Ostwind Hapishanesi✅️(gxg) TAMAMLANDI

31. Bölüm

Merhabalar.👋

Şehir dışında olduğumdan vaktinde bölüm yayınlayamadım ama artık buradayım
(buradayımdır herhalde 🤔)

Hepinize iyi okumalar dilerimm.🙂

****

Lexi ile konuşmamızın üzerinden bir hafta geçmişti, konuyu hiç açmamıştım çünkü feci şekilde utanıyordum ve ciddi olup olmadığına da emin değildim. Bu yüzden hiçbir şey olmamış gibi davranmaya çalışıyordum.

Hope ile havalandırma saatinde top oynarken tayfa bizi izlemekle meşguldü. Bir tek Zeyna yoktu ortalarda. Carol ve Lexi Hope'un yaptığı hareketlere ve danslarına gülerken, Nicky de oyunumuza dahil olmuş, çocuklar gibi mutluydu. Çünkü daha dün onun ve Carol'ın doğum gününü kutlamıştık ve çok sevinmişlerdi. İkisinin doğum günleri 1 gün arayla olduğu için tam ortada kutlamıştık. Zeyna doğum gününü söylemediği için ona baskı yapmıştık ama yinede söyletememiştik. Lexi'ye ise doğum gününü sorduğumda "Ben doğum günü kutlamam" diyerek anında konu değiştirmişti. Üstelememiştim o anda ama mutlaka daha sonra üsteleyecektim. Sebebini bilmem gerekirdi çünkü insan sevgilisinin doğum gününü bilirdi. Bilmeliydi.

Havalandırma saatinden hemen sonra biraz ortak alanda oturup akşam yemeğine indik. Yemeklerimizi yerken Quinn ve Allen arkasında 3-4 kızla birlikte içeri girdiler. Yemeklerini almadan tepemizde dikilmeye başlamışlardı.

"Ahh Becca, nasılsın uzun zamandır karşılaşamıyoruz seninle. En son yarım kalan bir işimiz vardı onun hakkında seninle şöyle detaylıca konuşmamız gerekecek. Unutmadın değil mi, sözün var bana."

Quinn'e ters bir bakış atarak önüme döndüm. Lexi ateş saçan gözlerini Quinn ve Allen arasında gezdiriyordu. Quinn bunu görmüş olacak ki tekrar söze girdi.

"Bizim küçük patrona da bakın siz, gözleri alev alev. Sakin ol küçüğüm, sevgiline, ah pardon daha doğrusu oyuncak bebeğine bir şey yapmayacağım. En azından ben, aşk kuşları için elimi kirletmem."

Lexi yerinden kalkacakken Zeyna onu tuttu, ben de o sırada eline uzanıp tutmuştum. Lexi gözlerime bakıp sakinleşmeye çalışırken yemekhane kapısı sertçe açıldı ve hepimiz o yöne döndük. 2 gardiyan ve 4-5 tane farklı üniforma içerisinde olan adamlar vardı.

"Quinn Evans." dedi içlerinden biri.

"Allen Sabez."

Gardiyanlar ikisini de yabancı adamlara götürürken, Quinn ve Allen hepimiz gibi şaşkınlık içerisinde ilerlediler. Görevliler ellerine kelepçeleri geçirdiğinde, haftalardır duymayı beklediğimiz o cümleler döküldü ortaya.

"Transfer oluyorsunuz. 5 dakika içerisinde eşyalarınızı toplayacak ve kimseyle görüşmeyeceksiniz. Şimdi, ilerleyin."

Hiçbir tepki vermemeye çalışarak olanları seyrettim. Herkes gittiğinde birbirimize baktığımızda hepimizin gözleri gülüyordu, dışarıdan bakan bir insan anlamazdı belki ama şu an Zeyna'nın bile gözleri kahkaha atıyordu bana göre. Yemeklerimizi hızla bitirip bloğa gittik. İçim içime sığmıyordu. Artık sevinmem lazımdı. Tuttuğumu yeni fark ettiğim nefesimi, kızlara el işareti yaparak odama çağırdıktan sonra rahatlamış bir şekilde bıraktım. Zeyna kapıyı kapattığı anda Lexi'nin boynuna atladım ve sıkıca sarıldım, oda aynı şekilde karşılık verdi.

"Sonunda. Başardık Lexi. Kurtulduk onlardan."

Nicky de o sırada sevinçle bir Carol'a bir Zeyna'ya sarılıyor, Hope'u gıdıklayıp bir yandan da dans ediyordu. Çenesi de durmuyordu tabii ki.