Missions to be Destined [Completed]

Chapter Nineteen

Trixon's POV

"Zelesté?!" Sigaw ni Walter.

Nandidito kami ngayon sa labas para linisan ang sasakyan ko. Ayaw kong ipagbilin itong gawain na ito sa mga kasambahay.

"Zelesté? Is that you?" Nagtatakang tanong pa ni Walter.

Lumingon ang babaeng iyon at tama nga si Walter. It's Zelesté at mukhang galing siya sa pagjajogging. May suot siyang earphone at tinanggal niya iyon. Ayan na naman ang mukha niyang walang gana.

"Hey! Its you nga! Tiga dito ka pala?" Masayang bati ng Batang si Walter.

Alam kong hindi na bata si Walter pero isip bata pa din kase siya.

"Hyung! Hyung! She is Zelesté!" Masayang pagpapakilala ni Walter sa akin at kay Zelesté.

Nagkibit balikat na lang ako at pinagpatuloy ang paglilinis ng sasakyan.

"Nakapag breakfast ka na ba?" Tanong ng Bata.

Tsk! Walter... Walter... Walter... ano ba naman iyang sinasabi mo? Malamang kagagaling lang niyan sa Jogging e!

"Hindi pa." Maikling sabi nito.

"Wow! Great! Dito ka na lang magbreakfast!" Masayang imbita ng bata sa babae.

Wait! Ano? Dito mag aagahan yan? Haha... kawawa ka naman Walter. E sa hitsura niyan hindi yan papayag.

Ngumisi ako bago magsalita. "As if papayag yan Donsaeng..." Pagpaparinig ko.

Tumingin ako sa kaniya ng nakangiti. Mukhang sa histura nitong babaeng ito hilig niya ang mamayahiya. Gaya ng ginawa niya kay Ms.Manuela. Pati sa kapatid ko, tsk! Iyong hindi niya pagsipot... tsk! Imposible.

"Okay." Tipid na sagot niya at tsaka ngumiti.

Ano? Teka lang pumayag siya?

Napakunot ang noo ko sa sagot niya. Is she is really serious? And she even smiling at the same time.

"Wow! Yes! Halika! Come here malamang andidito na sila Mom and Dad!" Masayang alok ni Walter

Sumunod lang siya sa kapatid ko papasok. Pero bago pa siya tuluyang makalagpas sa akin ay ngumisi lang siya ng nakakainis.

What's wrong with you?

Napako ang tingin ko sakaniya at minadaling tinapos ang paglilinis ng sasakayan. Ilang sandali lang ay inayos ko na ang ginamit kong panglinis at pumasok na ako sa bahay.

Dumeresto ako ng Dining area at nakikita ko pang masayang pag uusap nila. Samantalang si Zelesté naman ay parang wala lang naririnig. Nakaupo siya sa tabi ni Walter at si Walter naman ang siyang katapat ni Mama.

"Good morning Ma!" At humalik sa pisnge nito. "Good morning Pa!" Bati ko naman kay Papa na nahigop ng kape.

"Good morning Son..." Bati naman ni Mama.

Umupo ako sa tabi ni Mama kung kaya naman katapat ko si Zelesté na kumakain lang nang tahimik.

"Oh my god! Really Dongsaeng?" Tuwang tuwa namang sabi ni Mama.

"Yes Ma. Actually last night e I help her na tumakas sa Party ng school... By the way? Are you okay?" Baling na tanong ng Bata sa kaniya.

"Mmmm..." Tumango ito bilang sagot nito at bahagyang uminom ng kape.

"Great!" Masayang sabi pa ni Walter.

"Ija! San ka nga pala nakatira?" Tanong ni Papa.

"Castro Compound po." Tipid na sagot nito.