Şimdilerde
Altından geçtiğim
Bütün ağaçlar yapraklarını döküyor.
Havada hazan var,
Yüreğimde hüzün...
Cemal Süreyya
Kendimi çoğu zaman rüzgarda savrulan yapraklara benzetirim. Tabi ki mevsimin sonbahar olduğunu söylememe gerek bile yok.Hüzün mevsimidir. Sanki dünyanın içine değilde hüznün içine doğmuş gibiyim. Ordan oraya savrulup duruyorum. Yönümü bilemeden. Rüzgarım insanlar, kim nereye yönlendirirse oraya gidiyorum. Düşüyorum ellerine...
Şimdi de karşımdaki adamın ellerine düştüm. Bağırıp çağırdığım, yüzüne kapılar kapadığım, belki kırdığım sahi kırılmış mıdır. Niye kırılsın canım insan sevdiğine kırılır.Peki neden tuhaf hissettiriyor. İçimde daha önce hiç adını bilmediğim bir duygu oluşturuyor. İçindeki eksik parçaymış gibi...
'' Özür dilerim.''
Başını kaldırıp gökyüzünü andıran gözleriyle baktı. Bir insan bu kadar güzel bakar mıydı. Gözlerinde Şefkat vardı. Bir babanın evladına Şefkati gibiydi. Bu kadar güzel bir şey miydi.
Gerçi nereden bileceğim ki hiç babamdan şefkat mi gördüm. İstemsizce aktı gözlerim. Babam benim içim de kapanmayan sürekli kanayan bir yaraydı.
''Canın mı acıdı.''
Konuşamıyordum. Kelimeler boğazımdan çıkıp dilime yol almıyordu. Yine kilitlenmiştim.Daha fazla endişelendirmemek için başımı hayır anlamında salladım. Gülümsedi. kendimi toparladığımı görünce işine döndü.
''Neden benden özür diliyorsun''
''Size biraz haksızlık ve terbiyesizlik yapmış gibi hissediyorum.''
''Gerçekten mi ben niye hatırlamıyorum.''
'' Ben dedemi öyle görünce ve onu kaybedeceğimi düşününce biraz korktum ve size bağırdım. Dedem sizi görüp tekrar fenalaşmasın diye kapıyı da yüzünüze kapatmış bulundum.''
'' Önemli değil biz doktorlar senin gibi cadı hasta yakınlarına alışkınız dert etme''
'' Hatalı olduğum için şimdi sessiz kalıyorum yoksa bana cadı dediğinizi yanınıza bırakmazdım.''
''Eminim, evet bitti. Mikrop kapmamasına dikkat et her gün pansuman yaptır ve bir hafta sonra dikişleri aldırmak için gel''
''Teşekkür ederim.''
Sadece tebessüm etti. Bu adamda var bir şeyler, çıkar yakında...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÜLFEDA
RomanceNazeninle birlikte yavaşça sofraya yaklaştık. Tüm aile üyeleri masadaydı. Tanımadığım bir kadınla bir kiz cocugu da vardı masada, yavasca sandalyeme oturdum. Oğlum hemen elimi tuttu. Hareket etmek canımı yaksa da eğilip öptüm. Kafamı kaldırdığımda o...
