My Motivation 2: Back For Good

Chapter 4

Zirri's POV

Hay nako. Madaling araw na at hindi parin ako nakakauwi. I mean, kami palang dalawa ni sir Garnette.

Eh yung mga ka-block section ko kasi inaya pa siyang uminom, ayan, knock down siya dito sa sasakyan kasama yung driver.

"Ah, manong, bakit po dineretsyo niyo dito sa restaurant?"nagtatakang tanong ko kay driver kasi dapat idederetsyo niya sa bahay ni sir si sir

"Zirri, pasensya kana, nagagalit na kasi yung asawa ko sakin eh. Kailangan ko na umuwi akala niya nangangaliwa nanaman ako." nag aalalanh explanation niya sakin habang tinutulungan ako ibaba si sir sa sasakyan tsaka na kami dumiretsyo dito sa office ni sir at ibinaba siya sa couch kung san kami natulog dati.

Ang bigat naman nitong si sir. Grabe, ang sakit na ng paa ko dahil dito sa 4 inches na biniling heels ni tita. Sana pala nag dala ako ng flats ko at pamalit dito sa dress ko.

"Oh pano Zirri, ikaw na ang bahala dito sa boss mo ah."bilin ng driver ni sir.

"Pero manong kaila--"

"Pasensya kana talaga hindi kita masasamahan yung asawa ko kasi eh."pamumutol niya at tsaka nalang siya umalis sa office na ng nag mamadali at iniwan lang kaming dalawa ni sir Garnette dito sa office.

Naku, pano na to? Pano ako uuwi? Ano ba naman kasi tong si sir, papayag payag makipaglaklakan ng alak sa mga kasection ko, eh mahina naman pala eh.

Makakuha nanga lang ng pang banyos sa mahinang to. Hay nako.

"Zirri, san ka pupunta?"naantok antok na tanong ni sir habang nakahawak sa braso ko. Nakakagulat naman to. Gigising gising bigla. Adik talaga tong si sir kahit kailan.

"Sir kukuha lang po ako ng pang banyos niyo para ma-preskuhan po kayo tsaka ang baho niyo na po eh."sagot ko naman sa kanya. Ang salimuot kasi ng mukha niya. Parang sobrang init ng pakiramdam niya kaya naiirita ako.

Well, hindi naman ako ang maiirita kung hindi ko siya babanyusan pero kasi ang sama ko naman kung hahayaan ko siyang humilatay ng ganyan ang lagay niya.

"Anong mabaho? Ako? Mabaho?"tinuro niya pa ang sarili niya habang lalasing lasing."Hoy Zirri, hindi ako mabaho ah. Tandaan mo yan."

Parang tanga naman to, may balak pa yata makipag-away sa akin e. Buti nga may magandang dilag--este may nag mamagandang loob sa kanya na mag banyos e.

"Sir, ano ba yan. Lasing na po kayo masya--"

"Lasing?"nag evil laugh pa siya habang dinuduro ako. Ang lakas na talaga ng tama ni sir. Akala ko sa akin lang malakas ang tama niya pati rin pala sa alak. "Hoy hindi ako lasing, at lalong hindi ako mabaho ha? Alam mo ba yan? Gusto mo halikan kita?"panghahamon niya sakin tsaka niya nalang biglang sinubsob ang walang kamalay malay kong mga labi sa labi niya. Ano ba to. Ang baboy naman, nakikipag french kiss pa sakin lasang alak yung laway niya. Kadiri.

Umangat ang kagustuhan niyang makuha sa akin. Akala ko ay ang labi ko lang ang titikman niya pero ano ito? Nag higpit ang mga hawak niya sa braso ko at naramdaman kong papunta na ang kaliwang kamay niya sa likod ko tsaka unti unti niyang binababa ang zipper ng dress ko.

Masyadong mabilis ang kamay niya. Naalis niya na ang dress kong nakasuot saakin kanina lang. Hinila niya ako upang mas mapalapit pa ako sa kanya dahilan ng pagkadapa ko sa dibdib niya habang kahalikan siya.

Sinunod niyang alisin ang bra ko. Tsaka niya hinubad ang belt at slacks niya. Hinuhubad niya rin ang kanyang polo at nag tataka ako sa ginagawa ko dahil tinutulungan ko siya i-unbottoned ang polo niya. Bakit ko siya tinutulungan? Tama ba tong ginagawa ko? Hindi ko panga siya sinasagot tapos may nangyayari na sa amin ngayon?

Napabitaw ako sa pag halik sa kanya. "Sir mali po."

Bakit ngayon ko lang itinigil to kung kailan malapit na namin mahubad ang lahat lahat sa amin? Gusto ko itong nangyayari pero mali.

"What's wrong?"tinignan niya ako ng napakatalim na parang inip na inip na siyang marinig ang tugon ko sa simpleng tanong niyang yun.

"Hindi ko panga po kayo sinasagot tapos binibigay ko na itong pinaka-iingat ingatan ko sa inyo."napayuko ako sa kahihiyan. Hindi nga dapat talaga mangyari ito. Pero bakit parang gusto kong bawiin ang simpleng sinambit kong yun?

"Eh kailan mo naman ako balak sagutin?"maski ako hindi ko alam ang sasabihin sa kanya kung kailan. Ni hindi ko nga rin alam kung kailan siya nag start manligaw e.

"Zirri, please. Give it to me. Ibigay mo na sa akin."

Hindi na ako nakapagsalita. Kasi bigla bigla niya nalang binalik ang labi niya sa labi ko na para bang sabik na sabik siyang matikman ito uli dahil sa sandaling pagkaudlot nito.

Wala na akong nagawa.

Binigay ko na kay sir Garnette. Binigay ko na ang pinaka-iingat ingatan ko. Wala akong lubos na maisip sa kung ano ang susunod na mangyari pagkatapos nito. Gusto ko itong nangyayari sa amin, at ayokong humanap ng dahilan para itigil niya ang ginagawa niya sakin

Basta ang alam ko lang, ay sabik na sabik ako sa ginagawa namin  ngayon at sa susunod niya pang gagawin namin at mangyayari bago sumikat ang araw.

~

9:18 A.M

Kakagising lang namin ni sir Garnette.

Hanggang ngayon, eto, hubo't hubad parin kaming dalawa dito sa couch na hinigaan namin.

"Good morning Zirri."bati sakin ni sir Garnette habang magkayakap parin kaming dalawa.

"Goo--good morning po sir."pabalik na bati ko sa kanya ng nauutal utal. Ang awkward kasi netong nangyari sa aming dalawa. Kaya hindi ko alam kung paano ako sasagot sa kung anong itatanong niya.

"Ano? Sasagutin mo na ba ako?"tanong niya. Napatingin siya sa akin ng seryoso."After what happened, hindi parin tayo?"

"Ba--bakit sir? Ano pong nangyari?"

Kumunot ang noo niya kasama ng pag laki ng mata niya."What the hell? Hindi ba obvious?" tapos tumahimik nalang ako at hindi na sumagot pa. Bakit ganito, parang kinakabahan ako at mukhang maiiyak na yata ako. Biglang pumasok sa isip ko lahat ng sinabi ni madame Charo. Ang mga mahigpit niyang pinagbilin sa akin.

"Umiiyak ka ba?" nag alalang tanong ni sir at tsaka niya tinignan ang mata ko. Pero hindi lang ako makasagot sa kanya. Tinitignan ko rin lang siya gaya ng ginagawa niya sa akin.

"Zirri, bakit ka umiiyak?" muli niyang tanong

"Si--sir, nata--natatakot po ako."nauutal at naiiyak kong sambit. Tsaka pa ako naiiyak ng ganito kung kailan nangyari na. Tapos na. May nangyari sa amin. Nangyari na ang nangyari.

"Bakit ka naman natatakot?" tanong niya.

"Ka--kasi po, baka--"

"Baka mabuntis ka?"pamumutol niya. Hiyang hiya pa akong tumango."Zirri, wag ka kasing mag isip ng ganyan. Wag ka na mag isip ng mga ganung klaseng bagay."sabi niya habang ako ay patuloy paring umiiyak at nanahimik ng nakatalikod sa kanya.

"Zirri, wag ka ng matakot. Okay? Wag kanang mag alala."

Wala na rin lang ako uli nasabi. Bumangon siya ng konti mula sa higaan kaya parang nakatagilid na upo siya at pilit niya akong pinapaharap sa kanya. Pinunasan niya luha ko.

"Wag ka na umiyak. Mahal kita Zirri. Mahal kita." napalitan naman ng konting pag ngiti ang mga luha ko sa sinabi niya."E ako? Mahal mo rin ba ako?"bigla biglaang tanong niya ng nakatingin parin savkin at hinihintay ang sagot ko.

Hinalikan ko siya bilang sagot."Mahal rin kita sir."

____________________________________