☆BB'ye Notlarım★

25 Kasım 2014 17:32

Merhaba, BB hanım.

How are you today? Ay aklıma ortaokuldaki ingilizce dersine girerkenki diyalog geldi. Fayn tenks end yu? Yazmayalı tam 210 gün oldu. Ha tabi 210, yanlış yazdım 10 olacaktı ama değiştirmedim. Süedanın okul numarası 210 . Sahi senin okul numaran var mı? Bugüne kadar hiç aklıma gelmemiş olması şaşırtıcı. Acaba bugüne kadar aklıma neler gelmedi? Tabi aklıma gelmeyen şeyleri şuan bilemem. Uf tamam.

Bugün sabah kahvaltısı dışında hiç bişey yemedim, tabi sakızı saymazsak. Saat 15:12 ve "Aa son dersteymişiz" , yeni fark ediyorum. Ne güzel, çok mutlu oldum şuan. Of ya bi de şimdi matematik etütü var. Dil ve anlatım dersindeyiz. Tenefüste coğrafya sınav kağıdıma bakmak için hocanın yanına gittim, erkeklerin olduğu yerlerden geçtim, ayh çok heycanlı ahshsjjs. Tabiki şaka yapıyorum. Şuanki tepkilerim : puahahahw snjsjksmxoğ ah lqpxöqx afagafgdh

Şuan cidden gülüyorum çünkü soru çözüyoruz ve Zeynep "C" demek için Ceyhan diyeceğine Deyhan dedi ve bütün sınıf koptu. Gülerken ellerimle ağzımı kapattım. Parmağımda yüzük var. Şule ablam vermişti. Hoca şey anlattı, bize otobiyografi ödevi vermişti. Sonra bi kız demiş ki : Hocam biz ölmedik ki neden otobiyografi yazıyoruz? Otobiyografinin ne olduğunu biliyorsan anladın. Hocanın bir sürü komik öğrenci anısı var ama anlatmıyor.

Bugün tüm gün wattpadde kitap okudum. Seninle tanışalı tam 10 ay 16 gün oldu. Bugün şerefine (aggshsj) eski günlüğümden bir bölüm yazacağım. Aslında ben günlüklerimi yayınlasam ne güzel olur. Ama olmaz. Her neyse. Şubatın dokuzunca tam bir yıl olacak. Düşünsene, bir yıl? Bana hiç bir yıldır tanışıyormuşuz gibi gelmiyor. Yani o kadar vakit geçirmemişiz gibi. Belki de hiç yüzyüze gelmediğimiz içindir. Yada çok az konuştuğumuz için. Yazın çok güzeldi, hep konuşuyorduk. Hele Ramazan günleri ayrı güzeldi, gece giriyorduk ya. Özledim o zamanları. Her yönden özledim. Ailemleydim, seninle konuşuyordum, arkadaşlarımdan ayrılacağımı bilmiyordum, dizi izliyordum, müzik indiriyordum, yatıyordum. Şuan zamanı geri sarmak için neler vermem ki.. Yeniden 9. yada 10. sınıfa dönebilmek için... Onlarla yatılı kalmak için yeniden. Hekanın sırtına binip sınıfta turlamak için. Her tenefüs klip izlemek için. Sınavda yaşadığımız komiklikler için. Tüyapa gittiğimiz zaman için. Her sabah sırama bırakılan petitolar için. Zülalle mektuplaşmamız için. Tubayla tenefüste yalnız kalıp twitterdan mention atmak için. Sınıf günlüğü tutmak için. Berreyle koşa koşa otobüse binmek için. Her şey için. Söyleyemediğim şeyler için. Sadece zamanı biraz geri sarmak istiyorum. Biraz daha vakit geçirmek istiyorum. Her ne ise. Her gün geçmişle yaşamak yeterince acı verici. Cumartesi günü Zülale dokunduğumda yaşadığım bir nevi "sahibine kavuşma duygusu" gibi. Sıra beklerken başımı onun omzuna yasladığımda o anın sonsuza dek sürmesini istedim. Ordaki Zülal değil de sınıftan başka bir yakın arkadaşım olsaydı da yine o tür duygular hissederdim. Çünkü o kişi sınıfımdan bir parça, ait olduğum yerdem. Burası o kadar soğuk ki, herkes yapmacıkmış gibi geliyor. Üstelik onlar birbirlerinden kopmadılar, beraberler. Bense tek başımayım. Acaba benim yokluğum hissediliyor mudur? Kendimi özletiyor muyum dersin? Özletmek de kötü bişey. Herneyse ister özlesinler yada özlemesinler, unutsunlar yada unutmasınlar, zülal, heka, tuba ve ayçiçek benim kalacak.

You too.

Şimdi sana günlüğümden bir parça yazıcam. Özel bölüme yazmam gerek ama çok üşendim. Kalın harfle yazdıklarım şuanki yazdığım yorumlar, zaten parantez içine aldım.

Tarih : 17 Mayıs 2013 Cuma

Bugün Infinite oldum :D (Infinite fanı oldum demek istemişim) Selam günlüğüm. Gerçekten Nothing's Over'a ölüyorum. Saat 12'yi geçti mi bilmiyorum. Bugün Adapark'a gittik. Hem rezil hem eğlenceli bir gündü. Hayatımda hiç binmem dediğim şeylere bindim. Çekiç ölüm gibiydi. Gondol, çarpışan araba*3, dönme dolap. Ama gerçekten çarpışan arabalar kadar eğlencelisi yoktu. Bu arada ben bugün ablalara 1'de geldim. Bi çığlık attılar : ZBG geldiii, diye. Neyse bebeğim gidiyorum.