Lyndon Bridge is Falling Down (completed) Self-Published

Chapter 12

Her angry words were caught in her throat, hindi niya naituloy ang sasabihin ng makita ang mukha ni Lyndon. He looked so different, yes, he still looked so damn handsome , but now, he wore a suit and tie, and he looked like the rich man, that he truly is. He’s oozing with so much confident and power, and now, she felt so little, at hindi niya iyun nagustuhan. Nakaramdam ng galit sa dibdib si Isabella. Instantly, he turned to be the image of the man, that she despised the most.
    But she tried to contain her anger, ayaw niyang mapahiya sa harap ng mga future investors niya. So she stood calmly at dahan-dahang niyang isinara ang pinto kahit pa ang gusto niyang gawin ay balibagin at burahin ang confident smile na nasa mukha ni Lyndon ng mga sandaling iyun.
    Nanatili siyang nakatayo at pinagmasdan niya si Lyndon. Tumayo ito mula sa upuan, at saka niya napansin ang isa pang malaking bouquet ng bulaklak na nakapatong sa may lamesa. Pinagmasdan niya kung paanong dinampot iyun ni Lyndon ang bouquet ng mga pulang rosas na sa laki ng mga ito ay halatang mga mamahalin. Habang hawak ang bulaklak at naglakad ito papalapit sa kanya.
    “Hi” ang mahinang sabi nito sa kanya sabay abot ng mga bulaklak. She glanced on his back at nakita niya na nakamasid ang mga future investors niya, if ever na hindi na sinira ni Lyndon ang imahe niya sa mga ito.
    “Thank you” she answered through gritted teeth, at inabot niya ang bouquet na anumang sandali ay gusto niyang ihampas sa mayabang na ngiti ni Lyndon.
     “I’m sorry if I came here, without any notice, but, with what we have? I thought that was unnecessary” ang mahinang sabi ni Lyndon, he was standing so close to her, kaya ang boses nito ay parang humahagod sa buo niyang katawan at nagtayuan ang lahat ng balahibo niya sa katawan and her nipples tighten underneath her bra. And she suddenly felt breathless. She pulled her shirt off her chest para hindi masyadong dumikit sa kanyang dibdib but for no use, lalo ng bumaba ang mga mata ni Lyndon sa dibdib niya.
    “Anong kailangan mo?” ang tanong niya na hindi halos bumuka ang kanyang bibig.
    “Gusto kitang kausapin” ang mabilis at seryoso na sagot nito sa kanya, and she could sense his urgency sa mga mata nito.
    “Alright, are you willing to wait?” ang tanong niya rito, hindi niya uunahin na kausapin si Lyndon, dahil sa presidente siya ng isang kilalang kumpanya. Matuto siyang maghintay.
     “Yeah sure, may cafeteria ba kayo rito?” ang tanong ni Lyndon sa kanya.
     “Tanong mo sa secretary ko sa labas, now, you’re already consuming my time Mr. Bridge” ang giit niya rito.
    Lyndon looked at her from head to foot, and gave her a boyish grin.
    “Lyndon would be suffice, it always does” ang malaman na sagot nito sa kanya na nagpagigil na naman sa kanya at halos magkuskusan ang kanyang mga ngipin.
    Kinindatan pa siya nito bago pa ito humakbang papalayo at palabas ng kwarto.

    Lumabas si Lyndon ng conference room, hindi niya inakala na magiging ganun kalakas ang impact sa kanya ng muling masilayan ng kanyang bughaw na mga mata si Isabella.
    He almost caught his breath when she burst open the door and walked inside the room, it was so obvious that she was fuming with anger.
    Mabuti na lang at mabilis niyang naitago ang kanyang emosyon, pero ang malakas na tibok ng kanyang puso, ay hindi niya kayang pigilan.
    And for the first time he was nervous, and he used all the confidence that he could muster, para hindi mahalata ni Isabella ang kaba niya, and he was nervous na baka marinig nito ang malakas na lagabog ng kanyang puso. He thought that his heart would burst out of his chest,thay very moment.
    Kaya naisipan niya na lumabas na lang muna, to fill his brain with fresh air, at maalis si Isabella sa isipan niya and set his thinking straight, back to his priorities at sa dahilan ng pagpunta niya rito.
     Naalala niya ang sinabi ni tatay Rene noong ikinuwento nito sa kanila ang kwento sa likod ng Chez Corazon. Kung paano kumabog ang puso nito nang unang magkita sila ng namayapa nitong asawa na si Corazon.
     No, hindi pareho ang lagay nila ni tatay Rene, it was lust at first sight kay Bella, but he definitely not love her lalo pa at kalaban niya ito sa pag acquire ng Chez Corazon.
    She’s intelligent, skillful, and manipulative and over achiever, na gagawin ang lahat makuha lang ang gusto. And for him she’s a threat and she’s dangerous, ang nagsisilbing balakid na makuha niya ang pagiging CEO, ang giit niya sa sarili.