Olum O Senin Yengen Yengenn

59

Medya Behlül

***

21.20

"Daha sıkıcı bir aktivite bulamazdın."

Behlül göz devirerek bardağındaki ayranın son yudumunu da yanan boğazından aşağı akıttı. Ciddi manada ejderha gibi hissediyordu.

Sevgilisinin fikir olarak sunmuş olduğu 'kim daha çok acılı lahmacun yer' yarışmasını kabul etmiş olmanın verdiği pişmanlık yavaş yavaş kendini gösteriyordu Behlül'e.

"Ben kazandım. Benim dediğimi yapacağız. Döneklik yapma."

Oflayarak ayağa kalktı sarışın.

"Tamam ama ilk önce şurayı toplayalım."

Adnan teklifini kabul ettirdiği için mutlulukla kafa salladı ve ayaklandı. Çöpleri lahmacun kartonuna atarak kapıya yöneldi.

Behlül de masayı silmek için ıslattığı bezi sıkıyordu. Ağır adımlarla masaya yöneldi ve silmeye başladı.

"Hakkımda ne öğrenmek istiyorsun ya, bilmiyor musun zaten? Stalkerdın hani sen?"

Adnan çöpü kapıya bırakmış girişteki aynada fotoğraf çekiliyordu.

"Geri zekalı sevgilim benim, senin anlatman farklı o farklı. Hem benim bulduğum bilgiler öyle çok da şey değil yani."

Behlül anlayışla kafa salladı ve masayı sildiği bezi mutfağa bırakıp elindeki ıvır zıvırlarla beraber odasına yöneldi.

"Gel hadi."

Adnan da fotoğraf çekmeyi bırakıp sevgilisinin peşine takıldı hemen. İçindeki heyecanın asla yersiz olduğunu düşünmüyordu. Sevgilisi hakkında bilgi edinecek olması içini bir hoş yapıyordu.

"Bu durum beni geriyor."

"Gerilecek ne var yavrum benim?"

Behlül, elindeki şişeden bir yudum aldı.

"Ben seni kağıttan tanıdım. Sen benden duyacaksın. Beni geren bu."

Adnan, sarışın yarinin ellerine uzandı. Sıkıca tutarak baş parmağı ile beyaz teni okşadı.

"Seni zorlamayacağım."

Behlül kafa sallayarak sıcak bir gülümseme verdi esmerine. Çok iyi biliyordu ki Adnan onu çok merak ediyordu. Bu kadar anlayışlı olması sarışının içindeki sevgiyi daha da arttırıyordu.

"Nereden başlasam bilemiyorum. Bu, kağıda yazmak veya kağıttan okumak kadar kolay değilmiş."

Sarışın derince iç çekti ve dikkatlice kendisini izleyen sevgilisini süzdü. Ne vardı sanki ailesi gelene kadar sevişselerdi?

"Bildiğini biliyorum ama yine de söyleyeyim. 14 Şubat 2002 doğumluyum. Tek çocuğum. İyi ki tek çocuğum. Şımarık değilim sanırım. Hatta bir zamanlar bana ezik diyordun da kabul etmiyordum ya, sanırım gerçekten ezik denilebilecek biriyim.

Buna çok şaşıracağına eminim ama babamla ben bu kadar yakın değildik. 11.sınıfta beni dövmeye başladıklarında biraz yakınlaşmaya başladık.

Bu beni biraz üzüyor. Çünkü başıma bir şey gelmeseydi benimle hiç bu kadar yakın olmayacakmış gibi geliyor. İşte ilk kez beni öldüresiye dövdükleri zaman yakınlaştık.

Kaburgalarım kırılmıştı. Bunu bilmiyordun dimi?

Aile bakımından senin kadar şanslı değilim Adnan. İkimizin de eksileri var ama benim eksilerim her şey ortaya döküldükce artıyor.