Love or Kill 36: Summer
A/N: Hi guys! Sa mga consistent readers ko at sa mga nag-add nitong story ko sa library nila, THANK YOU very much. Need ko po feedbacks niyo about sa story na ‘to. Ngayon lang ako ulit nakapag-A/N, masyado kasing focused sa story eh. :D Please support and help promote LMKY. Don’t forget to vote and comment. Yan na lang paconsuelo niyo sa effort kong mag-UD. ^_^
(Virenika’s POV):
Another month passed at sa wakas ay grumaduate na kami ng high school. Sorry kung nagsi-skip ako ha? Wala naman kasing kakaibang nangyari. Everyday was just usual and nothing to be detailed about. Yung graduation namin, casual graduation lang din naman. Syempre may ceremony2, may marching2, speech2, kuha2 ng diploma at awardings. 2nd honorable mention lang ako kaya hindi ako nakapag-speech. Okay na yun! At least diba, first time kong mag-aral sa isang actual school tapos may honors pa’ko pag-graduate ko. :D #FeelingProud
After the graduation nagcelebrate kami nina Rex and his family sa isang restaurant. We talked about our experiences sa school and they showed how happy they were for our progress. Hindi ko na idedetalye kasi wala namang kakaiba sa pinag-usapan namin. Mamaya umabot na ng 100 chapters itong story eh. Hahaha. :D Basta I’m super duper uber happy, kasi I feel like I found my new family... ^____^
(Rexodus’ POV):
“Tito Antonio, bakit na naman?” Malamig kong tanong. Nakipagkita na naman kasi siya sa’kin matapos ang ilang buwang pananahimik niya.
“Si Nika, kumusta?”
“Okay naman siya. Buhay pa naman.”
“So anung plano mo?” Inekis niya mga kamay niya. =/
“Wala.” Maikli kong sagot.
“Hindi mo siya papatayin?” Bahagyang tumaas kilay niya.
“Papatayin.” Seryoso kong tinitigan mga mata niya.
“Good.” Ngumiti siya. Ngumisi naman ako.
“Papatayin ko siya, wag kang mag-alala.” Sabi ko tsaka ako tumayo para umalis na. “Papatayin ko siya sa saya.” Nabigla siya.
“What?! You like my daughter?!” Gulat niyang tanong.
“Matalino siya, maganda, mabait, understanding. Sa ilang buwang pagsasama namin, MANHID ako pag di ko siya nagustuhan.”
“You cannot like my daughter!” Pwersado niyang pahayag.
“Okay lang. Hindi mo naman siya tunay na anak, diba?” Nakangisi pa rin ako. You’re dead, Antonio. Nanlaki mga mata niya sa narinig. “Gulat ka?”
“I will kill your brother!!” Galit na galit niyang blockmail sa’kin.
“Patayin mo.” Itinaas ko yung kamay ko na nakahawak sa cp ko. “Pero sinisigurado kong magkasama kayo sa purgatoryo.” Tumalim bigla tingin ko.
“Ano yan!” Yung cp ko tinutukoy niya.
“Cellphone.” Pamimilosopo ko. “Na may kakayahang magrecord ng lahat ng sinabi mo.” Dagdag ko.
Bigla naman siyang namutla.
“Hindi mo alam kung sino kinakalaban mo! Hindi mo ba alam na pwede kitang dispatsahin agad2?!” Pananakot ulit niya.
“Takutako.” Sarcasm. “Marami akong kaibigan, mga katropa. Papatayin mo’ko? Sige. Pero hindi ka makakaligtas. Kakalat ‘to, AGAD2. Sa tingin mo ba matatahimik ka na pag napatay mo kami ni Roises at Virenika? Tsshh. Kakalat sa media ang mga katarantaduhan mo. Masisira hindi lang ikaw at ang kumpanya mo kundi pati na rin buhay ng mga anak mo.” Haha, ako naman nananakot.
BINABASA MO ANG
Love Me, Kill You (LMKY)
RomansaPaano pag ang misyon mo ay patayin ang asawa mong ipinakasal sa'yo nang wala sa oras? Would you choose to kill the person dahil hindi mo rin naman siya mahal? Or would you rather not dahil kusa lang din naman siyang mamamatay after a year?
