Missions to be Destined [Completed]

Chapter Thirteen

Trixon's POV

I was driving at when I saw those familiar cars on mine. Wait! Ayan ang sasakyan ng mga tranferee. Papasok sila sa subdivision kung saan din ako nakatira. Tiga dito ba sila?

Nang makapasok nang tuluyan ang mga sasakyan nila ay pumunta na ako sa guard at pinagbuksan ako hindi ko na kailangan ng ID dito dahil sa sticker na meron ako.

Balak ko pa sanang sundan ang sasakyan nilang matatanaw ko pa naman pero hindi ko na iyon magawa dahil malalagpasan ko na ang bahay namin pag nagkataon.

Nang maipasok ko ang sasakyan ay ipinark ko na iyon at pumasok na sa bahay. Hindi na ako nag abala pang bumati sa mga kasambahay. Hindi maalis sa isip ko ang mga transferee'ng iyon. Kung tiga dito sila, they are really that rich.

Tsk! Ano namang pakealam ko?

Nang pumasok na ako ay deretso lang ako sa kuwarto ko at ibinato ang bag ko sa kung saan at humiga sa kama. Nakadapa ako at kinuha ang phone ko sa aking bulsa at nagcellphone.

Nang biglang may tumawag at si Winston iyon.

"Pre? Mamaya daw sa Tarima." Sabi nito.

"Sige." Tanging sagot ko lang at pinatay ko na din ang linya.

Maya maya lang ay may biglang kumatok sa pintuan ng aking kuwarto. Walang ganang pumunta ako doon at binuksan ko iyon at bumungad sa akin si Walter.

"Hyuuung!" Mukhang namomroblemang histura ng Bata.

"What?" Takang tanong ko naman.

"Is Hyung Dhrew came to you in your lunch break?" Tanong nito na nakasimangot.

Tumango lang ako at kitang kita ko naman ang pagbagsak ng balikat ng bata. Bakit ba ito nagkakaganto?

"Waeyo?" Tanong ko.

"Remember Zelesté? Niyaya ko siyang maglunch pero hindi niya ako sinipot kanina." Malungkot na sabi nito.

Tsk! Tsk! Itong batang ito masyadong nahuhumaling sa babaeng iyon. Ano bang nakikita nito at grabe ang pagkakagusto niya don?

"Hayaan mo na. Baka ayaw niya lang talaga sayo kaya ka niya na talksh*t." Walang ganang sabi ko.

Kumamot lang siya ng ulo at umiling iling. "Alam ko namang ayaw niya sa akin e. Pero gusto ko siya..." Mapilit na sabi nito.

"Hayss... Sige na." Walang ganang sabi ko at isasara na ang pinto ng pinigilan niya iyon.

"Ahm! Hyung! Sa friday?!" Biglang na excite namang sabi nito.

"Oo na! Oo na!" Naasar nang sabi ko.

Tinuluyan ko nang isarado ang pintuan ng kuwarto ko. Napaisp naman ako sa sinabing hindi pagsulpot ng babaeng iyon sa lunch na inaya ng kapatid ko. Naalala ko na naman ang mga sasakyan nila na pumasok sa subdivision na ito. Sa sobrang pag iisp ay hindi ko namalayang nakatulog na pala ako.

*Briiiiiiizzt* *Briiiiiiiiizzzzttt*

Nang dahil sa pag vavibrate ay nagising ako. Kinapa ko ang pinanggagalingan ng vibrate na yon na nagmumula sa cellphone ko. At sinagot ko iyon.

"HEY! TRI ASAN KANA?!" Gigil na sigaw naman ni Winston.

Sinipat ko ang oras sa cellphone ko at 7:12 pm na. Sh*t! Oo nga pala! Sa Tarima!!

Pinatay ko ang linya at tumayo at dumeretso na sa banyo. Naligo na ako kahit tamad na tamad ay pinilit ko pa ding mag madali. Tinapis ko na ang tuwalya sa aking bewang at lumabas na nang banyo at dumetso na sa cabinet at kumuha na nang aking masusuot. Matapos kong mag ayos ng aking sinuot ay bumaba na ako dala ang cellphone ko at wallet pati na ang susi ng aking sasakyan.