Damgeen High School Musical (Double Trouble Series #2)

Chapter 12

Chapter 12

Maestro Dulcet

  

I was quick when I did a hard right towards our building. I tried peering back over my shoulder and seethed when I didn't even lose the girl.

"Michaela Singh! Sandali lang!"

Dahil nasa pasilyo na, lumiko ulit ako pakaliwa para lumabas ng gusali.

I surveyed the area. Bumagsak ang magkabilang-balikat nang wala nang iba pang malulusutan dahil malalayo pa ang ibang establishment. Kung tatakbo naman, base sa naging habulan namin ay duda kong mahahabol pa rin ako.

Pesteng tanod ng Damgeen.

"Bakit ka ba... t-tumatakbo?" she hissed in between her pantings, both hands resting on her knees as she chased for her breath.

I angled my head to the sky and pinched my nose stressfully.

"Kung hindi mo ako hinahabol, hindi ako tatakbo," pabalang kong sagot.

The girl with a shorter hair than me snorted unbelievingly. I peeked at her even if my head's facing upwards to the sky, both hands on my waist, resting.

"I'm not a dog! Wala akong rabies! Kala naman nito?" ismid niya.

I rolled my eyes as I tore my eyes off her. Tiningala ko na lang ulit ang ulo dahil bahagya pa ring hinihingal. These past few days, I lost my jogging routine! Damn it!

"Ano pa bang kailangan niyo? Sinabi ko nang ayaw ko, 'di ba?" I asked impatiently.

"Bakit ba ayaw mo? Ikaw na nga ang tinutulungan," pagtataray niya rin sa akin.

Bumuntong-hininga ako at umayos na ng tayo para harapin ang babae.

"I don't need your pity."

"Pity!" she echoed hysterically, as if the word was a disgrace to their dignity. "Sinong nagsabing naaawa kami sayo? We're just doing our job. SOLMA can't just sit there and watch a superstar aggrieved."

"Superstar, huh?" I grimaced, laughing without humor. "If you're just torn between your disgust to me and responsibility as the leaders, then listen, ako na ang nagsasabing lubayan niyo na lang ako."

"What? Hey!" habol nito nang muli akong tumalikod.

Kinaway ko nang saglit ang kamay kahit nakatalikod na. "Good riddance."

"Anong nangyayari dito?"

Nanliit ang mga mata ko nang marinig ang pamilyar na boses.

"Duran!" si SOLMA girl. "Close kayo ng babaeng 'yan, 'di ba? Pakiusapan mo nga!"

"What for? Kung ayaw ni Darna, wala na tayong magagawa pa."

The corner of my lips rose as I stopped on my tracks. Humarap ulit ako sa kanila at nakangisi pa rin nang tinanaw si Dante na kausap ang babae. Kasama pa nito si Eli. Hindi mo talaga ako binibigo, Durante.

"May ginawa ba?" tatawa-tawa pang dugtong ni Dante sabay tanaw sa banda ko.

You know, I can just walk away and let them discuss about their lives. Pero duda ako sa bagay na iyon. In this case, they'd probably discuss about mine. Mabuti nang matyagan ang sasabihin ng kupal na 'to. Baka pa ibenta at ipahamak ako imbes na tulungang makatakas.

"Order ni Honcho, e."

"Oh? Si Big Shot!" Dante chuckled.

Kumunot ang noo ko. Hindi ko na masundan ang pinag-uusapan ng mga tao rito. Inasar pa ni Dante ang kabandang si Eli na kasalukuyan nang napapakamot sa ulo.