Gay mi, zönk!

Sevdiğim adam bana 'gardaş' deyince..

Mesaj doğru kişiden, içerik yanlış kişiden gelmişti! Şu an üstünde ne var diye sormasını beklediğim kişiydi, yani Kaan'dı. Ama mesaj farklıydı, "Bugün için teşekkürler.. :))))))" Ben bunun şokunu üstümden atamamışken, bir mesaj daha geldi, "Pardon, yanlışlıkla oldu gardaş."

Çocuklarımın babası, yatak odamın parçası bana gardaş mı dedi? Çok sinirliydim şu an, mesajına cevap vermeyecektim. Şok üstüne şok yaşamıştım! Hangisine üzülmeliydim, hangisine isyan etmeliydim. Gardaş demesine mi yoksa başkasıyla yavşakça konuşmasına mı! Tanrım resmen aldatıldım...

Kafamda iğrenç fikirler dönüyordu. Kendime kızıyordum daha sonra ise Kaan'a... Abi bu erkekler neden sadakatsiz? Neden elindekilerle yetinmeyi bilmiyor, neden gözleri hep dışarda? Gözlerini oymak lazım hepsinin! Kör olasıcalar! Anaaam, garip anaaam! Oda bırakıp gitmişti beni gurbet ellere. Resmen çilekeş, yalnız, yetim, garip ve kimsesiz kalmıştım. Türk sinemasının Emrah'ı bedenimde hayat bulmuştu resmen!

Acıdan şair mi olsam, türkü mü çığırsam bilemedim. Ama bir şeyler yapasım vardı. Şiirimi yazıp, türkümü çığırcaktım! Kağıdı önüme alıp başladım yazmaya.

Kim dedi sana aldat diye?

Ayaz mı soktu bu fikirleri, zikrine?

Ayaz sokmadıysa kimdi bu

Nereden sevdim o zalimi!

İlk yazmaya göre oldukça iyi bir iş çıkarmıştım! Hislerimi resmen kağıda dökebilmiştim hem de akrostiş şiir yazmıştım. Babamda mı şairdi be! Bence ben boş zamanlarımda şiir yazmalıyım.

Yarın okul olması çok kötüydü. Kaan'ı görecektim, belki beni bir kızla aldatmıştı, kim bilir.. Acaba Kaan'ı kıskandırmak için Ayaz'a mı yanaşsam!! Ayaz bağır bana avaz avaz! Seni seviyorum, de! Aşkın mapusane içinde ben mahkum de! Şampuanın olayım köpürt beni de! Sev beni seveyim seni de! Aşık oldukta noldu efes pilsen zengin oldu de!  Dur, onu sakın deme. Kendi kendimi gaza getirmiştim resmen.. İçimdeki kezban haykırışa geçmişti, en ufak açığımı bekliyordu minnak balinam. Kime çekmiş acaba bu iç ses?

Bir anda bir ses duydum, sanki pencere kapanmıştı. Hırsız mı girdi acaba? Yoksa azılı bir katil mi, ya şu an evdeyse? Bildiğim tüm duaları okuyordum, nefesim kesilmiş, nutkum tutulmuştu. En ufak ses duysam düşüp bayılabilirdim, dememe kalmadan bir ses daha geldi. Pencere kapanırken ses çıkar ya, aynen öyle! Çok korkuyordum, elim ayağım titriyordu, ne yapacağımı bilmiyordum.

Oturup ölümü bekleyemezdim, hem belki kedidir ya da rüzgardan açık kalan pencere çarpmıştır diye düşünüyor, kendimi sakinleştirmeye çalışıyordum. Yavaşça kapıyı açtım, hemen yan kapı mutfaktı, hırsızın oraya girmesi imkansızdı. Çünkü mutfağın penceresi ile benim odamın penceresi apartman boşluğuna bakıyordu. Ya salondan ya da annemin odasından girmiş olabilirdi lanet insan! Parmak ucuyla girdim mutfağa ve bıçağı aldım elime! Çok titriyordum, içimden de kendi kendimi teselli ediyordum.

Hayır o değil eğer hırsız girmişse eve bıçağı napacaktım? Asla bir insanı öldüremez ya da zarar veremezdim. Hem o panikle bıçağı kendime saplar, harakiri yapardım! Korkudan her şeyi yapabilirdim, bu düşünce korkutmuş olsa gerek, bıçağı bıraktım. Kapıyı yavaşça açtım, pencere açıktı ama ses geliyordu. Komşuların sesiydi sanırım, yavaşça yaklaştım pencereye.. Ve o sırada adam arabasının kapısını kontrol amaçlı açıp tekrar kapatmıştı. Lanet olsun, bu ses işte! Rahatlasam mı, bu adamın sülalesine kaysam mı bilemedim. Gecenin bu saatinde bok mu vardı be adam? Milleti korkutmaya ne hakkın var. Allah belanı versin! Sizin gibi insanlar yüzünden bu ülke gelişmiyor, kaç senedir bir milim yol alamadık! Lanet olsun sana, lanet olsun bu sevgi. Ben seni sevdim sen bene neden beyle yaptın!

Biraz rahatlamıştım, pencereyi kapadım. Ve odama doğru yöneldim, ışığı kapattıktan sonra odama koşacaktım! Işığı kapattım ve koşuyordum ki! Ahhhh!

Not: Medyaya Kaan'ı Ekledim! :")