The Story of My Sweetie pie (Completed)

11. Төсөөлөл

Chanyeol's P.O.V

2019.11.28

Сэрүүлгийн дуу гурав дахь удаагаа хангинахад Бэкхён дахин нэг ухрааж орхиод энгэр лүү минь зүтгэв. Би ч хөлөө бэлхүүсэн дээгүүр нь давуулж, гараараа цээжийг нь ороогоод хоёр биенийхээ дунд зүү орох зайгүй болтол шахлаа. Ингээд тэврэхээр зөрүүлсэн гарны минь хооронд яг багтаад таардаг юм.

- Чамайг ингээд байхаар чинь би яаж босох болж байна аа?

Энгэрт минь наалдсан нэгэн нойрмог дуугаар ийн гомдоллоход халуун амьсгал нь цээж төөнөнө. Тэгээд би ч бас нүдээ аниастай чигтээ хариулав.

- Босохгүй л бай. Би ч гэсэн ингээд унтмаар байна.

- Мммнм

Бодвол болохгүйг нь мэдсээр байж л гэж байгаа бололтой, тэрүүхэн тэндээ толгой сэгсэрч, нялх хүүхэд шиг яраглахад нь би жинхэнээсээ явуулахгүй гэсэн шиг улам чанга тэвэрлээ. Эгээ л муурын зулзага аятай эрхлэлдэж хэвтсэн хэдэн минут чихэнд чийртэй хонхны дуугаар төгсгөл болж Бэкхён дуртай дургүй нэг юм орноосоо өндийлөө.

- Би босч өглөөний цай бэлдэж өгөх үү?

- Үгүй ээ чи унт. Шөнө охин уйлаад байсан биз дээ.

- Чи мэдсэн л юм байна шүү дээ.

- Чамайг түрүүлээд босчихоор чинь би буцаад унтчихсан.

- Ичдэггүй амьтан!

Намайг хажуудаа байсан дэрийг авч шидэхэд тэр яг хаалгаар гарч амжаад бултсандаа баясан инээх сонсогдоно. Тэгснээ толгойгоо буцааж цухуйлгаад,

- Хайраа өдөр ажил дээр хүрээд ир, гурвуулаа цуг хоолонд оръё тэгэх үү? гэв.

Би хоёр дахь боломжийг ашиглан яг нүүр лүү нь дэрээ шидэж, энэ удаад Бэкхён бултаж чадалгүй оногдов.

- Тэгье ээ, яваад очъё.

Түүнийг шоолсоор хариу хэлэхэд тэр жижигхэн нугасны хошуугаараа юу ч юм бувтанасаар хаалга хаамагц би хурдхан буцааж дуудлаа.

- Бэкхён!

- Яасан?

- Дэр аваад өг.

Өөдөөс нь малийтлаа инээхэд тэр ууртай царайлсаар орны хөлд унасан хоёр дэрийг над руу шидлээ. Би янзыг нь үзэх санаатай яг гарахынх нь алдад ахиад л дуудав.

- Бэкхён!

- Яав даа яав?

- Хайртай шүү.