☆BB'ye Notlarım★

12 Kasım 2014 21:05

20:14

Neden ki? Sahlep boğazımı yakıyor. Kafeteryada oturmuş karanlığı ve binalardaki ışıkları seyrediyorum. Kulağımda yine bir şarkı işte. Kızlar yanımda konuşuyor. Volume'u artırdım. Şuan son konuşmamızı düşünüyorum. O yüzden kafayı yicem. Sahlep bitti. Kızlar snap ve bloglar hakkında konuşuyor.

23:18.

Yatağımdayım. Odaya gelince, telefonu yatağın üzerine koydum, sonra ayakta dolandım. Lavaboya girmem gerekiyodu ama süeda orayı temizlediği için giremiyodum o yüzden dolandım. Yatağa oturdum ve iki elimin her zerresini iyice yağlanana kadar kremledim. Sonra tırnaklarım ve ellerim parlamaya başladılar. Betülle konuştum o sırada. Telefonu şarja taktım. Saçlarımı düzelttim. Sonra kolumu da kremlemeye başlamıştım ki -can sıkıntısından- ; süeda işini bitirdi ben de lavaboya girdim. Sonra betülün hoşbeşinden bir tane aldım. Dudak balmımı sürdüm. Yatağın üzerindeki kıyafetlerimi kaldırdım. Saatimi çıkardım. Sonra yatağıma girdim, betül ve süedayla konuştum. Ders programını öğrendim. Sonra kitabımı okumaya başladım, şimdi de sana yazıyorum. Işığın biri sönük. Armut yedim bir tane daha bide.  Bugünlerde ellerimi kremlemeye karşı bir takıntım var. Kokusu çokzel birde. Sürüp sürüp kokluyorum. Şuan saat 23:29 ve betül de ben de yatağımızda yattık, o kitap okuyor ve piano dinliyor, dolayısıyla ben de dinliyorum. Uykum geldi bu yüzden. Bugün dil anlatım hocası bize operayla ilgili bir anısını anlattı, çok komikti ya. Odaya gelince iki tane konya şekeri yedim armuttan sonra. Kitabımı okumak istiyorum. Yarına performans ödevim var ama yapmadım. Sunum yapmam gerekiyordu. Herneyse ya. Sınav haftası birde onu araştıramadım zaten bilgisayar odasında internet çalışmıyor her bilgisayarda. Ay şuan acayip uykum geldi halbuki 20 dk önce yoktu.

JJ 'ye neden bu kadar mükemmelsin desem cevap verir mi? Betül yazdığım yazıları yani bunları okumak istedi ama 'cık' dedim. Hoca gelmişti ayakkabı ve terliklerimi kapının önünden aldım. Uyku beni yalayıp yutuyor şuan. Ya bari hareketli bişey dinleyeyim de uykum gitsin, saat daha 23:36. Kulaklığımı alıyorum. Taktım ve dinliyorum. Yalnız az önce yatağımın üzerinden kıyafetlerimi aldım demiştim ama şuan almadığımı farkettim, hâlâ yatağın üzerindeler. Harbi bunadım ya. Rihanna'nın sesi çokzel ve başka bir tarz müzik yapsa ona çok yakışırdı diye düşünüyorum. Yani ne yapsa yakışır bence. Tamam peki.

BA-ŞAK. Böyle seslenmeyi çok seviyorum. Yani böyle adınla Başak demeyi. Özellikle de yazışırken Başak yazıp yollayıp devamını getirmemeyi. Agh üşüyorum. Betül bana baktı, noldu dedim, bişe yok önemli değil dedi. 23:41. Hala 11 Kasım Salı günündeyiz. Sanırım kısa kollu devri geçti, yada bizim oda soğuk ya da bugün banyo yaptığım için üşüyorum. Ve telefon kabının kenarı elimi acıtıyor. Odada yalnız kaldım. Bugün nedense aklıma hep 5 sene boyunca gittiğim bir meydan geliyor. Şimdi de geldi, annemle orda gezdiğimiz an. Ve orayı çok özledim. Çünkü o meydanda benim eski dershanelerim var, anılarım var, takı dükkanım var, carrefoursa var, kitapçım var, hacı said dükkanı var, japon pazarı var, nt var, butikler var, meydanın sonunda bir yerlerde ceydanın evi var, mağazalar var, park var, simit sarayı gibi bir yer var, kısacası her biri aklıma kazınmış anılarla dolu bir yer. Ve bugün neden aklıma geliyor anlamadım. Oraya gitmek istiyorum ama bikaç sene öncesine göre çok değişti, pf. Her neyse. Sanırım hatıralara değer veren bir ben kaldım. O anları paylaştığım kimsenin umrumda değil. Çoğunun aklında silikleşmiş anılar. Öyle çok zamanlar geçirdiğim birinin şuan benimle konuşması, ilgilenmesi gerekirdi ama yok. Uzaklaşmayı tercih ettiler. Neden ki? Herkesin benden uzaklaşmasından bıktım. Herkesin bir zaman sonra başka arkadaşlarıyla takılıp beni arka plana itmesinden bıktım. En çok değer verdiğim insanları bir zaman sonra hep uzaktan sever oldum. İrem, ceyda, nur, cansel, fey, merve,.... Çok itici, böyle bir listeye sahip olmam. Çok incitici. Bence de suç bende. Bende günlük tutmamak, silinen resimlerini umursamamak, beni unutanları unutmak, her dakika her şeyi kaydetmek gibi takıntılarım olmamasını isterdim ama maalesef bir şeyleri unutmak, anılarımı ve arkadaşlarımı kaybetmek korkusu her şeyin önüne geçmiş. Yazışmaları bile kaybetmekten ölesiye korkuyorum ve başıma geliyor. Pf. Kafayı sıyırcam.