykle, obok mnie byl moj ksiaze, moj Juggie, moj bohater i moje wsparcie w czasie burzy.;

-HEEEJ, bejb- powiedzial Juggie, ktory odrazu po przebudzeniu zobaczyl jak patrze sie na niego moimi dużymi, zieloymi oczami.

- Dzien dobry, jak sie spało?

- To chyba ja ciebie powinien sie spytać albo moze raczej naszych małych brzdąców czy dały ci bardzo w kość?

- Nie było tak źle, fakt troche sie wierciły aleeee bylo znośnie.

Jughead Pov's

Mam dzisiaj dla Betty super niespodzinkę. Idziemy do restauracji na kolacje, tylko my, ja i moja Betty, Betts, moja wybawczyni, osoba na ktorej zawsze moge polegac.

Była godzina 16, za niedlugo powiem Betty o mojej niespodziance, ciekawe czy jej sie spodoba, a co jak nie? Co ja wtedy zorbie? Dobra, dude ogarnij sie, badźmy dobrej mysli wszystko bedzie DOBRZE. Jednak nagle Betts zle sie poczula, odrazu zmartwilem sie;

-Bejbi, wiem ze sie zle czujesz i na pewno nie chcesz wychodzic z domu, ale zarezerwowalem nam miejsca w restauracji na godzine 18.

- Juggie, chce, bardzo chce i dam rade dawno nie wychodzilismy z domu, bardzooo dawno, zrobie to dla ciebie, nie chce zebys czul sie olewnay przez to ze jestem w ciazy.

- Betts, nie musisz na prawde ja mogę leżeć na kanapie w piżamie, oglądając filmy i jedząc popcorn i bedzie tak samo wspaniale.

- Chce pojść i pójdę.

Widziałem jak Betty sie meczy gdybym tylko mogł zabrac jej ten ból, pomogłem jej wstać z kanapy, przyszykowac sie i wyszliśmy z domu, w koncu od paru miesiecy. O godzinie 18;00 byliśmy juz na miejscu, zjedlismy kolacje, deser i nagle:

-Jug, juz sie zaczęło!

-Mówisz ooo...

-Tak, właśnie tak...

Szybko wyniosłem Betty z restauracji i pojechalismy do szpitala. W drodze:

- Betty trzymaj sie jeszcze chwile!

Po zaparkowaniu samochodu, wniosłem Betty do szpitala a lekarz odrazu kazal posadzić ja na wózek i zabrał ją na sale gdzie miała mieć cesarkę. Zadzowniłem do wszystkich, do Archiego, Vronicy, mamy Betty ktora swoja drogą postnowiła dać szanse sobie i mojemu tacie i zamieszkali razem tym samym do mojego taty.

Po 45 minutach z sali wyszedł do nas lekarz i powiedział do nas:

- Podczas cesarki nastąpiły komplikacje, udało nam sie uratować matkę i córke- i nagle powiedział do mnie to czego najbardziej sie bałem- państwa syn nie przeżył, przykro mi, proszę teraz byc przy partnerce, potrzebuje tego, musi pan być silny.

Rzuciłem sie w rozpacz, spytałem jednak doktora jakie podłoże ma utrata mojego syna?:

- Najprawdopodobniej jest to miedzy innymi stres, po za tym to wcześniaki wiec czasami tak sie zdarza teraz najważniejsze jest aby był pan z partnerką, ona naprawde tego potrzebuje.

Wszedłem do sali i tam zobaczyłem moją Betts płaczącą:

-Jug! Ja przepraszam, zabiłam go, ludzie mają racje jestem tak jak moja matka ktora zabiła syna, jestem taka sama, nienawidze siebie, to wszystko moja wina!- wykrzyczała

- Betty, heej, to nie twoja wina, jestem tu, damy radę musimy być silni dlaa.....

- No właśnie jak ją nazwiemy? - spytała Betts i na chwile zobaczyłem na jej twarzy uśmiech.

- Możeeeee...

Kochani moja wspaniała wena mi wróciła, wiec rodziały beda cześciej, pierwszy raz pisalam na komputerze niczym Jughead wiec wybaczcie niedoskonałości. Dziekuje za aktywnosc. Postaram sie dodac jutro nowy rodział.