VEDA ve İTHAF - Okumanızı rica ediyorum

1.8K 109 59
                                    

Can okurlar...

Neredeyse 1 yıl boyunca benimle birlikte bu hikayeye ortak oldunuz... İlk andan beri takip edenleriniz oldu, sonradan dahil olanlar oldu. Hepinize tek tek teşekkür ederim. Benimle bu hikayede var olduğunuz için.

Hikayemi yayınlamadan önceki 1 yıl boyunca bu hikaye ve birkaç hikaye üzerinde çalışıyordum. İlk 20 bölüm hazır olduğunda yayınlamaya karar verdim ve ilk yazmaya başladığım andan bu yana yaklaşık 2 yılımı bu hikayeye verdim.

İlk gxg kitabım olduğu için biraz heyecanlıydım, yazmayı becerip beceremeyeceğim konusunda stresliydim, beğenilip beğenilmeyeceğine emin olamıyordum fakat yayınlamaya başladıktan sonra emin oldum. Ben normalde eşcinsel birisi, değildim... Ancak erkeklere de gözle görülür bir ilgi duymuyorum, açıkçası şöyle bir geriye baktığımda çokta duymadığımı fark ettim... Hatta bxg kitaplarıma devam edemiyorum bile artık çünkü bir erkeğin ve bir kadının birbirine duyduğu duygular samimiyetsiz geliyor.

Ben 23-24 yıllık tek düze düşüncelerimi bir kenara bırakıp farklı bir şey denedim, daha samimi bir şeyler istedim... İki kadının birbirlerine hissettiklerini, yaşadıklarını yazdım hayal gücümle ve çevremdeki etkilerle. Bu hikaye bana çok şey kattı aslında, bir yandan da çok şey götürdü benden.

Ostwind ile beraber çok şey yaşadım anlayacağınız. Ama bitmesinin vakti gelmişti. Kimseyi sıkmadan ve uzatmadan bitirmeye çalıştım. Umarım hepinizi mutlu etmişimdir. Final için çok düşündüm uğraştım. Tabii ki her bölüm için uğraştım ama final biraz daha zaman aldı benim için. Umarım güzel bitirebilmişimdir çünkü beğenmeyeceksiniz diye çok korkuyorum :)

Bu hikaye içinde yazdıklarımın tamamı hayal gücü değildi tabii ki, bazıları kendi yaşadıklarım veya hissettiklerimdi. Hikayede benim yaşamadığım tek şey mutlu sondu. Bana göre mutlu son yakışmazdı da bu hikayeye. Çünkü ben mutlu sonlara inanan birisi değilim uzun bir süredir.

Hepimiz buraya, bu uygulamaya gerçek yaşamımızdan kaçarak geliyoruz. Mutsuzluklardan, üzüntülerden ya da kavgalardan kaçıp buraya, hikayelere, dostluklara koşuyoruz. Bu yüzden mutlu olmalıyız, en azından bu küçük dünyamızda mutlu olmalıyız... Beni buna inandıran da Astatke'dir.

Burada dostluk kurup bu dostluğu gerçek hayatımıza da taşıdığımız, her derdimi dinleyen ve hikayelerimin düşünce yazarı olup çıkan sevgili arkadaşım Astatke'ye çok teşekkür ederim. Zor anlarımda kelimeleriyle de olsa yanımda oldu her zaman. Ben üzüldüm benimle beraber üzüldü, güldüm, o da güldü. Bana can dostu oldu. Zor zamanlardan kastım hikaye değil tabii ki, kişisel olarak yaşadığım her sıkıntıda bir kardeş gibi dost gibi yetişti imdadıma.

Mutlu sona onun sayesinde kavuştunuz. Fikirler vererek ve benimle bu konuda uzun konuşmalar yaparak mutlu sonu kabul etmemi sağladı. Hikayenin ikinci yarısı itibariyle, şu isim nasıl desem yardımıma koştu, böyle bir foto bulabilir miyiz desem buldu önüme koydu, kısaca uğraştı, emek verdi.

Astatke çok teşekkür ederim Bro'm, iyi ki varsın. İyi ki dostumsun. Arkadaşlığımızın ömür boyu süreceğine inanıyorum. Bu kitabı sana ithaf ediyorum. Çünkü sen benim gerçeklerimi, korkularımı, hissettiklerimi, kimsenin bilmediği şeyleri bilen tek kişisin. Sen benim hayal dünyamdaki hikayemin en güzel, en yakın dostu, başrolüsün. Belki bu hikaye benim bir şeyleri kaybetmeme, anlamama, ya da üzülmeme sebep oldu ama bana çok büyük bir dostluk kazandırdı. Ben bu hikayenin benden götürdüklerini siliyorum, sadece bana kazandırdıkları kalacak. Bana kazandırdığı en büyük şey de sensin. Dostluğun sayesinde gerçekten güldüğüm günlere yeniden kavuştum. Bütün bunları bir araya getirdiğimde Ostwind'in senden başkasına ithaf olamayacağını anladım. Seni çok seviyorum Bro'm iyi ki varsın.

*****

Ben burada herkesin yazdığı yorumlara sorduğu sorulara elimden geldiğince cevap vermeye çalışıyorum. Size de belirtmek istediğim bir şey var. Şunu unutmayın ki hayatımızda da olduğu gibi siz kime değer verirseniz o ön plana çıkar. Yani buradaki tüm hikayeler siz okuyucular sayesinde var (ben de dahil, çünkü ben de bir okuyucuyum). Sizler olmasanız hiçbir hikayenin değeri yok. Bu yüzden burada yazarlar kadar sizin de emeğiniz büyük. Bunun için herhangi bir yazar teşekkür ediyor mudur bilmiyorum ama ben size teşekkür etmek istiyorum. Çünkü benim hikayemi yazan ben olabilirim ama beğenen okuyan ve buralara çıkaran da sizlersiniz. Bazı kategorilerde birinci olmasını veya sıralamalara girebilmesini sağlayan sizlersiniz. Bu yüzden hepinize ayrı ayrı çok teşekkür ediyorum bu hikaye ile burada tutunabilmemi sağladınız. Umarım her şey gönlünüzce olur.

Sizlere bir süre veda ediyorum. 2. bir kitap yayınlamak isterim, ama hemen yayınlayamayacağım. Üzerinde düşünüp biraz vakit harcamam gerekiyor ve dinlenmeye ihtiyacım var. Tabii bu süre içerisinde yeni hikayeler üzerinde de düşünüp çalışacağım, olan bir hikayeyi düzenlemeye çalışacağım bir aksilik olmazsa. İnşallah yine burada gxg hikayelerimle olacağım. Sadece biraz süreye ihtiyacım var. Bu süreç ne kadar uzun olur bilmiyorum. Belki uzun sürecek belki de kısa bir sürede geri döneceğim bazı konularda sabırsız birisiyimdir ama o zamana kadar kendinize iyi bakın.

Sizleri seviyorum. Belki %90'ınızı tanımıyorum ama bu sizleri sevmeme engel değil.

Bexi ile ilgili söyleyeceğim son bir söz var...

"Her şey bir gün bitecek. Ama onların ki sonsuza dek sürecek..."

Hoşça kalın...

(Eğer aklınızda bir soru işareti, hayal edemediğiniz bir durum, bir kısım kalırsa soru sormaktan çekinmeyin lütfen, duvarımda veya hikaye yorumlarında sorularınızı cevaplayabilirim. Soru cevap etkinliği yaparız isterseniz.

Yazar buralarda😊💚...)

Ostwind Hapishanesi✅️(gxg) TAMAMLANDIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin