16

12.9K 819 451
                                    

Medya Adnan ve Rita temsili

Aynı günün devamı.

***

"Behlül, arabada 12-B'nin kağıtlarını unutmuşum. Getirebilir misin?"

Sarışın genç kafa sallayarak masada duran araba anahtarını aldı ve kapıya yöneldi. Asansöre binip -3 tuşuna bastı. Aynı zamanda asansör aynasından saçını düzeltiyordu. Babasının söylediği kağıtlar Adnan'ın bahsettiği otobiyografi kağıtları olmalıydı.

Asansörün kapısı açılınca düşüncelerinden sıyrılıp babasının arabasına doğru yürümeye başladı. Hâlâ Adnan'ın yazdıklarını merak ediyordu.

Kağıtları alıp geri eve çıkarken dosyanın en başındaki isme baktı. Adnan değildi. Bu yüzden pek de ilgisini çekmemişti.

Eve girince dosyayı ve araba anahtarını masaya bırakıp odasına gidecekti ki babasının mutfakta olduğunu ve ona bakmadığını görünce merakına yenik düşerek dosyayı alarak odasına yöneldi.

Yaptığının yanlış olduğunu çok iyi biliyordu. Ancak Adnan'ın neyi bu kadar saklamak istediğini anlayamıyordu.

Oğuz hocaya anlatıp da Behlül'e anlatmak istemediği neydi merak ediyordu.

Behlül, kağıtların hepsini dosyadan çıkartıp Adnan'ın kağıdını aramaya başladı. "Merhabalar adım Adnan" diye başlayan kağıdı görünce onu alıp sağ tarafına koydu ve diğer kağıtları da toplayarak dosyaya geri koydu.

Behlül önündeki kağıda bakarken yapacağının doğru olmadığını çok iyi biliyordu ama merakına çoktan yenik düşmüştü.

Saçlarını karıştırarak önüne çektiği kağıdı okumaya başladı.

"Merhabalar adım Adnan Ziya Bayraktar. 17 Kasım 2002 doğumluyum. Bir abim var. Üvey. Kocaeli'de okuyor. Çok sık olmasa da elimizden geldiğince görüşmeye çalışıyoruz. Babam dört sene önce karaciğer yetmezliğinden vefat etti. Annem de babam öldükten üç sene sonra başkasıyla evlendi. Bir kedim vardı; Rita. Uzun zamandır benimle beraberdi. Sayısız göz yaşlarıma ve sinir krizlerime şahit oldu. Geçen seneye kadar beni hiç yalnız bırakmamıştı. O da hasta olduğu için öldü. Babamdan sonra Rita'nın gitmesi beni korkunç bir depresyona soktu. Hayatım trajedi ile dolu diyebilirim.

Babam benim asker olmamı istiyordu. Ancak ben askerlik için sınavlara bile girmedim. Daha sonra ise serseri diye nitelendirilmeye başladım. Babamın son isteğini yerine getirmemiş olmak içimde bir pişmanlık bıraksa da istemediğim bir mesleği yapmak daha büyük bir pişmanlık yaratacaktı benim için.

Okuldaki en iyi arkadaşım hatta arkadaştan öte dostum Alperen. Orta okuldan beri beraberiz. Yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmedi diyebilirim. Beni hiç yalnız bırakmadı ve her derdime ortak oldu. Geri kalan kişiler ise benim için arkadaştan öte değil.

İlişki hayatımdan bahsedecek olursam, dertlerimin içinde boğulmak üzereyken beni kurtaran birisi var. Onun bundan haberi yok. Bu durum beni yıkık biri mi yapıyor bilemem ama ben halimden memnunum. Çünkü o benim için yürüdüğüm ışıksız yolda çıkışı gösteren ışıklı tabela.

Onu gördükten sonra düşüncelerim bölündü. Okula daha istekli gelmeye başladım ve onun ilgilendiği şeylerle ilgilenmeye çalıştım.

Onu gördükten sonra gerçekten nefes aldığımı hissettim.

Ancak kısa süre önce başkasıyla bakıştığını öğrendim. Yanlış anlamayın bu beni yıldırmadı. Aksine, bir savaşa dahil oldum artık.

Biraz da yeteneklerimden bahsedeyim. Orta okulda dövüşle ilgilendim ve piyano çalmayı öğrendim. Sevdiğim kişiye de piyano çalmayı çok istiyorum doğrusu. Futbol geçmişim ise ilk okula dayanıyor.

Herkes en sona hayalini yazsın demiştiniz. Benim hayalim sevgimi özgürce yaşayabileceğim ve özgürce yansıtabileceğim bir ortam."

Behlül son cümleyi de okuduktan sonra bir süre sessizce oturdu. Fark etmişti ki Adnan'ın Behlül'den sakladığı bir şey yoktu. Kendisiyle dalga geçileceğini falan düşünmüştü herhalde.

Düşüncelerinden arınarak kağıdı diğer kağıtların arasına sıkıştırdı ve dosyayı içeri götürmek için ayaklandı.

Adnan'a okumayacağını söyleyip okuduğu için pişmanlıktan kavruluyordu.

Olum O Senin Yengen YengennHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin