The Gay CEO

Chapter 7

CHAPTER 7 – FIRST DAY

FAYE POV.

“Hindi ako nangangagat! Lumapit ka pa nga. Parang timang naman to.” Pangiti kong wika kay James. Pero sa totoo lang ay naiinis ako sa ginagawa niyang distansya sa akin.

Hindi kasi siya sumasabay ng lakad sa akin. Parang iniiwasan niyang magkasabay kami o magkadikit.

First day namin ngayon as mag jowa, officially mag jowa! Pero nakakainis siya! Parang diringdiri siya sa akin dahil sa halip na maging sweet na siya at caring sa akin ay iba ang nangyari, ayaw niyang nakikita kami ng iba na magkadikit. Kanina pa gano’n si James kaya tuloy nuong araw akong wala  sa mood.  Nung una akala ko ay naninibago lang pero buong araw na hindi siya naga-act na boyfriend ko.

“Ayoko!” tipid at malamig niyang wika.

“Wow, galing so sana nag jowa nalang ako ng invisible!” mahina at pabulong kong reklamo.  Pero siniguro ko rin na mahahalata ni James na bumubulong at nagrereklamo ako.

“Bakit ba?” Inis nitong sabi.

Tinaasan ko siya ng kilay.

“Diba jowa kita?!”

“So?”

Aba’t—

“Pasalamat ka at mahal kitang gago ka! Kung hindi kanina pa kita sinabunutan bwisit.” Wika  ko sa isipan.

“Lumapit ka kasi sakin! Bakit ba ayaw mong sumabay sa akin maglakad.  Reklamo ko.

“Bakit mo ba kasi ginagawang big deal ang pag sabay natin mag lakad ah?! Napaka-isip bata mo!” Masungit nitong sabi.

“Syempre mag jowa na tayo! Dapat sabay tayo mag lakad, tapos mas maging sweet at caring kana. Pero instead of making me happy for our first official day as mag-on, ito ang ginagawa mo ngayon! Napipilitan ka lang ba?!” Inis kong sabi at nag walk out.

Nakakainis siya! Akala ko pa naman kapag naging kami maging sweet na siya sa akin. Pero nagkamali pala ako!

“Faye, sandali!” paghabol niya. Bigla nitong hinawakan ang kamay ko na nakapagpatigil sa akin.

Tinignan ko naman siya at tinaasan ng kilay.

“Ano?!” taray kong sagot.

Bumuntong hininga siya at tinignan ako.

“I’m sorry, okay! Nag-aadjust pa kasi ako, and I’m not used to please forgive me.” Kita ko ang sincerity sa mga mata niya. Bigla tuloy bumalik ang karupukan ko.

Umiwas ako ng tingin. At pinipigilan ang sariling maawa, kasi naman napaka easy to get ko masyado.

“’Wag kang marupok, Faye. ‘Wag mo muna patawarin ‘yan! Magpabebe ka muna, utang na loob.” Pagmamakaawa ko sa sarili. Kahit sobrang lakas na ng tibok ng puso ko at sobrang kinikilig na ako.

“Faye...please..I’m sorry,” malambing nitong sabi. Sabay pakita sa maamo at nakakatunaw niyang titig.

Faye...kumalma ka.

“Babe?” aniya

“Yes?” bigla kong sagot dito.

Pota---

Nakita ko ang pag ngisi niya. At ‘di ko na rin mapigilan ang sarili na mapangiti ng sobra.

“Bati na tayo, okay?!”

May magagawa ba ako?! May pa babe babe ka nang nalalaman eh! Bwisit ‘to.

“Wala naman akong magagawa eh.” Sabi ko at inirapan siya.