Missions to be Destined [Completed]

Chapter Thirty-Six

Skyler's POV

Ang cute niya talaga! Di niya ba alam yon? Natutuwa ako sa tuwing nakikita ko na nagugulat siya tapos biglag mamumula. Yung mga mata niya kitang kita kong naiilang lalo pa kapag nakatitig ako sakaniya. Wala e! Tinamaan...

Alam kong gulat siya dahil sa biglaang pag confess ko sa kaniya. Gusto ko siya at hindi ko alam kung paanong nangyari o kung saan nagsimula. Maaring nakatulong yung araw na nakidnapp kami nung mga gangster, alam niya bang nang dahil sa araw na yon ay napuyat ang mga magaganda kong mata?

Yung bawat pagkilos niya nang paglaban niya sa lalake gamit ang itak? Ha! Sobrang nakakamangha iyon. Simula nga noong mga araw na inaalala ko siya ay hindi na ako ginanahan sa ibang babae.

Well, aaminin ko naman na talagang malaro ako pagdating sa mga babae, hindi ko naman itatanggi iyon. Kaya nga nang si Lavander na ang tanging naging laman nang utak ko e, di ko namamalayan na wala na palang ibang babae ang pinapansin ko at pinapatulan.

At ngayon, yung reaksyon niya mula sa pag amin ko. Tsk! Ang cute talaga e! I snap my finger to the front of her face. Kaya naman para siyang nagulat. Tsk! Ang cute talaga!

"He-Hey? Okay ka lang?" Tanong ko.

Tumungo lang siya bilang sagot. Tiningnan niya ako pero nag iwas kaagad siya ng tingin. Alam kong naiilang siya dahil biglaan nga naman ang pag amin ko. Tsk! Skyler d'gwapings naman e! Bakit kase pabigla bigla ang bugso ng damdamin mo?

Huminga siya nang malalim bago ulit tumingin sa akin, inayos niya ang kaniyang salamin at takang tumitig sa mga mata ko.

"Alam mo bang... Sobrang nagulat ako?" Sabi niya.

Napangiti naman ako, "Halata nga e..." Natatawang sabi ko pa.

"E! Kase Sky, sobrang bilis naman yata?" Takang tanong niya.

Alam ko naman yon e, kaya kahit ako ay nagtataka kung bakit.

"Kailangan bang dahan dahan? Okay sige! Lavander? Or should I say Lav..." Malambing na sabi ko sa last part.

Nakita kong namula ang mga pisnge niya. Tsk! Kinikilig siyaaaa! At sobrang cute niya.

"Lav... I... Am... already... Fall... to... you..." Dahan dahang sabi ko pa.

Alam kong napakapilosopo kong tao para sagutin nang ganito si Lavander. Yon kase ang nakikita kong paraan para gumaan ang pakiramdam niya.

"Hey! Stop teasing me." Sabi niya sabay nag pout.

Kiniss ko siya sa pisnge, nakita ko naman ang pagkapula nang mukha niya. Tumingin siya sakin at pinaghahampas ako ng mga Cute niyang kamay.

"Hey... stop! Hahaha... Wag ka na kaseng sumimangot. Nakakaattempt e." Natatawang sabi ko.

"E! Ikaw e nakakadami kana!!" Nahihiyang sabi niya pa habang patuloy ang paghahampas sakin.

"Ouch!" Pagkukunwari kong nasaktan, umarte din akong kunwari nalakasan sa hampas niya.

"Ay hala! Sorry!! Oh my goood... Im sorry talaga.." Nag aalalang sabi niya pa.

No! Lav... you don't have to say sorry. But you're so cute, kaya itutuloy ko pa din.

"Aray aray..." Pag aarte ko naman.

"Teka? Teka saan ba yung masakit?" Pag aalalang tanong niya.

"Here..." Sabay turo sa bandang dibdib ko. "Kase yung gusto nito... hindi pa sumasagot kung gusto din siya." Pagpaparinig ko naman.

Hinampas niya ako sa braso, pinagkrus niya ang dalawang braso niya at hinarap niya naman ako inayos niya ang salamin niya at tumingin ng deretso sa akin, yung Seryoso.