29. Bölüm

5.5K 280 29
                                    

Mutlu pazarlar.

(Kişisel sebeplerden dolayı önümüzdeki pazar bölüm yayınlayamayacağım fakat hafta içi yayınlamaya çalışacağım. Günümüz değişmeyecek her pazar buradayım, haftaya pazar hariç 🙂)

Bir karakterimizin hikayesiyle sizlerleyim bugün, yaşanmışlıklar ve hatalarla aynı zamanda. Belki hikayemin içinde sizden bir şeyler vardır, ya da benden bir şeyler...

Hepimizin  yüreğinde bir şeyler olduğu kesin.

İyi okumalar dilerim.

****

Lexi'nin kollarında bir güne daha mutlu açtım gözlerimi. Bugün içimde fazlaca bir mutluluk vardı. Kafamı hafifçe kaldırdım sevgilimin göğsünden, gözleri kapalı derin nefesler alıyordu. Yani rahatça izleyebilirdim onu.

Başım, beni saran kolunun üzerine doğru yerleşirken yüzünü görebilecek bir konum aldım. Böylece uyanırsa hemen gözlerimi kapatıp uyuyor numarası yapabilirdim.

Yumuşak yüzünün hafif hatları vardı ama çene kısmı keskindi. Kirpikleri çok uzun değildi. Uzun olmaması bir yandan iyiydi ama. Böylece uzun kirpikler gözlerinin güzelliğini kapatmıyordu. Kirpikleri uzun olsaydı bu sefer kirpiklerinin güzelliği mavi gözlerini arka planda bırakabilirlerdi.
Evet evet, bu haliyle daha iyiydi kesinlikle.

-Aşıksın diye güzel gelebilir mi acaba saf kız?-

Başımı iki yana sallayarak aklımdaki mantıklı düşünceyi sarstım. Tabii o sırada Lexi'yi de sarsmış olduğumdan kıpırdandı ve bana doğru yan döndü.

"Günaydın sevgilim."

Kollarını belime sarıp yüzünü saçlarıma gömdü. Bende otomatikman boynuna yerleşmiş oldum.

"Günaydııın."

"Ne zaman uyandın bakayım sen? Yerinden çıkmışsın?"

Kafamı göğsünden geri atıp yüzüne baktım.

"Yeni uyandımda, ne yerinden çıkmışım?"

Lexi gülümsedi ve,

"Kendi yerinden çıkmışsın. Kalbimin üzerinden yani." dedi.

Kıkırdayarak kafamı göğsüne tekrar koydum ve sıkıca sarıldım.

"Doğru, ama bu kalp benim ve ben yerimden çıksamda o benden çıkmayacak, o yüzden dert etmeye gerek yok sevgilim."

Lexi ellerini belime doğru yavaş hareketlerle indirirken konuştu.

"Hımmm. Sevgilim ha?"

Yüzündeki haylaz ifadeye kıkırdarken koluna bir tane geçirdim ve ciddileşmeye çalıştım.

"Yaramazlık yok sevgilim. Haydi kalk kahvaltıya gidelim, çok acıktım. Hem Hope gelirse bizi böyle sarmaş dolaş görmesin çok büyük ceza alırız."

Lexi kıkırtıyla yataktan kalktı, ben de peşinden kalkıp yüzümü yıkadıktan sonra üzerime hırkamı geçirdim ve ortak alana çıktım.

Bizimkiler masada oturmuştu. Sadece Zeyna yoktu ortalarda. Yerime oturdum ve,

"Günaydın." dedim. Nicky ve Carol hafif  gülümsemelerle günaydın dediler. Bir tuhaflık olduğunu sezmiştim. Lexi de sezmiş olacak ki hafifçe boğazını temizleyip dikkati üstüne çekti.

"Zeyna nerede?"

Kızların ikiside ona tuhaf bakışlar attı. Lexi bir anda dank etmiş gibi elini alnına vurdu ve,

Ostwind Hapishanesi✅️(gxg) TAMAMLANDIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin