My Motivation 2: Back For Good

Chapter 9

Zirri's POV

Hindi parin ako makapaniwala sa ginawa nila kay Jessi. Hindi ko matanggap yung ginawa nila sa kapatid ko. Mga traydor silang lahat.

Hindi ko lubos maisip kung ano ang mga dahilan nila kung bakit kailangan nilang gaguhin ang kapatid ko ng gano'n. Pero kung ano man 'yun, hindi parin 'yun excuse dahil maling mali ang ginawa nila sa kapatid ko.

Iniwan ko na siya sa kwarto pagkatapos ko siyang mapatahan sa pag iyak at bumaba na dito dahil tinawag ako ni tita. Nahihirapan lang akong makita siyang ganu'n, isa pa. Alam ko rin na gusto niya na munang mapag-isa. Malamang nga kung hindi ko siya pinilit, hindi mag sasalita 'yun tungkol sa mga problema niya.

"Hay buhay."bulong ko habang umuupo sa harap ng hapag kainan na kahahanda lang ni tita.

"Oh, asan na yung kapatid mo? Tawagin mo na si Jessi para makakain na tayo."nilapag niya ang niluto niyang mechado sa lamesa.

"Kumain na daw po sila ni Gelo sa restaurant kanina."pananakip ko. Although, totoo naman na kumain sila ni Gelo kanina, ang pinagtakpan ko nalang yung mga pinagkwentuhan namin ni Jessi at tsaka yung pag iyak niya.

"Tsaka tulog 'yun. Kaya tayo nalang muna ang kumain."dagdag ko.

"Teka, ano bang nangyayari 'dun? Bakit laging maga ang mata niya? Kagabi pag uwi niya, ganu'n na naman, mukhang galing sa iyak."pagtataka niya.

Napansin din pala iyun ni tita. Si Jessi talaga, mahilig mag tago ng sekreto pero kitang kita naman sa kanya kahit na todo kaila pa siya.

"Sinabi niya na po sa akin lahat kanina lang tita nung inaya ko po siya sa kwarto."sabi ko tsaka kumain na.

"Ano daw? Bakit lagi nalang siya umiiyak? Gabi gabi nalang yan ah. Tatanungin ko sana kagabi pero, alam mo naman yung kapatid mo, pag may problema, sinosolo."

Napabuntong hininga nalang ako."Mahabang kwento tita. Wag niyo na pong alamin dahil mabwibwisit ka lang. Ako nga po hindi maka-get over eh, papatay na yata ako ng tao sa ginawa sa kanya."

"Aba, bakit? May umapi nanaman ba sa kanya? Sabihin niyo, at susugod ako sa University niyo ngayon din!"nag patunog pa ng kamao si tita. Baka inaakala niyo, maldita rin kaya 'tong tita ko.

"Tita, hindi po pwede! Hindi niyo pwedeng gawin yan ngayon!"sigaw ko.

"Ha? Bakit naman?"nagkasalubong pa ang kilay niya.

"Tita, Sunday ngayon."pagpapaalala ko.

"Ah, ganun ba? Oo nga noh. Sige, irereschedule ko nalang sa Monday."

"Tita, wag na po. Si Jessi na bahala sa kanila. Hayaan niyo na siya. Kain nanga tayo."napatango tango nalang si tita at nag patuloy kami sa pagkain.

Nang matapos kaming kumain, nag ligpit na agad ako.

Napalingon ako kay tita habang nag huhugas ng pinggan nang mag salita siya."Siya nga pala Zirri, gumawa ka na pala ng resignation letter mo."

"Po?"

"Bakit parang gulat ka jan? 'Di ba sinabi ko na sayo?"pagpapaalala niya."Maka-react ka naman, parang hindi mo alam."

Actually, gusto kong sabihin kay tita na ngayon ko lang naalala ang tungkol sa restaurant na ipapatayo niya at malamang kung hindi niya pa sinabi, baka nga tuluyan nang nawala iyun sa isipan ko.

"Oo nga po pala. Hindi ko pa po pala nasasabi kay sir Garnette. 'Di ko po kasi alam kung paano ko po sasabihin sa kanya eh."sabi ko.

"Ah basta. Kailangan mag submit ka na, kundi ako ang mag tatampo sayo."inisnob pa ako ni tita.

Mukha ngang mag tatampo nga talaga siya kapag hindi ko sinunod ang gusto niyang mangyari.

"Tita naman ih. Saan po ba yung itatayo yung restaurant niyo?"usisa ko.

Sandali siyang napaisip na para bang inaalala ang buong adress ng restaurant."Yung dun sa may ano, THE TAYUAN NG RESTAURANT STREET. Oo dun."

Nabitawan ko ang mga kubyertos sa hinuhugasan ko nang marinig ko ang nasabi niyang lugar.

Sa dinami dami pa ng pag tatayuan niya, bakit doon pa talaga sa lugar na iyun?

Nagkamali lang ba ako ng dinig? Nagkamali lang ba ako ng dinig na doon siya mag tatayo sa tapat mismo ng pinagtratrabahuan ko ngayon?

Camille's POV

I'm at Burn's mansion. I was about to go straightforward to the airport but I decided to drop by here for a hope that Cad would stop me from leaving.

But he didnt. Instead, something stopped me. That is what Burn told me. Tuwang tuwa ako nang malaman ko ang balita kay Burn. Nabigyan ako ng pag asa sa nalaman ko.

Now that Jessi is out of the picture, maybe Cad and I could happen again. I'll try my very best for him to love me again just like before. I'll try my best para mahigitan ko si Jessi. I will make sure that he'll love me for the second time around.

Kanina pa siya kinakatok ni manang sa loob ng kwarto but he won't open the door. Kagabi pa daw siya nag lalasing jan sa guess room eh. So I just asked manang to get the key. I have no choice. Gustong gusto ko na rin siyang makita.

When I opened the door, I saw him sitting on the ground, his right hand on his face and a bottle of beer is sheltered on his left hand.

I immediately run inside the room and check on him.

"Adrian? Baby? Are you okay?" I asked him worried.

But his face is all red. He look quite drunk. I helped him stand up and let him sit on his bed.

"Buong gabi na po kasi siyang umiinom ma'am, ayaw po papigil eh."manang said.

"Manang, can you get me a sponge bath and a warm water?"I asked.

She nodded and then she leave the room.

"Jessi, Jessi, I want you back boss. Please forgive me, Jessi, I love you. I love you Jessi. Boss, I miss you."he murmered again and again.

He keep on saying Jessi's name until manang arrived with a sponge bath and a warm water.

"Ma'am kailangan niyo po ba ng tulong?"

I shook my head."No manang. I can do this. Thank you."

I remove his shirt and replaced another one. I let him lay on his bed.

I looked at his face and cupped my hand on it. I really miss him. He won't stop murmering Jessi's name. And even if it hurts me, I decided not to speak. I want to him to let it all. Kahit na hindi ko pa siya bigyan ng advice, at least he spoke out all the things he wanted to say. He desperately want to talk to Jessi, because he is redundantly saying some things about a car deal over and over again.

"Baby, what is happening to you?"

This is the first time I saw him this way. The first time I saw him drank beer. Never naman siyang uminom dati. He look so miserable.

"I want Jessi. I only want you Jessi. I love you so much Jessi. " he said and then he pressed his lips against mine.

It's been years since the last time we kissed. I miss his soft lips. The lips I thought I can never taste again.

We stopped kissing each other.

He stared at me. He smiled and fixed my hair. His two hands holding my face.

"Jessi, you came back. Thank you. Thank you. Mahal na mahal kita boss."

Akala niya ako si Jessi.

He kissed me again torridly. And this time he's kissing me harder. This is wrong. He thinks he's kissing Jessi, not me.

I tried to stop him, but I can't because he won't listen to me.

______________________________________