Oddana Z.M

37. Towarzystwo

Perspektywa Pauli

Siedziałam w salonie czekając na Zayna. Musiał załatwić coś z jednym ze swoich dłużników. Pewnie go zabije. Chyba mnie nie zostawi tak jak wcześniej.

Po dwóch godzinach wrócił do domu. Z zakrwawioną dłonią.

-Co się stało?

-Gdy wracałem spotkałem twoje byłego. Powiedział, że mam wypuścić jego dziewczynę. Trochę mnie to wkurzyło i żebym nie uderzył ciebie walnąłem pieścią w drzewo

-Musimy popracować nad twoją cierpliwością

Przelałam radę wodą utlenioną.

-Nie rób tak więcej. Dobrze Zayn?

-Zastanowię się

-A jak ci poszła sprawa z dłużnikiem?

-A dobrze. Dostał w pysk i będzie płacił dwa razy więcej za to że zwleka. Proponował, że odda mi swoją córkę. Dość pociągającą córkę

-Yhym to fajnie

Zaniosłam wodę do łazienki.

-Zgodziłem się. Będziesz mieć towarzystwo. Jason przywiezie ją za chwilę

-No to fajnie. Idę sobie trochę porysować

-Okey. Jak obiad będzie gotowy to cię zawołam

-Dobra

Fajnie, że sprowadził kogoś. Nie będę się przynajmniej nudzić gdy on gdzieś idzie. Chyba, że przyprowadzi jakoś wredną nimfomanke. Oby nie.

Wzięłam kartki, ołówek i gumkę oraz kredki i udałam się do salonu. Usiadłam na kanapie przysuwając stolik bliżej. W internecie szukałam pomysłu co mogę narysować.

Po około dziesięciu minut z kuchni wylatywał apetyczny zapach. Udałam się tam by sprawdzić co tam Zayn szykuje. Podeszłam do niego i wtuliłam się w jego plecy. Już kiedyś zauważyłam, że to działa na niego uspokajająco.

-Co gotujesz?

-Gulasz. Już go kończę więc zaraz będziesz jadła

-To dobrze bo od tego zapachu aż mi ślinka cieknie

-Wolisz gulasz niż mnie?

-Ummmm nie. Z gulaszem tego naprzykład nie zrobię

Mówiąc to przejechałam mu ręka po kroczu

-Grabisz sobie

-Myślę że przeżyje

-Szefie, mam Amber zaprowadzić do pokoju?

W kuchni pojawił się Jason i dziewczyna w zielonych włosach.

-Pokaż jej gdzie ma pokuj. Za chwilę ma przyjść na obiad

Dziewczyna popatrzyła się złowrogo tylko nie wiem czy na mnie czy Zayna. Albo na nas obydwoje.