Lyndon Bridge is Falling Down (completed) Self-Published

Chapter 9

“Let’s talk” ang galit niyang sabi kay Bella ng sumunod siya pagpasok nito sa loob ng kwarto nito.
     Kita niya ang gulat sa mga mata mapupungay na mata ni Bella.
     Talk? Yun lang ba talaga ang gusto niyang gawin ng mga sandaling iyun? Ang mag-usap?
     Pero bakit ang mga mata niya mula sa mga mata nito ay gumapang pababa sa mga natural na kulay rosas nitong mga labi, na bahagyang nakabuka ng mga sandaling iyun.
    He remembered those lips, he remembered how soft it was against his lips, how those lips graze his neck down to his stomach and abdomen, and how those lips kissed and took all of his hardness.
     Yup, all he wanted to do was to talk to her. Then, his eyes, looked at the king sized bed, behind her.
     “Ano bang gusto mong pag-usapan?!” ang galit na tanong ni Isabella sa kanya, pero namumula ang pisngi nito. Batid niyang pareho sila ng iniisip ng mga sandaling iyun.
     But he needed to get back to reality, hindi siya nagpunta rito para sa isang umaatikabong sex sa kama, dahil, kung yun lang naman ang gusto niya, he could have painted the town red with different woman every night. But, he knew, deep inside of him, that he didn’t want any other woman, underneath him, but only Isabella.
     Dahil pagbalik niya sa Maynila mula rito, ay mas lalo pa siyang naging suplado sa mga babae at mas naging mas mainitin pa ang kanyang ulo at strikto sa mga empleyado.
     Sinabihan na nga siya noon ni Ace na kanyang pinsan na, lagi daw ba siyang may buwanang dalaw at mainit lagi ang ulo niya. At isang malutong na mura lang ang isinasagot niya sa pinsan.
     “Why are you here?” ang bigla niyang tanong kay Isabella, then naisip niya, noong may nangyari sa kanila, ilang beses pa niyang hindi hinugot sa kalooban ni Isabella, at para siyang nag shooting spree sa kalooban nito. Shit hindi kaya?
    “Are you pregnant?!” ang biglang tanong niya.
    “Wha?”- ang takang tanong nito at kumunot ang noo nito at bahagyang nagitla.
    “You said I could cum inside you? Did you plan all this? To baby trapped me?” ang galit at sunud-sunod na tanong niya.
    “What? Pregnant?” ang patanong na sambit naman ni Isabella.
    “I am NOT, p-pregnant?” ang biglang sagot niya at medyo nautal pa siya, at napaiwas ng tingin ang kanyang mga mata, at siya man ay napatanong, at bigla siyang napaisip. Hindi siya buntis, she’s into something right?
    “You sound unsure” ang giit ni Lyndon sa kanya at naghalukipkip ito ng mga braso.
    “I-I’m not pregnant” ang mariin niyang sagot at tiningnan niya ng diretso ang mga kulay asul na mata si Lyndon.
    “And rest assured Mr. Bridge, mas gugustuhin ko pang mamatay kaysa ipaako ang anak ko, if ever na meron, sa iyo, pero, sinisigurado ko sa iyo na hindi ako buntis!” ang galit pang dugtong niya.
     Dumiretso ng tayo si Lyndon and he eyed her, looking for some sign na nagsisinungaling siya.
     Tumangu-tango ito, “good, now why are you here? And don’t tell me na gusto mo lang na magbakasyon, cause I won’t buy that shit!” ang galit na sabi ni Lyndon, “pinadala ka ba ni George para istalk ako?” ang usisa ni Lyndon sa kanya.
    “Stalk? GEORGE?” ang iritadong patanong na sagot niya, “you know, you’re speaking gibberish, wala akong maintindihan sa mga sinasabi mo” ang inis na sagot ni Isabella.
    Lyndon eyed her, “you’re not spying on me?” ang may pagdududang tanong nito sa kanya.
    Ano bang meron sa mga utak ng mayayaman na ito? Na lagi silang sinusundan? Ito ang mga pag-uugali na ayaw niya sa mga nasa itaas ng lipunan.
     “Believe me, the last thing that I’ll ever do was to spy on you!” ang galit na sagot niya.
    “Pwede ba bawas-bawasan mo ang panunuod ng mga conspiracy movies sa Netflix para mabawasan ang pagiging paranoid mo, everything, is not always, about you! Hinding – hindi ako magsasayang ng oras at panahon ko, para lang bantayan ang bawat galaw mo!” ang galit pa niyang sabi.
     “Umalis ka na! Lumabas ka sa kwarto ko! Tapos na akong makipag-usap sa iyo! Labas!” ang galit na sigaw ni Isabella kay Lyndon.
     Humakbang papalapit sa pinto si Isabella at hinila nito ang pinto para buksan at itinulak niya papalabas si Lyndon.
    “Magpalayo ka sa akin!” ang banta niya kay Lyndon, bago niya isinara ng malakas ang pinto.
     “Yawa, akala mo kung sino!” ang galit na sabi ni Isabella.
    Porke ba kilala itong tao, lahat na lang pagbibintangan nito? Ang galit na sabi ni Isabella sa sarili.
    “Piste!” ang galit niyang sabi, saka niya galit na dinampot ang bag niya na nasa sahig at galit niyang hinila ang zipper ng bag para buksan ito. At halos itapon niya sa kama ang laman ng kanyang bag.
    Pagbintangan pa siya na ibi baby trapped pa niya ito? Ang galit na sabi niya.
     Hindi siya buntis diba? Ang sabi niya sa sarili. Isang buwan na ang lumipas at alam niya na nagpainject siya. Kailan nga ba siya nagpa inject? Ang tanong niya sa sarili.
    Pero bigla siyang kinabahan kanina, nang bigla siyang tanungin ni Lyndon kung buntis siya.
    She’s not pregnant, she didn’t have her period, pero natural iyun sa mga nag papainject. Wala naman siyang nararamdaman.
    “Buntis! Psshh, hindi siya buntis” ang natatawang sabi niya sa sarili, habang dinadampot niya isa-isa ang kanyang mga damit mula sa kama para iayos sa may closet.
    Kailangan na niyang alisin sa isipan niya ang lalaking iyun na imahe ng lahat ng kinamumuhian niya. Kung noong umpisa pa lang ay nakilala na niya kung sino ito, ni dulo ng kuko niya ay hindi niya idadampi man lang sa balat nito.
     At naalala niya ang mabalahibo nitong dibdib, ang pakiramdam nito sa kanyang palad sa kanyang dibdib na halos ikabaliw niya...
    “Piste! Bella! Tigilan mo yan! Ayaw mo sa kanya!” ang giit niya sa sarili.
    Napahawak siya sa kanyang balakang, kailangan na niya yata na mag pamasahe at napapadalas ang pangangalay at pananakit ng kanyang balakang. At panay din ang ihi niya nitong mga nakaraan na araw. Hindi kaya, may sakit siya sa bato? Ang kinakabahan niyang tanong sa sarili.
     Relax Bella, hindi malala ang nararamdaman mo, fatigue lang yan, ang giit niya sa sarili.
     “Makapaligo na nga lang” ang malakas niyang sabi sa sarili. Pagkatapos ay mahihiga muna siya, baka dahil sa matagal niyang pagtayo kaya nangangalay ang balakang niya.