24. Bölüm: "Beklenmedik Bebek." DÜZENLENMİŞTİR.

246 96 18
                                    

DÜZENLENMİŞTİR.

DÜZENLENME TARİHİ: (20 Eylül- 2020) 02.10

Bölüm şarkıları: Bekir Karahan_ Ressamın Şarkısı.

Barış Akarsu_ Bir sevmek bin defa ölmek demekmiş.

Keyifli okumalar!
:*)

Keyifli okumalar! :*)

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

24. Bölüm: "Beklenmedik Bebek."

"Hayat; bir senaryo... Daha göz yaşı dökülecek binlerce sahne, ödenecek bedeller var..."

♥ ♥ ♥

Öyle anlar olur ki, yaşamadan bilemezsin. Öyle anlar olur ki, görmeden hissedemezsin.

Bazı anlar olur, tam göğsünün ortasında bir bahara gebedir. Kurumaya yüz tutmuş duyguların öyle bir anda filizlenir ki çiçekler açar, farkında bile olmazsın. Mutluluğun tanımı ne deseler; Şuan gözlerime bakan bir çift yeşil derim. Hayatımın öyle bir anında içine girdi ki tüm tabularım yerle yeksan olmuştu. Tam karanlığın dibine batmışken yüreğimin aydınlanmasına sebep olmuştu.

Başımı göğsüne yaslayıp gözlerimi kapattım. Yarını düşünmeden, acılarımı birkaç saniyede olsa unutarak gözlerimi yumdum.

Seni yarını düşünmeden seveceğim, sevgilim.

Acılarıma ihanet ederek seni tam kalbimde seveceğim...

Seni gözlerimle seveceğim, sevgilim.

Bazen dilim susacak, gözlerim sana olan aşkını haykıracak...

Ebediyen uçtuğum da kalbim, kalbinde atacak...

''Sevgilim?'' Kaan'ın sesi beni gerçekliğe getirirken gözlerimi açmadan mırıldandım. ''Hı?'' Şuan gülümsediğine yemin edebilirdim. Hareket eden yüz kaslarından belliydi. ''Biliyorum omzum da uyumak huzur veriyor, haklısın ama bunu şuan ertelemeliyiz.'' Kaan'ın ego dolu sesiyle başımı omzundan kaldırıp yeşillerine çevirdim. ''Buralar ego koktu ya!'' Sırıtmasıyla sol yanındaki beliren gamzesine dokunmamak için zor tutuyordum kendimi. Kollarını belimden ayırıp elleriyle elimi kavradı. Buz bakışlı adamın sıcak elleri, huzur veriyordu bana. Kaan'ın duygusuz gözlerindeki parıltı kalbimi ısıtmaya yetiyordu.

Merdivenlere doğru ilerlememizle bakışlarım yeşillerine döndü. ''Nereye gidiyoruz?'' Yürümeye devam ederken bir yandan cevap verdi. ''Sakin bir yere.'' Kaşlarım çatılırken olduğum yerde durdum. ''Ayşegül,'' dedim ve ardından ekledim. ''Onunla beraber geldim, beraber döneceğiz.'' Kaşlarıyla arkayı işaret ederek dolgun dudakları aralandı. ''Halinden gayet memnun, hem Denizhan var yanında bir şey olmaz. Gel benimle.'' Kaan'ın işaret ettiği yere baktığımda Ayşegül ve Denizhan'ın gülümseyerek konuştuğunu gördüm. Bu anı bozamazdım. Ardından Kaan'ın peşinden, mekandan elini tutarak ayrıldım.

Kimsesiz Duygular Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin