Chapter 53

2.5K 97 134
                                    

Chapter 53

Christmas


I could hear my heartbeat right in my eardrums when I stalked Emman inside. He's heading to the bed carrying the towel he grabbed from the balcony.

I slowly closed the sliding door behind me and wrinkled my nose.

His every movement was chary and precise. Wala akong ideya kung maaari na siyang gumalaw-galaw at umalis man lang ng puwesto bigla. The incision was still fresh and it's still very sensitive. I wonder how it felt like. It must be a burden, isn't it?

Sinundan ko siya ng tingin hanggang sa nakaupo na siya sa gilid ng hospital bed. Hindi siya nakatingin sa akin pero imposibleng hindi niya alam na sinundan ko siya. His attention was only focused on the towel as he folded it and put it above the side table.

Kumunot ang noo ko. Para saan naman iyon kung ganoon?

Umayos na siya ng upo at sumandal sa headrest ng kama. Binuksan niya ang tv kaya tumatama ang liwanag sa kanya mula roon. Hindi kasi nakabukas ang lahat ng ilaw. Pinatay namin iyon sa pag-aakalang magpapahinga siya ngayon.

Humakbang na ako papalapit doon kaya halos mapatid ako nang lumingon siya.

"What is it that you want?"

Suplado.

Napakagat ako ng labi at nakuntento na sa distansiya naming dalawa.

"Uh... 'Y-Yung kanina, pasensiya na kung bigla na lang-"

"It's none of my business," he retorted imposingly.

"Uh..."

His brow shot up. "Though I'd rather you do it privately. Not in my room."

A hot flush crept out from my collar to cover my face. "I-It's not what I'm talking about! I meant about what happened earlier when I suddenly bolt out of the room! Uhm. It's so rude of me."

Emman licked his lips. His adam's apple protruded when it moved and for some reason, he just shifted his face back to the television without any more words.

Magsasalita pa sana ulit ako ngunit narinig namin ang pagbukas ng sliding door at niluwa noon si Rave. Bago pa man ito lingunin, nauna nang bumaling sa likod ko si Emman kaya tinanaw ko na rin ang kaibigan na nakangising-aso na ngayon.

Our eyes met. I could tell that he's up to mocking me had it not for his mischievous grin. Nanliit ang mga mata ko.

"I'mma head out for a while," he announced.

"Saan ka?" kuryosong tanong ko.

"Bridge."

Napangisi ako, gusto sanang manukso ngunit nang silipin niya si Emman gamit ang mapaglarong ngiti, mabilis akong napasimangot.

"Gotta leave my princess to you, cuz. Don't be too hard on her."

Emman didn't say anything. But his temperament screamed irritation and rigidness.

Hindi ko siya masisisi, dahil maging ako ay masama na rin ang tingin sa buong presensiya ng pinsan niya. Lalo na nang muli itong humarap sa akin.

And without my permission, he leaned forward and tilted his head. My eyes widened when he stole a kiss on my cheek!

This jackass! Parang nag-alburuto bigla ang sistema ko, handang-handa nang bumuga ng apoy. But just when he was about to withdraw from me, the door hanged open.

Sa ganoong posisyon ay sinilip niya mula sa balikat ang bagong dating at laking gulat ko nang natanaw si Bridgette. Bahagyang naestatwa sa kinatatayuan.

Damgeen High School Musical (Double Trouble Series #2)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon