71 Days With Him [COMPLETE]

Chapter 21

CHAPTER 21

Kausap ko ngayon yung kaibigan ni Clark si Kylie. Lalaki po si Kylie at minsan ko na ring napagkamalang babae yan dahil sa pangalan niya.

Then sinabihan niya ako.

Kylie: Tagalog ito minsan lang ako magsasalita ng tagalog kaya tandaan mo ito.

WAG MO IBUHOS LAHAT NG PAG MAMAHAL MO. MASASAKTAN KA LANG SA HULI:> WAG KA MUNA MASYADO MA FALL AT UMASA BAKA MASAKTAN KA RIN:> AT ITO PA HINDI LAHAT NG TAONG MABABAIT AY SERYOSO SA PAG MAMAHAL:> KILALANIN NIYO MUNA ANG SARILI NIYO AT WAG KANG PAPAYAG NA GAWIN KANG  PAMPALIPAS ORAS. I MEAN MAY GF CRUSH MO TAPOS SA TINGIN MO MAY GUSTO SAYO I THINK THAT IS NOT GOOD KAYA WAG KA MUNA MASYADO MA INLOVE. MABAIT KA. PERFECT ATTITUDE. THAT'S WHY I'M SURE THAT THERE ARE MANY BOYS THAT WILL LIKE YOU

Sinabi niya iyan sakin. Para akong maiiyak actually. Ang sakit sa dibdib ko. Napaisip ako, pampalipas oras lang ba ako? Kaya ba siniseen na lang niya ako palagi dahil nagsawa na siya? Panakip butas lang ba ako? Damn! Mura ko at pilit na sinasabi na baka— baka hindi totoo ang mga katanungang pumapasok sa isipan ko. Na baka nag-oover think na naman ako. Na masyado kong ini-stress ang sarili ko.

Pero pano kung tama yung sinabi niya?  Naguguluhan na ako. Nagsimula na akong maiyak. Hindi ko na alam, para na akong mababaliw kakaisip. Para na akong tanga na hinahabol siya kahit alam ko namang may girlfriend na siya.

Baka nga yung chinat niya nuon sakin na... Yung namalikmata lang ata ako. Baka— baka masyado lang akong naging assuming kaya akala ko mahal niya rin ako.

Nagsimula na naman ako umiyak tangina!

"Kian... K-kian... sabihin mo kung gusto mo na sumuko na ako... Kasi kapag sinabi mo yun baka magising na ako sa pantasya ko." Mangiyak ngiyak kong sambit sa sarili ko.

Pinunasan ko ang mga luha ko.

"Gusto ko umiyak at magpanggap na okay..." Saad ko sa sarili ko habang nakatingin sa phone ko. Umiiyak pero pilit na nakangiti.

----------

3:41 pm na. Umiiyak parin ako kaya naman gusto ko makinig ng kanta at mapa sing along din dun. Para makapaglabas ng nararamdaman. Para mailabas ko yung sakit at bigat ng nararamdaman ko sa dibdib ko.

Dapat nga ba tayong magpaalam na?
Kung ang tinakdang oras ay
konti nalang, ang nalalabi?
Bakit ang boses ko’y ‘di mailabas,
ang mga salitang “Paalam",
“Salamat", “Mahal Kita".
Huminto ka sa pagtakbo… Panahon!~

Alam mo yung sasabayan mo yung kumakanta sa music then feeling mo is ganun din ang boses mo na parang maganda din.

Sana’y maging maayos
lang sa lilipatan ko
Ang mata’y binaling sa nakaraan
Lahat ng ating pagkakabigo’y nilimot
ko, habang araw ay papalubog.
Kahit na ikutin ko,
ang oras ng papabalik.
Kahit sa nakaraan, ay tiyak
na walang ring magbabago
Dahil nga ang pusong
to’y, inaalay sa iyo.
Tunay bang magagawa’y, tumawa nalang ba?~

Minsan na rin pumasok sa isipan ko na baka ito na lang ang iparequest ko kay Kian na kanta. Kaso baka hindi niya ito alam kaya huwag na lang. Baka nga hindi nya rin kantahin yung nirequest ko kasi, Japanese plus wala naman atang nakaka alam nun. Hayssttt...

Sa aking luha’y ‘di ka masilayan,
Kahit tinakdang oras ay
minuto nalang, ang nalalabi
Dapat na ba, nating makalimutan?
Mga bagay na tumatak
at ati’y nang minahal.
Huminto ka sa pagtakbo, panahon~

Habang sumasabay ako sa pagkanta hinihintay ko parin ang chat niya.
Matapos ang kanta ay medyo kumalma na ang sistema ko.

4:21 pm ng maisipan ko ng maligo.

Nang matapos ako makaligo at makapaghugas ng mga plato kinuha ko phone ko at nakita ko na nag sad react ka dun sa isa sa mga my day ko.

Agad kitang chinat ng makita ko iyon.

Ako: uyyy Kian

Kian: hi wed

Ako: bakit ka po nagsad react dun po

Kian: takot ako na mawala ka
Don't worry

Waaaaaaaaaaaaahhhhhhhhhh! Pusoooooooo kooooooooooo kiaann! Ang lakas na naman ng tibok ng puso ko!

Nakakalookaaa!

Don't worry natatakot din ako na mawala ka sakin. AYIIIIIEEEE!

Ako: I mean alam mo naman po diba epekto mo po sakin hehe likeee ano bastaaaa bastaaa malakas Yung impact ng mga sinasabi mo sakin

Yung nagiging marupok ako sayo. Yung mas lalo akong nagkakagusto sayo, yung waaahhh! Bastaaaa nagiging marupok ako sayoo.

Sumagot ka naman ng 'ha?' kaya sinabi ko na lang ay 'wala Wala po'.

Nung nagpaalam na siya na maliligo muna, ako naman sa kabilang banda ay magbibihis na dahil sabi ko nga kanina, kakatapos ko lang maligo.

------

Nang makita ko na lagpas ala sais na pala ay agad kitang chinat ng 'evening'.

At naisipan kong manood ng musical ng Hamilton. Habang nanonood ay wala ka paring reply sakin kaya nagchat ako ulit.

Ako: Wag ka po papagutom
Evening po ulit

Makalipas ang limang minuto ay nagreply ka na.

Kian: Good evening wed

Nagreply ako agad kung nakakain ka na pero hindi mo na naman ako sineen or chinat.

Napabuntong hininga ako.

Miss  ko na yung mahabang usapan natin. Yung send ka sakin  ng send ng mga GIF. Napangiti ako habang inaalala ang nakaraan.

Hindi ko na naiintindihan ang nangyayari. Hindi ko na alam—

"Dapat pala sinabi ko na na Mahal kita nung nagtapat na ako sayo... Akala ko kasi that time alam mo na ang nararamdaman ko para sayo pero— pero akala ko lang pala yun. Hayssttt" saad ko sa sarili ko.

"Baka kung ginawa ko yun— baka... B-baka ako ang pinili mo... Baka lang..." Dugtong ko pa.

Muling bumibigat ang pakiramdam ko. Napatingin ako sa phone ko at napansin kong hindi na online si Kian.

Napabuntong hininga ako.

How many times did I wish to be her... To be like her... So that you'll pick me one day. But ayaw ko naman na mag portray ng isang tao na hindi naman ako. Gusto ko yung mamahalin ako kung sino ako.

Yes, may mga bagay nga na meron siya na wala ako pero hindi ibig sabihin nun na mas lamang na siya sakin diba?

May mga bagay din ako na wala siya. Hindi ko kailangan mapanghinaan ng loob— well may mga times talaga na mapanghihinaan ako ng loob pero hindi ako susuko. Nag promise ako na maghihintay ako kaya gagawin ko yun.

At kapag dumating yung panahon— yung tamang pagkakataon masasabi ko na rin sayo ang tatlong salitang iyon na matagal ko na dapat sinabi sayo.