KABUSUM

31.Bölüm🌸

~2 Gün Sonra~

Şu 2 gün hiç beklemediğim ve istemediğim şeyler yaşamıştım. Doğum günümün gecesi Barış'la kaldığım İçin teyzem bana kızmıştı.

Yetmezmiş gibi, beni çocuk gibi cezalandırmıştı 3 gün boyunca. Bu 3 gün evden çıkmayacakmışım. Okullar da 1 Haftalık tatile girince, rahatlıkla bu cezayı vermişti.

Şimdi ise evde boş boş oturuyordum. Saat akşam 10 buçuğu gösterirken, ben de camın pervazında oturuyor, dışarıyı izliyordum klasik olarak.

Odamın kapısı birden açılınca, kafamı oraya çevirdim. Teyzem gelmişti.

Esra: yaprak, aşağı gelmiyor musun?
Yaprak: hayır.
Esra: kızım ama neden böyle yapıyorsun?
Yaprak: neden mi? Beni çocuk gibi cezalandırdın Doğum günümde! Bir kez olsun ilk defa mutlu olmuştum babamın ölüm yıl dönümünde, onu da kursağımda bıraktın. Barış bana u-unutturmuştu.

O anlar aklıma gelince yine kızarmış ve kekelemiştim. Teyzem ise anlamayan bakışlar atıyordu.

Yaprak: her neyse işte, bu yaptığının çok saçma teyze.
Esra: kızım ben sana bir şey olmasından korkuyorum. O yüzden böyle davranıyorum.
Yaprak: korkma! Ben artık reşit bir kızım. Lütfen artık bana çocuk gibi davranmayı kes.

Geri cama döndüm. O da bir şey demeden odadan çıktı. Oflayarak dışarıyı izlemeye devam ettim. Başka ne yapabilirdim ki?

🖤🖤🖤

Saat gece 12'ye gelirken beni uyku bastırmıştı. Camın pervazından kalktım ve banyoya ilerledim. Dişlerimi fırçaladım ve direkt yatağıma yattım. Uykum geldiği için çabucak uyumuştum.

Genç oğlan kızın uyuduğunu anlayınca onun odasına doğru tırmandı. Yaptığı delilikti ama sevdiğini 3 gün görmemek onun İçin çok zor olacaktı. Bu yüzden de tek görebilme şansı buydu.

Odasının camına geldiğinde yavaşça açtı ve sessizce içeri girdi. Camı geri kapattı ve parmak ucunda ilerledi yatağa.

Aldığı çikolatayı ve çikolatalı sütünü yatağının hemen yanındaki komidinine koydu. Yaprak çiçekleri ve pek klasik hediyelerden hoşlanmadığı İçin ona en sevdiği yiyeceklerden almıştı. Ayrıca küçük de bir not bırakmıştı.

Üstü açık kalmıştı. Örtüyü beline kadar çekti ve gülümsedi. Kız hareket etmeye başlayınca alnından öptü ve yanından ayrıldı. Tam cama yönelmişti ki, arkasından o sesi duydu.

Yaprak: Barış?

Barış'ın geldiğini görünce şok olmuştum. Nasıl girmişti buraya ve neden gelmişti? Yataktan kalktım ve yanına gittim.

Yaprak: ne işin var senin gece gece burda?
Barış: dayanamadım, özledim de geldim.
Yaprak: iyi de şimdi geldin de, diğer günlerde gelemezsin ya.
Barış: kim demiş?

Göz kırpınca güldüm.

Yaprak: sen ne İçin geldin?
Barış: sana hediye aldım.
Yaprak: şakın çiçek falan deme-

Arkamı dönüp aldığı şeylere baktım. Çikolata ve sür almıştı hem de en sevdiklerimden. Sırıttım. Biliyordu beni. Tekrardan ona döndüm.

Yaprak: teşekkür ederim de, nasıl çıktın buraya?
Barış: tırmandım yaprak nasıl çıkacağım başka?
Yaprak: sen deli misin?! Ya düşseydin?
Barış: düşmem merak etme. Kötülere bir şey olmaz.
Yaprak: nerden çıktı şimdi bu? Kim dedi kötü diye?
Barış: neyse, boşver. Hadi bak saat geç olmuş, yatalım.
Yaprak: tam- yatalım? Sen de mi kalacaksın?
Barış: evet. Ne var ki? Görmez kimse.

Yatağa yatınca şaşkınca ona baktım. Gerçekten deliydi. Yanına yöneldim.

Yaprak: bak sabah teyzem görür, olmaz kalk.

Kolundan tuttum ve kaldırmaya çalıştım. Ama tabii ki yapamamıştım. 1.59 boyumla, bu koca danayı nasıl kaldırabilirdim ki?

Yaprak: kalksana! Bak beni getirtme-

Dememe kalmadan kendimi yatakta bulmam bir olmuştu. Şaşkınlığımdan salak gibi bakıyordum ona. O ise gülmemek için çana sarf ediyordu.

Barış: bir şey olmaz. Kardeş kardeş uyuyacağız işte. Ne var bunda?
Yaprak: ya sabır! Bak eğer teyzem bizi böyle görürse seni parçalar. Sana da yardım edemem.
Barış: umrumda değil. Sevdiğimin kokusuyla uyuyayım, ne olursa olsun.

Yeni bölüm geldi! Nasıldı? ☺️