Ostwind Hapishanesi✅️(gxg) TAMAMLANDI

2.Bölüm

MEDYADA AMY VAR

İyi okumalar.😍

****

Bir sürü işlemden geçirildim. Şu filmlerde gördüğüm mahkum fotoğraflarından çektiler. En önemlisi ve kötüsü üst aramasıydı. Henüz 18 yaşındaydım ve tabii ki başka insanların yanında utanıyordum. Kadın gardiyan önce soyunmamı istedi. Çekinerek sütyen ve külot kalacak şekilde soyundum. Gözlerime baktı.

"Rebecca Ferguson! Üzerinde hiçbir şey kalmayacak şekilde soyun!"

Utana sıkıla sütyenimi ve külotumu çıkardım, ellerimle kendimi gizlemeye çalışıyordum ama o ana kadar kadının bana dokunacağını bilmiyordum tabii ki de.

Kadın ellerimi indirip göğsüme ve saçlarıma dokunarak bakarken sıcaktan patlayacağımı hissetmiştim. Utanmamı unutmak için gözlerimi kapattım. Kadın yavaşça popoma doğru indi. Elleriyle oraları talan ederken gözlerim kocaman açılmıştı. Kesinlikle iğrenç bir şeydi bu.

"Bakire misin?"

"He?"

"Bakire misin diyorum. Hiç sex yaptın mı? Vajinana bir şey soktun mu?"

"Ha-ha-hayır. Bakireyim ben." dedim kekeleyerek.

Sanırım insanların bunu kolayca konuşabilmesi beni utandırıyordu.

Kadın benim cümlem bittiğinde önümde eğildi. Bacaklarımı iki yana açtırdı ve çömelme pozisyonu aldırdı. Tekrar bir taraflarımı uygunsuz şekilde kontrol ettikten sonra kaldırmıştı. Giyinebilirsin cümlesinin bu kadar sevindireceğini bilmezdim...

Bir sürü kapı koridor geçerken konuşuyordu.

"Burada her şeyden çok kendine dikkat etmen lazım. Yaşın çok büyük değil, küçüksün. Burada ki çoğu mahkum senden büyük seni ezmeye, yok etmeye çalışacaklar. Direneceksin. Sonra direndiğin için dayak yiyeceksin. Belki öleceksin. Ya da kendini ezdirmeyip birilerinin kölesi olacaksın, seni başkalarına satacak ve belki de tecavüze uğrayacaksın. Tabii ki kadınlar tarafından. Kısaca kendine tecavüz ettirmeyi ya da dayak yemeyi kabullenmen lazım. İkisinden birini seçmen gerekebilir. Ve eğer lezbiyen değilsen ve sevgilin ya da kocan yoksa sanırım her şey daha zor olacak senin için."

Gardiyanın anlattıklarıyla gittikçe daha çok korkmaya başlamıştım. Kimseyi dövemezdim bile ben, kendimi nasıl koruyacaktım burada.

"Sizin tek işiniz bizim buradan çıkmamızı engellemek mi? Yani sadece bu mu işiniz, mahkumları diğer mahkumlardan korumakta işinizin bir parçası değil mi?"

Dehşete düşmüş gözlerle sorular sorup, onun can alıcı cevaplarını dinliyordum.

"Sence hangi gardiyan ölümünün mahkumlar tarafından olmasını ister. Burası dışarıdaki kurallarla yürümüyor. Şunu bil yeter, eğer bir mahkumu ispiyonlayacaksan asla kimliğini belirtme ya da mahkumlara ispiyoncunun sen olduğun hakkında ipucu bırakma."

Nefes alıp devam etti.

"Burada kendini koğuş ağası sananlar var. İsimlerini duyarsın. Ama 2 kişi var ki birbirlerinin en büyük düşmanıdırlar. Hayatımda onlar kadar birbirinden nefret eden iki insan görmedim. Her fırsatta birbirlerine zarar verip ceza alırlar. Ha bu arada yeni gelenleri de pek rahat bırakmazlar o yüzden zorlanacaksın. Zengin hayatın kadar kolay olmayacak burası Rebecca. Bol şansa ve cesarete ihtiyacın var."

"Becca." diyebildim sadece. Ah aptal kafam her şeyin arasında sadece isime mi takıldın. Gardiyan anlamamış şekilde baktı.

"Becca olarak kullanıyorum ismimi ben. Yani Becca demeniz yeterli."