Bir Kadın; Yandı, düştü, yaktı...
Duvarları vardı Kadının aşılamayacak, kırılamayacak duvarlar...
Ayakta kalmaya zorlanan bir beden fakat yaralıydı kadın. Yüreği perişan, vücudu cayır cayır yanan bir kadın...
Yanmış bir beden güvenebilecek miydi b...
Bölüm şarkıları:Emre Aydın & Yaprak Çamlıca_ Ölüm kalım meselesi.
Emre Aydın & Model_ Bir pazar kahvaltısı.
Keyifli okumalar! :*)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
21. Bölüm: ''Kalp Atışı.''
''Bak sana gökyüzüne bulutlarda bizim gibi ağlıyor. Yine yağsa temizlenecek mi kirlenmiş yüreğimiz?''
🍁GEÇMİŞ🍁
''Ne yapıyormuş benim güzel kızım?'' Küçük kız, gözlerini resimden kaldırıp babasının ışıl ışıl bakan gözlerine çevirdi. ''Resim yapıyorum yardım eder misin baba?'' Genç adam, kabanını portmantoya asıp kızının yanına bağdaş kurdu. Küçük kız, küçük elleriyle babasına resmini gösterdi.
''Baba herkes bulutun beyaz olması gerektiğini söylüyor ama ben beyaz yapmak istemiyorum ki. Neden insanların dediklerini yapmak zorundayız?'' Genç adam, kızının başını okşayarak beyaz pastelini aldı.
''Kimsenin dediğini yapmak zorunda değilsin. Kimsenin dünyana müdahale etmesine müsaade etme kızım. Senin için neyse onu yap. Başkası bu olması gerektiğini söylediği için bu olması gerekmez.'' Kızının başını öpüp devam etti. ''Bu sözü asla aklından çıkarma. 'Siyah renk her zaman siyah değildir. O hep karanlığı temsil etmez.''
''Asla unutmayacağım baba.'' Genç adam, gülümseyerek pastel boyaları işaret etti. ''Seç bakalım?'' Küçük kız, ellerini pastel boyalarda dolaştırarak yapacağı renge göz gezdirdi. Aklına gelen şeyle babasına döndü.
''Buldum. Bu sefer bulutlar mavi, gökyüzü beyaz olacak.'' Genç adam, gülümseyerek başını salladı. ''Aferin benim güzel kızıma.'' Aniden şimşeğin çarpmasıyla küçük kız, babasının göğsüne sığındı. ''Baba bak bulutlar ağlıyor.'' Genç adam, kızını kucağına alarak başının üzerini öptü. ''Evet ağlıyorlar.'' Küçük kız, başını babasının göğsünden çekip mavilerini babasına çevirdi.
''Neden ağlıyorlar baba?'' Genç adam, düşündü... Düşündü. Düşündü. Yavaşça başını kızına çevirdi. ''Bizi temizlemek için belki?'' Küçük kız, anlamayarak kaşını çattı. ''Nasıl yani?'' Adam gülümseyerek yemek hazırlayan karısına baktı. ''Boş ver güzelim.'' Genç kadın, kızının ve kocasının bu haline gülümseyerek istemese de bu anı bozmak zorundaydı.
''Hadi yemek hazır!''
♥️ ♥️ ♥️
Hissizleşmiş bir beden aynı günde, nasıl iki duyguyu hissedebilirdi ki? Acı, huzur. İki duyguyu aynı anda nasıl hissedebilirdi?
Huzur, bizi her şeyden soyutlar. Kötü bir şey yaşıyorken gelen huzur bizi pençesine alır. Ve hangisinin gerçek duygu olduğunu hissedemezsin. Tam huzurluyum dediğin anda öyle bir acı hissedersin ki, sanki boğazından yüreğine doğru yakıcı bir sıvı akıyormuş gibi. Ve nefes alsan her yere dağılacakmış gibi.
