*KESİT*

529 17 0
                                    


    İnsanları anlamak zordu tabi bu arkamdan söylenerek gelen zatı insan olarak sayarsak. İnsan bir kişi ya sever ya sevmezdi. Bunun ne yaptığı da belli değil, dengemi bozuyor. Kütüklüğüne oscar verdiğim. Aslında sinirim ona değil kendime, herkesi kontrol ederken bunun nerede olduğunu da kontrol etmeliydim. Ders olsun bana bundan sonra daha dikkatli olmalıyım. İşin yoksa şimdi bunu dinle, yok efendim ne yapmaya çalışıyormuşum başımı bir türlü beladan çıkarmıyor muşum en olmadık zamanlar da karşısına çıkıyormuşum ne yapmaya çalışıyormuşum. Ben meraklıydım zaten bunların hepsine, beni görme yeter.

''Hala söylenmeye devam edecek misin''

''Ne yapayım sinirlerimi bozuyorsun ne zaman karşıma çıksan dengemi bozuyorsun''

''Hah bil mukavele''

''Küstahlık yapma senin dilini koparırım'' yapar mı yapardı. Her şey beklenirdi bundan,ondan deli gibi tırsıyordum ama bu demek değil ki ona boyun eğecektim. Burnumu havaya diktin onun dediği gibi daha küstah bir şekilde cevap verdim.

''Kolaydı.'' Sinsi sinsi yaklaştı başını bana doğru eğdi.

'' Öyle bir kolay ki ama senin gibi şımarık kız çocuklarıyla uğraşmaya değmez. Gerçi sen hiçbir şeye değmezsin '' ne yapmaya çalışıyordu. Bu kadar sinirlendiğim hatta nefret ettiğimi söylediğim adamın söyledikleri niye bu kadar canımı çok acıtıyordu. Yoksa ben nefret etmiyor muydum bundan, leyladan nefret ediyordum. Söylediği hiçbir şey bu kadar canımı acıtmıyordu. Karşımdaki adamın söyledikleri neden acı veriyordu neden onun karşısında kendimi bu kadar aciz hissediyorum. Kendimi sorgularken  sadece ona bakıyordum. Onda hiçbir değişim yoktu. Görmüyordu canımı acıttığını, aksine bundan zevk alıyordu. Kendimi toparlayıp ona cevap verdim.

''Haklısın değmem''  

GÜLFEDAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin