YAMI

CHAPTER 9 - Ο άνθρωπος μέσα σου

Έχουν περάσει αρκετές ώρες από την στιγμή που ο Χακάσι άνοιξε τα μάτια του, συνειδητοποιώντας πως τον απήγαγαν. Είναι ακόμα ξαπλωμένος στο έδαφος από το χτύπημα του φύλακα, ωστόσο δεν έχει χάσει τις αισθήσεις του. Αισθάνεται την δυνατή αύρα του παράξενου κοριτσιού που πλησιάζει τώρα τον Γκούστο.

«Γκούστο... Γιατί είσαι τόσο σοβαρός; Δεν χαίρεσαι που είμαι εδώ;» ρωτάει χαμογελώντας η Ρένα και τον κοιτάζει μέσα στα μάτια.

«Φ-φυσικά Ρένα!» απαντάει διστακτικά ο Γκούστο «Ρένα, εσύ... χαίρεσαι που ήρθες σε αυτό το κελί;» ρωτάει χαμογελώντας νευρικά.

«Ναι Γκούστο! Ήθελα να γνωρίσω τους φίλους σου-» απαντάει το κορίτσι, μα η φωνή του Χακάσι της τραβάει την προσοχή.

«Εσύ» της απευθύνεται ο Χακάσι προσπαθώντας να σηκωθεί «γιατί σκότωσες εκείνο τον άνθρωπο που παρακαλούσε για την ζωή του;». Η φωνή του τρέμει και τα μάτια του είναι σκοτεινά. 

Ο Γκούστο και η Ρένα τον κοιτάζουν κάπως έκπληκτοι.

«Γιατί τον σκότωσα;» ρωτάει το κορίτσι με απορία στο βλέμμα της «Μα για να διασκεδάσω φυσικά! Αχαχαχαχα!» φωνάζει και ξεσπάει σε γέλια.

«Να διασκεδάσεις;» ρωτάει έκπληκτος ο Χακάσι και αναρωτιέται πως ένα κορίτσι κοντά στην ηλικία του μπορεί να σκέφτεται με αυτόν τον απάνθρωπο τρόπο. «Εκείνος ο άνθρωπος σου φώναζε! Σε παρακάλεσε για την ζωή του! Εσύ δεν αισθάνθηκες τίποτα;!» φωνάζει αγανακτισμένος.

«Ναι, αισθάνθηκα! Ένιωσα μια απεριόριστη δόση ευχαρίστησης να διαπερνά το σώμα μου! Οι κραυγές του... Οι κραυγές του μου γαργαλούσαν τα αυτιά σαν γλυκιά μελωδία, λίγο πριν σωπάσουν! Λίγο πριν τον αποτελειώσω! Του έδειξα την αγάπη μου! Του έδειξα το μίσος μου! Το αίμα μου στο σώμα του και ΜΠΑΜ!» φωνάζει γελώντας η Ρένα «Η καρδιά του έσκασε σαν φούσκα! Φαίνεται πως στο τέλος δεν άντεξε την αγάπη μου, σωστά;»

«Τι-Τι στο καλό είναι αυτά που μου λες; Για ποια αγάπη μιλάς; Εσύ... απολαμβάνεις να σκοτώνεις. Δεν σε νοιάζει πραγματικά να βγεις από 'δω μέσα... Παίρνεις τις ζωές των άλλων χωρίς σκέφτεσαι τα δικά τους όνειρα, τις επιθυμίες τους...» συνεχίζει ο Χακάσι και κοιτάζει έκπληκτος το κορίτσι που βρίσκεται μπροστά του. «Τι μπορεί να έχει περάσει αυτό το κορίτσι για να σκέφτεται τώρα έτσι;;» σκέφτεται για μια στιγμή.