♪ Sophia Angeles|Gone ♪
Keyifli okumalar ❤
❀
Uyandığımda annem yanımda değildi.
Hastanenin o alışılagelmiş kokusunu ciğerlerime çekerken gözlerimi oldukça yavaş bir şekilde araladım. Gün ışığı pencerenin ardından bana göz kırparken dudaklarımı aralayarak derin bir nefes aldım.
Hasta yatağımda uzanırken yalnız değildim, hastanenin tekli koltuğu yanı başıma çekmiş ve orada oturup avuçlarının arasındaki elimi okşayan parmaklarını seyrediyordu. Dudaklarımın kenarları belli belirsiz yukarıya kıvrılırken yaramaz bir çocuk edasıyla, sıcak avucunun içindeki parmaklarımı oynattım.
Bu hareketim Jeon Jungkook'u şaşkınlığa uğrattı.
Yüzünü eğdiği avuçlarından hızla kaldırarak endişe dolu gözlerini gözlerime çevirdi. Avuçları arasındaki elimi şimdi sıkı sıkı tutuyordu.
"İyi misin, Chae Young?" Diye sordu aceleyle. Tekli koltuğunda öne kayarak bana biraz daha yaklaştı ve harelerini yüzümün her zerresinde dolaştırdı. Sonra gülümseyen dudaklarımı farketti ve o an, gözlerinden bir rahatlama geçti.
"Sanırım iyiyim," diye fısıldadım gülümserken. "İlk uyandığımda oturduğun yerde annemi gördüğümü sanmam dışında iyiyim herhalde."
Gözlerimi ilk araladığım an, hiçbir şeyi algılayamayacağım kadar kısa bir andı. Sadece yanıbaşımdaki koltukta annemin uyuduğunu görmüştüm. Saniyeler içinde yeniden gözlerim kapandığında bunun, beynimin bana oynadığı bir oyun olduğunu anlamıştım. Annem Avustralya'daydı!
"Ah," diye mırıldandı gülümseyerek. "Hayal değildi."
"Hı?"
Kaşlarım benden izin almadan çatılırken dudaklarını birbirine bastırdı.
"Annen burada. Kore'ye geldi."
"Aman Tanrı'm!" Diye söylendim başımı onaylamazcasına sallarken. "Kaç saattir uyuyorum? Avustralya ve Kore arası bayağı uzun sürüyor ve ayrıca-"
"Hey, hey! Sakin ol pinokyo. İki gündür uyuyorsun ve arkadaşların seni bulduğumuz anda ailene haber verdi. Şimdi dinlen sen, doktora haber vereyim."
Gözlerime onay almak istercesine baktığında pes ederek başımı salladım. Jungkook hızlı adımlarla odadan dışarıya çıktığında gözlerimle etrafı süzüyordum. Koluma takılı bir serum vardı ve bu şeyden oldum olası hep nefret etmiştim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
sillage ❧ rosékook ✓
Fanfiction"Her saat, yaralar sonuncusunu öldürürmüş. Sense her saat yarama yaralar ekliyorsun. Yaktığın yeter cehenneminde, kül oldum. Dokundukça savruluyorum, dokunmasan kanıyorum. Kokuna hasret kaldım. Hasretine dilharap." [Jeon Jungkook ✗ Roséanne Park Cha...