Lyndon Bridge is Falling Down (completed) Self-Published

Chapter 31

"Isabella? Are you ready?" ang tanong sa kanya ni Lyndon, habang tinitingnan niya ang kanyang hitsura sa salamin.
She glanced at Lyndon na nakatayo sa may pintuan ng kwarto at pinagmamasdan siya.
She pulled her hair in a high ponytail and she swept her bangs on the side of her forehead, she wore her haltered black dress and high heeled shoes. She didn't wear so much make up dahil sa trabaho niya na laging nasa field bilang engineer, hindi niya natutunan kung paano ang maglagay nito. Nanuod pa siya sa YouTube para manuod ng basic make up tutorial.
Lyndon made a low whistle, and they made eye contact through the vanity mirror at namula ang mga pisngi ni Isabella.
"I'm ready" ang nahihiyang sabi ni Isabella kay Lyndon, nilapitan siya nito at hinawakan ang kanyang kamay. And he gently pulled her up from the stool.
She looked up to him and murmured a thank you, at kahit na naka six inches high-heeled shoes siya ay hanggang ilong lang siya ni Lyndon.
"Is it too much to ask, if.. I could kiss you?" ang umaasang tanong ni Lyndon kay Isabella.
"No" she answered breathlessly and she closed her eyes, while his head slowly dipped, so he could kiss the corner of her mouth. It may be soft and quick, but it rattled her whole body and it left her breathless.
Nagpalitan sila ng matamis na ngiti sa isa't isa. Hinawakan ni Lyndon ang kanyang kamay, at naglakad na sila palabas ng kwarto.

Lyndon never felt so elated before, ngayon lang niya naramdaman ang ganitong pakiramdam sa isang party. Yes, he enjoys attending this kind of social gatherings, but now, he enjoyed it much more, dahil sa babaeng nasa kanyang tabi na si Isabella. Tila nawala na ang insecurity nito of not fitting in, at mukhang malaki ang naitulong ng kanyang pamilya sa pagbura nito.
She was mingling with these people so well, na tila ba sanay na sanay ito na makihalubilo sa uri ng mga tao na kinamumuhian nito. And that's not all, halos ang mga mata ng bisita ay nakatuon sa kanya, not only because she's pretty, but because, she's someone new in the social circle of these people and a lot of them, was so eager to know her.
"Lyndon" ang bulong nito sa kanya, at iniyuko niya ang kanyang ulo para idikit ang kanyang tenga sa bibig ni Isabella.
"Mag wiwee-wee lang ako" ang bulong nito sa kanya at mahina siyang natawa dahil sa termino nito.
"Go ahead I'll wait here" ang nakangiting sabi niya kay Isabella at humakbang na ito papalayo sa kanya at pinagmasdan niya ito ng may tumawag sa kanya para kunin ang kanyang atensyon.
"Bridge" ang bati sa kanya ng lalaki, na client nila, at ang nag-imbita sa kanila sa party na iyun.
"Garcia" ang masayang bati niya rito, at nag kamay silang dalawa.
"Sorry I'm late, kagagaling ko lang kasi ng Cebu, bumalik ako kahapon at kababalik ko lang ng Manila, I have to go back sa condo ko to freshen up bago pa ako nakapunta rito, are you enjoying yourselves?" ang tanong nito sa kanya.
"Very" ang matipid na sagot niya ngunit may ngiti sa kanyang mga labi.
"I thought your fiancée is coming with you?" ang usisa nito.
"Yeah, she's with me, she just go somewhere" ang sagot niya.
"Oh, please excuse me, I have to meet someone, we'll talk later, OK? Enjoy the night" ang bilin pa nito sa kanya bago ito naglakad papalayo at nakipag-usap sa isa mga bisita.

It's a good thing at isang knee length dress lang ang naisip niyang suotin, sa lagay kasi niya na laging naiihi, ang hirap maghubad ng damit kapag kailangan niyang magpunta sa cr.
She checked herself in the mirror, she hindi siya makapaniwala, na magugustuhan niya ang party. Pero, napagtanto niya na, nagustuhan niya ang party hindi dahil sa sosyal ito, hindi dahil sa mga taong nakasalamuha niya, pero, dahil kay Lyndon.
Yes, dahil kay Lyndon, she was so thankful because he helped her to coped up with her insecurity. She felt a twinge in her abdomen at napahawak siya roon. Hindi niya napigilan na mapangiti.
At hindi lang yun, Lyndon made her fall in love again, "Yes, babies I love your daddy" ang bulong niya habang hawak ang kanyang puson. She'll love him, kahit man lang sa ilang araw na makakasama sila ay lihim niyang mamahalin si Lyndon.
Lumabas na siya ng comfort room hindi pa siya nakakalabas ng mahabang pasilyo kung saan naroon ang mga powder room at toilet, ng may isang pamilyar na lalaki na naglalakad patungo sa direksyon niya, kumunot ang kanyang noo, at habang papalapit ito, ay saka niya nakilala ng husto kung sino ito. At mukhang, namukhaan din siya ng nito, dahil sa nanlaki ang mga mata nito ng makita siya.
Tumigil siya sa kanyang paglalakad at napako siya sa kanyang kinatatayuan, para bang hinintay na lang niya na lapitan siya ng lalaking, naging malaking parte ng kanyang nakaraan.
Habang papalapit ang gulat at pananabik sa mukha nito ay unti-unti ng nawala, at napalitan ng galit. Hanggang sa tumayo na ito sa kanyang harapan.
"Isabella, kamusta ka na?" ang tanong nito sa kanya, at ang tono ng pananalita nito, ay akala mo ba ay wala talaga itong pakialam sa kalagayan niya.
Pero naalala niya ang ginawa nito sa kanya, kaya ang gulat din na naramdaman niya kanina, ay biglang nabura at napalitan ng galit.
"Mabuti naman Ylmas" ang walang emosyon na sagot niya.
"Hmm, mukha nga, balita ko may sarili ka ng construction firm, iba talaga ang nagawa ng perang ibinayad ng mama ko sa iyo" ang mapang-insultong sabi nito sa kanya.
Bayad? Ang kapal ng mukha ng lalaking ito! Ang galit na sabi niya sa sarili at hindi na niya napigilan ang sarili na hindi pakawalan ang kamay niya na lumapat sa pisngi nito. Isang malakas na sampal ang dumapo sa mukha ni Ylmas. Pero hindi man lang ito nagitla o nagpakita ng sakit.
"Wala kang karapatan na insultuhin ako, at ang kumpanyang pinagpaguran kong itayo! Gamit ang luha, pawis, at dugo ko" ang mariin na sabi niya, at umiling siya.
"Ni singko ay wala akong kinuha sa mama, mo, alam mo kung anong nakuha ko sa kanya? Insulto at sampal sa mukha na gaya ng ibinigay ko sa iyo" ang galit na sabi niya kay Ylmas.
Hahakbang na sana siya, para makalayo kay Ylmas, ng hawakan nito ang kanyang braso. She wriggled herself free from his grip pero mas lalo itong humigpit.
"Hindi mo tinanggap ang pera?" ang gulat na tanong ni Ylmas sa kanya ng pigilan siya nitong maglakad and he tried to look in her face.
"HINDI, pwede ba bitiwan mo na ako, ikaw, itong manloloko, dahil nagpakasal ka sa iba, habang ako ay parang tanga na naghihintay sa bukid kung kailan ka babalik, sino sa atin ang mukhang pera Ylmas? Pinakasalan mo ba ang asawa mo dahil, sa isa ito sa mayaman na pamilya sa Cebu?" ang pang-iinsulto niya rito.
"Pinakasalan ko siya, dahil dinurog mo ang puso ko, ng sabihin ng mama na inalok ka niya ng pera at tinanggap mo iyun" ang giit ni Ylmas sa kanya.
She expelled a breath, when she heard it, at tiningnan niya sa mga mata si Ylmas, tiningnan niya kung nagsisinungaling ba ito. At napagtanto niya ang nangyari sa kanila ni Ylmas, pareho silang naloko ng mama nito.
"Hi-hindi" ang sagot niya, pero, bakit hindi man lang siya tinanong ni Ylmas, bakit hindi man lang siya nito pinuntahan sa kanilang bahay, para tanungin kung totoo nga na tinanggap niya ang pera, ibig sabihin lang nito, na maliit ang pagtitiwala sa kanya noon ng dating nobyo.
"Iyon ang totoo Bella" ang giit ni Ylmas na hindi pa rin siya binibitiwan nito.
Umiling siya, ayaw niyang maguluhan ng mga sandaling iyun, ayaw niya na magulo ang nararamdaman niya ng mga sandaling iyun, kung kailan, napagtanto niya na mahal niya si Lyndon, saka naman susulpot si Ylmas, para sabihin na hindi siya niloko nito?
"Bitiwan mo na ako" ang giit niya kay Ylmas.
"Gusto kong mag-usap muna tayo" ang giit ni Ylmas.
Umiling si Isabella, "ayo"-
"Bitiwan mo siya!" ang galit na sabi ni Lyndon, na hindi nila napansin na papalapit na pala sa kanila.

Abala si Lyndon sa pakikipag-usap sa isang kakilala niya na nakita rin niya sa pagtitipon na iyun. Sandali niya itong kinausap at ng mapansin niya na nagtatagal na ng husto si Isabella ay nagsimula na siyang mag-alala rito. Baka kung ano na ang nangyari rito sa loob ng toilet, ang sabi niya sa sarili.
He excused himself sa kanyang kausap at naglakad na siya patungo sa pasilyo kung saan naroon ang toilet.
At naningkit ang kanyang mga mata, at magdilim ang kanyang paningin ng makita niya si Isabella na hawak - hawak sa braso ni Ylmas Garcia.
With angry long strides, he walked his way, papalapit sa dalawa, who were so engulfed with what they were talking kaya hindi siya napansin ng mga ito na papalapit. Hanggang sa narinig na nga niya ang pag-iling ni Isabella at tila ba pinipilit ito ni Garcia.
"Lyndon!" ang sambit niya, at nakita na lang niya ng hikitin ni Lyndon si Ylmas at nabitiwan na siya nito. Lyndon pushed him and pinned Ylmas on the wall, at itinukod nito ang braso sa leeg nito.
"Anong problema mo sa fiancée ko Garcia?" ang galit na tanong ni Lyndon sa lalaking client ng kanilang kumpanya.
"I knew her" ang impit na sagot ni Ylmas kay Lyndon.
"Lyndon, bitiwan mo siya" ang mahinang pakiusap sa kanya ni Isabella.
"Kilala mo ba ito?" ang tanong ni Lyndon kay Isabella na hawak ang braso niya.
"Yes, he's.. He.. was the one.. from Cebu" ang mariin na sabi ni Isabella sa kanya at nakuha niya agad ang ibig sabihin nito.
Pero sa halip na bitiwan, ay hinampas pa ni Lyndon ang likod ni Ylmas sa pader.
"Ang kapal ng mukha mo, pagkatapos mong lokohin si Isabella, nakuha mo pang humingi ng pagkakataon na mag-usap kayong dalawa?" ang gigil at galit na sabi ni Lyndon.
"Lyndon please bitiwan mo na siya" ang pakiusap ni Isabella dahil na rin sa marami na ang nakapansin sa komosyon na nangyari at pinagtitinginan na sila ng mga ito.
"Layuan mo si Bella, I'm warning you" ang mariin na banta ni Lyndon kay Ylmas, bago pa niya ito binitiwan. Inakbayan niya si Isabella at marahan niya itong iginiya palabas.

"Are you okey?" ang alalang tanong ni Lyndon kay Isabella habang nagmamaneho na ito pauwi.
Umiling siya, habang yakap niya ang sarili, "n-no" ang sagot niya kay Lyndon.
He glanced at her at napansin nito ang namulang bahagi ng kanyang braso kung saan hinawakan ni Ylmas ng mahigpit.
"Bastard, sinaktan ka ba niya?" ang galit na tanong ni Lyndon sa kanya, "sabihin mo kung sinaktan ka niya, at hindi ako magdadalawang isip na basagin ang pagmumukha ng gagong iyun!" ang galit na sabi ni Lyndon.
"No hindi niya ako sinaktan, I'm okey Lyndon, I'm just, a little rattled" ang sagot niya kay Lyndon.
"Anong sinabi niya sa iyo?" ang tanong ni Lyndon.
"Ang akala niya ay tinanggap ko ang pera na inalok ng mama niya, kaya siya nagpakasal sa asawa niya" ang sagot ni Isabella.
Lyndon snorted, "and you believed him?" ang di makapaniwala na tanong ni Lyndon sa kanya.
"Hindi ko alam" ang naguguluhan na sagot niya.
"He could have asked you Bella, to know kung totoo ang sinabi ng mama nito" ang giit ni Lyndon.
"I know" she sighed, "kaya nga gusto niya akong kausapin" ang sagot niya.
"You can't be serious"
"Pumayag na ba ako?"
"Pero sa tono ng pananalita mo, mukhang interisado ka pang kausapin siya, after what he has done to you?" ang giit ni Lyndon.
"I'm tired Lyndon, wala akong lakas para makipagtalo" ang pagod na sagot niya.
Tumikom na ang bibig ni Lyndon at tumahimik na ito. But, he kept his silence and distance on her, hanggang sa makauwi na sila ng bahay. Ni hindi na siya nito kinausap at kinibo.
Pumasok siya sa kwarto nito, pagkalinis niya ng katawan at pagkapalit ng damit. Naabutan na niyang nakahiga na si Lyndon sa kama.
"Lyndon?"
"Yes?"
"Pwede bang, tumabi ako ulit sa iyo?" ang tanong niya.
She heard him sighed loudly, "okey" at ito lamang ang isinagot ni Lyndon sa kanya.
Lumapit siya sa kama at nahiga, hinintay niya na yakapin siya ni Lyndon gaya ng ginagawa nito noon, pero nanatiling nakatalikod ito sa kanya. Napahawak siya sa kanyang tiyan, at nanginig ang kanyang mga labi, kasunod ang pagtulo ang isang patak na luha mula sa kanyang mata.