KABUSUM

37.Bölüm🌟

Hayatınızda hiç kalbinizi paramparça eden sonrasında da o kalbi onaran biri oldu mu? Benim oldu,maalesef...Aşk, hiçbir zaman inanmazdım. Saçma, abartılan bir duygu olduğunu düşünürdüm. Ama değilmiş. Bu duyguyu yaşayınca anlamıştım. Şu anda da en çok o hatayı yapmaktan korkuyordum: beni terk etmesine rağmen, ona aşık olduğum İçin affetmekten...

O gece o gittikten Sonra ne yaptığımı hatırlamıyorum. Ne yedim, ne düşündüm, nasıl uyudum...hiçbiri hakkında bir fikrim yok. O dediği cümle ile hiçbir şey demedim ve -neden yaptım bilmiyorum ama- odama çıktım ve kapıyı kilitledim. Kapının köşesine çöktüm ve ağlamaya başladım. Onu dinlemek bile istemiyordum. Tamam, belki yanlıştı ama ben de artık ne yapmam gerektiğini bilmiyordum.

Ne kadar süre ağladım bilmiyorum ama aşağı indiğimde onu göremedim. Gitmişti. Derin bir iç çektim ve yüzümü yıkamak İçin lavaboya gittim. Kapıdan içeri girer girmez beni ayna karşılamıştı. Tam aynanın karşısına geçtim ve ifadesizce kendimi inceledim.

Gözlerim ağlamaktan kızarmış, herkesin imrenerek baktığı yeşillerim yok olmuştu. Dudaklarımı kemirmekten hep soyulmuştu. Saçlarımı sinirimden dolayı çekiştirmekten dağılmış, cadı hiçbir duruyordum. Bir an sinirlendim bu durumuma. Beni sevmeyen biri için neden bu kadar yıpratmıştım kendimi? Neden hala ağlıyordum onun İçin? Maalesef ki bu soruların cevabını ben bile bilmiyordum...

🖤🖤🖤

~Ertesi Gün~

Gözlerimi zar zor açmıştım. Ağlamaktan şişmişti göz kapaklarım ve zor hareket ediyorlardı. Yatağımdan kalktım ve günlük işlerimi hallettikten Sonra üstüme bir şeyler giydim. Siyah kot ve siyah bir kazak giymiştim. Saçlarımı da dağınık bir topuz yaptım. Onun haricinde kendime başka hiçbir şey yapmak istemedim. Yoksa yine mi o birkaç ay önceye dönüyordum? Hayır, buna izin vermeyecektim, yoksa bir daha hiç toparlanamazdım.

Yüzümdeki üzgün ve ağlamaklı ifadeyi kaldırdım ve tebessüm ekledim. Güzel şeyler düşünerek, motive olmam lazımdı. Derin bir iç çektim ve içimden her şeyin iyi olmasını dileyerek evden çıktım. Üniversite'ye geldiğimde direkt dersimin olduğu sınıfa gittim ve bir sıraya oturdum. Kafamı dağıtmak İçin de telefonumla ilgilenmeye başladım.

Birkaç dakika Sonra yanımda bit hareketlilik hissedince kafamı sağa çevirdim. Ali gelmişti. Bir şey anlamaması İçin tebessüm ettim.

Ali: günaydın, iyi misin?
Yaprak: i-iyiyim. Neden sordun?
Ali: gözlerin...o güzel gözlerin kızarmış da.
Yaprak: o şeyden...yüzüme bir şey sürdüm de yanlışımla gözüme de kaçınca kızardı.
Ali: öyle olsun bakalım.

🖤🖤🖤

Derslerim bitmişti. Ali ne kadar birlikte vakit geçirmek istese de yapamamıştım. Bu durumdayken onun yüzüne gülemezdim. Öyle biri değildim; yalandan gülümseyen, yalandan iyiyim diyen.

Yine en iyisi Deniz havası olduğunu düşünerek sahile gittim. Bir banka oturdum ve sessizce izledim etrafımı. Derin bir nefes çektiğimde, başka bir koku daha olduğunu fark ettim. Kaşlarımı çattım merakla. Koku yaklaşınca kafamı arkaya çevirdim. Çevirmemle Barış'ı görmem bir oldu. Sinirlenmiştim yine. Ne yüzle gelebiliyordu hala yanıma?Geri önüme döndüm onu yok sayarak. Ama gelip yanıma oturunca, sinirle ona döndüm ve konuşmaya başladım.

Yaprak: hala hangi yüzünle geliyorsun yanıma?! Gitsene, git istemiyorum.
Barış: anlatmam gereken-
Yaprak: anlatma bana bir şey! İstemiyorum.

Geri önüme döndüm sinirle. Bir süre ikimiz de konuşmadık. Arada ona imalı bir şekilde bakıyordum gitmesi için ama inat etmiş, gitmiyordu. En sonunda dayanamadım ve banktan kalktım. Elimde elini hissedince hızla elimi çektim ve ona döndüm.

Yaprak: napıyorsun?!
Barış: dinlemeni istiyorum sadece.
Yaprak: ben de istemiyorum diyorum, anlayabiliyor musun?! Algılar gidiyor mu beynine?! İstemiyorum seni! Git, çıkma karşıma. İs-te-mi-yo-rum!

En sonunda hecelemiştim. Arkamı dönmüş giderken, birden bağırmaya başladı. Yerimde durdum ve onu dinledim. Ama arkama dönmedim. Sadece dinledim onu.

Barış: hepsi senin içindi diyorum. Beni o halde görmemen için gittim. Neden o halde görmemeni istedim biliyor musun? Kanserdim ve sen beni o halimle istemezdin...hiç anlamayacaksın, dinlemiyorsun çünkü. Eğer sevseydin, böyle davranmazdın...

Dona kalmıştım yerimde. Birkaç saniye ne yapacağımı bilemedim. Gözlerim çoktan dolmuştu. Arkamı döndüğümde ise onu göremedim. Ne olmuştu biraz önce? Söyledikleri, gerçek miydi?

Yeni bölüm geldi minnak okurkuşlarım! Nasıldı bölüm? 🖤