தன்னையறியாமலே உறங்கிய ஷ்ருதி, செல்ஃபோன் குரல் கொடுக்கவும் திடுக்கிட்டு எழுந்தாள்..
கீத்தாவின் பெயர் திரையில் தோன்றியது..
'ஹையோ.. என்னடா இது.. இப்ப என்ன பண்றது..? உண்மைய சொல்லிடலாமா..? ஒன்னும் புரியலையே.. இவங்க இப்ப என்ன சொல்ல போறாங்க..? ஸ்ரீராம் கிட்ட முதல்ல விஷயத்த சொல்லனும்.. வேண்டாம் நாமலே உண்மைய சொல்லிடுவோம்.. இப்ப ஃபோன அட்டண்ட் பண்ணலாம் என்னதான் சொல்றாங்கனு பாப்போம்.. எல்லாத்தையும் ஃபேஸ் பண்ணி தான் ஆகனும்.. ' என்ற முடிவோடு ஃபோனை எடுத்து,
"ஹ.." என்று துவங்கும் முன்
"சாரி மா ஷ்ருதி.. சாரி மா.." என்றார் கீத்தா
ஷ்ருதி குழம்பினாள்.
'என்னடா இது..! நான் கேட்க வேண்டிய மன்னிப்ப அத்தை கேட்குறாங்க..அதுவும் எதுக்காக..!!' என்ற குழப்பத்தோடு
"எதுக்காக அத்த.." என்றாள்
"உங்கிட்ட பேசினதுக்கப்பறம் நான் சந்தோஷம் தாங்காம ஸ்ரீராம்க்கு ஃபோன் பண்ணேன்மா.." என்று நடந்த சம்பாஷனையை கூறினார்..
["ஹலோ.. ஸ்ரீராம் கண்ணா.." என்றார் கீத்தா
"என்னமா எப்டியிருக்கீங்க.. ஆஃபிஸ் டைம்ல ஃபோன் பண்ணமாட்டீங்களே.. எல்லாம் ஓக்கே தான.. "
"எல்லாம் ஓக்கே தான்டா தங்கம்.." என்றார் உற்சாகத்துடன்
"என்னமா.. இன்னிக்கு ரொம்ப சந்தோஷமா இருக்கீங்க போல.. என்ன விஷயம்..?"
"ம்.. உண்மைலயே இன்னிக்கு நான் ரொம்ப சந்தோஷமா இருக்கேன்.. நான் இவ்ளோ சீக்கிரம் பாட்டியாவேன்னு நினைக்கவேயில்லடா.." என்றார்
ஸ்ரீராம் குழம்பினான்
"என்னமா சொல்றீங்க.." என்றான் புரியாமல்
"என்னடா தெரியாத மாதிரி கேட்குற.. "
"நிஜமாவே நீங்க சொல்றது எனக்கு புரியல.."என்றான்
"நம்ம வீட்ல குட்டி பாப்பா பிறக்க போகுதுல.. அத சொன்னேன்.."
YOU ARE READING
என் சுவாசக் காற்றில் எல்லாம் உன் நினைவே..♡♡
General FictionCompleted.. Thank you so much friends.. thanks for the support.. Thank you all for keeping my story always in #1 position in general fiction..
