YAMI

CHAPTER 12 - Εσύ ποιος είσαι;

Η μάχη ανάμεσα στον Χακάσι και το τέρας που καταβρόχθισε το σώμα του Γκεν, μόλις έσπασε η μυστηριώδης πέτρα στο μέτωπό του, συνεχίζεται. Το κοινό έχει μείνει άφωνο με το θέαμα που βλέπει. Κάποιοι έχουν αρχίσει να πανικοβάλλονται και να σκέφτονται πως ίσως θα έπρεπε να φύγουν. Δεν μπορούν να πουν με σιγουριά ποιος από τους δύο φυλακισμένους είναι τελικά το πραγματικό τέρας. 

«Τ-Τέρατα!» φωνάζει ένας αδύνατος άνδρας σπρώχνοντας το πλήθος μπροστά του για να φύγει.

«Δεν μπορώ να βλέπω!» λέει μία γυναίκα στον σύζυγό της, κρύβοντας τα μάτια της.

«Ειι! Εσύ!» φωνάζει ένας φύλακας έξω από την αρένα τον Χακάσι για να τον φέρει στα λογικά του.

«Ψόφα! Ψόφα!» συνεχίζει να φωνάζει ο Χακάσι στον ήδη βαριά χτυπημένο αντίπαλό του. Τα μάτια του έχουν θολώσει και η αναπνοή του έχει βαρύνει. Το πρόσωπό του έχει λερωθεί με το αίμα του τέρατος που αντιμετωπίζει. Δεν έχει πλέον τον πλήρη έλεγχο του σώματός του, μα δεν τον νοιάζει. Αυτός νοιώθει μια ηρεμία, σαν να έχει πέσει σε έναν βαθύ ύπνο.

Χώνει τα χέρια του βίαια στο σώμα του τέρατος και πληγώνει τα εσωτερικά του όργανα. Ο χώρος έχει γεμίσει με λίμνες αίματος και ο Χακάσι συνεχίζει το άρρωστο έργο του.

Στο μεταξύ, σε ένα πολύ μακρινό μέρος, στο κρησφύγετο μίας μυστικής ομάδας, ένα κορίτσι με ιδιαίτερα σκοτεινή αύρα, φαίνεται από το χαμόγελό της πως είναι αρκετά ικανοποιημένη με τις αποδόσεις του αντιπάλου της. 

«Χακάσι... Συνέχισε να με διασκεδάζεις!» φωνάζει πιάνοντας ντροπιασμένη το πρόσωπό της. 

Το τέρας αρχίζει να επουλώνει μέσα σε δευτερόλεπτα τις πληγές του και να δημιουργεί νέα άκρα μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα. Ξαφνικά πιάνει τον Χακάσι στο ένα του χέρι και σηκώνεται όρθιο, σαν να μην έχει πάθει καθόλου ζημιά.

«Τώρα σε έπιασα για τα καλά μικρό σκουπίδ-» φωνάζει το τέρας πριν γίνει μία μεγάλη σφαίρα αίματος και χυθεί μέσα και έξω απ'την αρένα σε μικρές σταγόνες. Ο δυνατός κοφτερός αέρας που δημιουργήθηκε από το σώμα του Χακάσι διέλυσε το χέρι και το υπόλοιπο σώμα του τέρατος.

«Οο;» αντιδράει έκπληκτο το περίεργο κορίτσι κοιτάζοντας έναν άντρα που στέκεται κοντά της και τον πλησιάζει χαμογελαστή «Φαίνεται πως έχουμε κάτι ενδιαφέρον εδώ, δεν νομίζεις;»

Ο Γκούστο και οι υπόλοιποι στα κελιά περιμένουν την επιστροφή του Χακάσι. Ξαφνικά αισθάνονται ένα ρίγος να τους διαπερνάει. Μια πολύ έντονη και σκοτεινή αύρα έρχεται από την κατεύθυνση της αρένας.