"Çekirgeyi salıverdim, çekirgeyi salıverdim..."
"Çayıra çayıraa, çayıra çayıra."
Adnan ve Alperen sabahın ilk ışıklarını muhteşem bir şarkı ile açarken yanlarından geçenlerin ne düşündüğünü umursamıyor gibilerdi.
"Kanka, Alperen."
Adnan, boğazını temizleyip elleriyle oynamaya başlamıştı.
"Aga yine ne yaptın acaba. Okula girmeden söyle de dayak atılacak bir şeyse disipline gitmeyiz."
Alperen'in resmen içine doğmuştu. Arkadaşının her hareketini ezberlemişti. Anlamlarını da.
"Behlül'e itiraf ettim. Hem de öperek."
"YUH ADNAN!"
"Lan bağırma. Duyan falan olacak."
"Kardeşim duyanı bırak iyi gören olmamış amk. Sikerler yoksa ikinizi de. Nerede okuduğumuza bi bak. Kapısından geçen serseri oluyor zaten."
Alperen'in doğru söylüyor olması ikisinin de canını sıkmıştı. Ama Adnan'ın canını daha çok sıkan bir şey vardı.
"Kabul etmedi lan beni."
Adnan'ın sesinden yayılan kırıklık ve hüzün anında çevrelerini kaplamıştı. Alperen'in de yüzü düşmüştü bu cümle ile.
"Ama kanka neler dedim bir görsen. Sen önce kendine bir şeyleri itiraf et sonra biz hesaplaşırız hesabına getirdim."
Alperen hafif bir gülümsemeyle elini arkadaşının omzuna attı.
"Helal olsun lan Adnan. Helal olsun. Bağlayacağız sizin aranızı oğlum. Güven bana."
Ve yine, Adnan'ı gaza getiren ve umut dolduran Alperen olmuştu.
"Bağlarız dimi lan kanka?"
"Bağlarız oğlum tabii. Lokum gibi çocuksun seni geri çevirenler arkanda köpek olacak."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Olum O Senin Yengen Yengenn
Teen Fiction"Bugün seni gördüğüm ilk gün. Geçirdiğim en kötü maç. Aklımı meşgul eden en güzel konu sen olduğun için kötü geçmesinin bir önemi yok. Ayrıca gözlerin okyanusa benziyor. Ellerini uzatmazsan kaybolacağım."
