Eli dudakları arasındaki çubuğu tutup çekti. Lolipop ??
"Duş alacağım müsaadenle."
Yandaki duşlara baktım hepsi boştu.
"Diğerlerini kullanabilirsin. Hepsi boşta. "
Kız diğer duşlara baktı ve alaycı bir tavırla tekrar bana döndü.
"Burası benim ve...
Güzel bir bölümle sizlerleyim, olayları biraz hızlı bulabilirsiniz fakat bir sonuca varmak için hızlandırmak zorundaydım. 🙂
Umarım beğenirsiniz, iyi okumalar dilerim...💚
****
*8 ay sonra*
Her gün umutla ve mutsuz olmamaya çalışarak uyandığım günleri geride bırakmıştım bu sabah. Sevdiğim kadınla kavuşacaktım. O uzun ve özlemli bekleyiş son bulacaktı, heyecandan uyuyamayarak ve mutluluktan kendimi tutamayıp sürekli ağlayarak sabahı etmiştim.
Kızlarla görüşüp onları da çağırdım, ama gelmemişlerdi Lexi'yi karşılamaya. Yalnız olmamızı istiyorlardı. Israr edemeyecek kadar aklım yerinde değildi bu yüzden avukatın haber verdiği saatte orada olacak şekilde evden çıktım. Sade bir şeyler giyinmiştim, aslında şık olmam lazımdı ama hava çok sıcaktı ve ince bir tişörtle dışarı çıkmak daha mantıklı gelmişti, ne kadar giydiklerimin ve arabamın siyah olması bu duruma zıt kaçsada...
Siyah Audi'ye koşar adım gittim ve çalıştırdım. Aslında Camaro veya Jeep kullanmayı daha çok seviyordum fakat Audi'nin bir ağırlığı vardı ve bugün gayet bir hanımefendi gibi gitmeliydim sevgilimin yanına.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
-Ama kıyafetlerin hiç de hanımefendi gibi değil!
İç sesime "Kapa çeneni" diye çemkirdikten sonra gaz pedalına biraz daha yüklendim. Yaklaşık 1 saat sonra hapishanenin önündeydim.
Yarım saatlik heyecanlı bir bekleyişin ardından hapishanenin o büyük demir kapısı açıldı. Ve sevdiğim kadın, elinde ufak çantasıyla, etrafına bakına bakına çıkmıştı dışarı. Gözleri heyecanla birini arıyordu, çok belliydi. Sonra ona doğru hızlı adımlarla yürüyen beni gördü. Yüzündeki heyecanlı ifade birden mutlu bir gülümsemeye dönmüştü. O da bana doğru hızla yürümeye başladı. 8 ay sonra ilk defa ona sarılabilecektim ve bunun için hızlı yürümek yetmezdi ve koştum. Ona koşarken ağlıyordum ama sevinçtendi, özlemden, sevgiden, aşktandı. Bedenlerimiz hızla birbirine kavuştuğunda kollarımızda sıkı sıkı vücutlarımıza dolanmıştı. Ben onun kokusunu içime çekerken o da beni havaya kaldırmış etrafında döndürüyordu.
"Güzelim. Çok özlemişim kokunu. İnanamıyorum buna. Kokun olmadan nasıl yaşayabildim inanamıyorum."
"Seni çok özledim aşkım. Çok şükür sonunda beraberiz artık."
"Şükür bir tanem tanrıya bin şükür." dedi yanağıma kokulu tatlı bir öpücük bırakırken.
Kıkırdayarak geri çekildim.
"Hani tanrıya inanmıyordun sen?"
Lexi de kıkırtıyla yüzüme baktı. Elini saçıma daldırdı ve okşarcasına rüzgardan önüme gelen saçlarımı geri taradı.
