Skin Deep

Chapter 55

Zander's POV

"Sit down, Zander." Sabi ng Papa ni Luna at nilapag sa harap ko ang isang baso ng scotch. Kinuha ko naman iyon at humigop ako doon.

"I think you know why I wanted to talk." Sabi niya. Napalunok naman ako. Humigop ulit ako sa scotch.

"No Tito. I don't have any idea." Sabi ko. Humarap siya sa akin.

"Marami akong pagkukulang kay Luna at aminado ako roon. I was a bad father, Zander. Hindi ko man lang naipagtanggol ang anak ko sa hayop na iyon." Sabi niya at inistraight ang scotch. His stare was deadly. Konti nalang ay mababasag na ang baso na hawak niya.

"Tell me Zander, what are your intentions for my daughter?" Tanong niya. Tumikhim naman ako.

"I love your daughter. Before, all I care about is myself and my future. But now, I have mine, Luna's, and Lucius' future to think of." Sabi ko naman.

"I want to make sure that you'll take care of her and Lucius. This is the only way that I can make it up to her. To secure their future's safety." Sabi niya naman. Tumango naman ako.

"I know Tito. I want to build a future with them. I only see my future with them."

"Handa ka bang akuin si Lucius? Knowing that he was born not because of love but because of a crime." Sabi ni Tito.

"I don't care if he was born that way, Luna gave birth to him and that's enough for me to love him as my own. Wala naman ho sa dugo iyon." Sabi ko. Tumango tango naman siya.

"I like your intentions for my daughter. Just promise me you'll give them a good future. Ayaw kong umuwing humahagulgol ang anak ko sa akin." Sabi niya.

"You can trust me Tito." Sabi ko. Tumango naman siya.

"I own a rifle Zander. One wrong move and I won't hesitate on pulling it out." Sabi niya. Tumango naman ako.

"You can go now." Sabi niya. Tumayo ako.

"Thank you Tito." Sabi ko at lumabas na ako. Pumunta ako sa play area at nakita kong naglalaro silang dalawa ni Lucius. Napangiti naman ako.

Lumapit ako doon at napansin naman nila ang presensiya ko. Ngumiti naman si Luna sa akin.

"Baby, Tito Zander will play muna with you. I'll just go up okay?" Sabi niya kay Lucius. Tumango naman si Lucius habang naglalaro pa rin ng train set niya.

"I'll go change my clothes then we can go." Sabi ni Luna. Tumango ako at pumunta kay Lucius. Ako naman ang nakipaglaro sa kanya.

"Tito Zander, do you rewy wov mommy?" Tanong ni Lucius sa akin.

"Of course baby. I love your mommy." Sabi ko at ngumiti.

"Aww. H-How about me Tito? Do you wov me?" Napahagikhik naman ako.

"Yes baby. I love you." Sabi ko.

"Rewy? Kahit na poe I'm not your real baby?" Sabi niya. Tumango naman ako at ngumisi.

"Wow! I wov you too Daddy!" Sabi niya at niyakap ako. Ngayon lang ako tinawag na Daddy ni Lucius and it felt great to be called like that.

"I love you more, Son." Sabi ko at niyakap ko siya pabalik.

"Let's go." Tumayo na kami ni Lucius at kinarga ko siya. Naglakad na kami at pumunta sa kotse ko habang hawak naman ng isa kong kamay ang kamay ni Luna.

"Seat belt please." Utos ko kay Luna. Umirap naman ito at kinabit. Ngumisi naman ako. Nasa likod naman si Lucius at nakaupo sa baby seat na pinakabit ko kahapon.

"We have to be safe you know. I have my future wife and my son to think of." Sabi ko. Patago namang ngumiti si Luna.

—

Luna's POV

Nakarating na kami sa therapist ni Lucius. Gusto ko kasing makasigurado na hindi matrauma si Lucius sa nangyari sa amin. Ayaw kong bangungutin siya lalo na't hindi pa siya gaanong nakarecover.

Pinalabas muna kami ng therapist para personal niyang makausap si Lucius. Nandito naman kaming dalawa ni Zander sa labas ng office ng therapist.

"Zander." Tawag ko sa kanya.

"Hmm?" Sabi niya.

"Me and Lucius are staying here. For good." Sabi ko. Ngumiti naman si Zander at niyakap ako.

"Thank God. Akala ko tuloy pa rin kayo sa Germany." Sabi niya at hinalikan ang tuktok ng ulo ko.

"I love you." Sabi niya.

"I love you too." Sabi ko naman.

Nang makauwi na kami ay pinaghanda ko muna sila ng makakain nila. Hindi kasi maganda na sa labas kumakain para kay Lucius. Kaya ako nalang ang nagluluto.

Habang kumakain ay tinawag ako ni Beth.

"Ma'am, Tawag kayo ni Sir. Punta daw po kayo sa office niya. Ako na pong magpapakain kay Lucius." Sabi ni Beth. Tumango naman ako.

"Sandali lang ah?" Sabi ko kay Zander. Tumango naman siya habang tinatawanan si Zander. Pumunta naman ako sa office ni Papa.

"What is it Pa?" Tanong ko at sinarado ang pinto. Umupo ako sa harapan niya.

"Luna," He said in a soft voice.

"What?"

"I'm sorry. For all my shortcomings and for being a bad father to you." Hindi ko expect na nandito ako ngayon sa harap ng Papa ko, at humihingi siya ng tawad sa akin.

"Pa," Sabi ko.

"I don't expect you to forgive me right now, but I want you to know that I'm trying. I'm sorry Luna. Naging malamig ako sa iyo. Hindi ka namin inintindi ng Mama mo." Sabi niya. Tumayo naman at niyakap ko siya.

"Hayaan niyo na Pa. That's all in the past. Right now, we only have our present and our future to think of." Sabi ko. Niyakap niya rin ako pabalik at hinalikan sa noo.

"I miss my baby girl. I'm sorry anak." Naramdaman ko na basa ang aking noo. My Father is crying. This is the only time I saw him this vulnerable. It feels great to hear those words from my father. Right now, I couldn't ask for more. What I wanted is finally here.
—

Few months later.

Nakapila na kaming mga seniors ngayon sa gitna para ibigay na ang aming mga awards. Today is our graduation day. This is one of the happiest yet the saddest day of our lives. Magkakahiwalay na kasi kami after nito.

Iyong iba ay sa big schools mag cocollege, iyong iba naman ay mag stestay para dito mag college. May mga iba pa nga na sa ibang bansa magkukulehiyo.

"Uy Luna. Ikaw na ang tinatawag." Sabi sa akin ng nasa harap ko. Umakyat naman ako sa stage at kinuha ang diploma ko. Sinabitan ako ng medalya at pinicturan.

"Mommy!" Napatingin kami sa sumigaw. Si Lucius iyon. Karga karga siya ni Zander habang naglalakad papunta sa akin. Napangiti naman ako. Umakyat sila at tumabi sa akin.

"Anong ginagawa niyo?" Tanong ko.

"Family picture." Sabi ni Zander. Napangiti naman ako. Ang cute kasi pareho kami ni Zander na naka toga. Habang si Lucius naman ang naka formal na suit na pinaggawa ng lolo niya para sa kanya.

"Woohoo! Ang cute niyo naman!" Sigaw naman nila Jackson na ngayon ay nakatayo sa likod ng camera man kasa sila Cole, Vincent, Ryle, Frida, at Kacey. Nagsipalakpakan sila at ganoon din ang mga tao.

"Okay. Mag pose na po kayo para mapicturan na." Nagbilang na ang photographer at nagpose na kami sa harap ng kamera. Pinagmasdan ko naman si Zander at Lucius. They look so picture perfect.

"Are you proud of Mommy baby?" Tanong ni Zander kay Lucius. Tumango naman si Lucius at pumalakpak. Niyakap ko naman silang dalawa.

"I love you two." Sabi ko.

—