Chapter 29 - I miss you so bad, I miss you so so bad

222 4 2
                                    

To: chinno_♥

Babe bhay na. Dinner ka na? Luvyou

Message Sent 

1 new message received

From: chinno_♥

Di pa.. still w8ng for Pao. Pagod? Hug kta, eto na.

Reply

Sobrang pagod kanina J ngaun dna *hugging back* may sasabihin ako.. 

1 new message received

From: chinno_♥

what?

Reply

And2 si Julian. 

Ayoko din naman itago sa kanya na nandito si Julian sa bahay. Minsan na din sila nagkilala, nung hindi pa kami at alam niya din na nirereto din siya sa'kin. Hindi maganda ang unang pagkikita nila at nagkainitan sila ng ulo.

That was a few months ago bago matapaos ang Junior Year namin. Napilitang sumama sa lakad ng barkada si Julian dahil ng dad niya at tinawag niya akong ugly b*tch sa harap nilang lahat. Kapal ng mukha noh?! Bilang over sa pagkaprotective ang barkada ko at lalo na yung limang lalaki, sinigawan ni Pao si Julian na matuto daw rumespeto ng babae. 

             "Huwag kang makikialam! Kilala mo ba kung sino kausap mo?" pagbabanta ni Julian kay Pao. 

             "Hindi kita kailangan makilala para malamang kong g@go ka." kalmadong sumagot naman si Chinno. 

             "Eh g@go ka pala eh!" aakmang susuntukin ni Julian si Chinno pero naunahan niyang sapakin si Julian dahilan para matumba 'to. 

Napagalitan tuloy ako ni daddy, may pasa kasi siya sa mukha nung umuwi siya.  


Nagulat ako ng magring ang phone ko. Patay. Magagalit 'to for sure.

Pammy: Babe?

Chinno: Anong ginagawa ng tarantadong yan diyan?

Pammy: Babe kalma. Kasama siya ng dad niya tska don't worry, hindi ko kinausap.

Chinno: Hinarass ka na naman ba?

Pammy: Hindi po tsaka andito si Kuya, hindi niya magagawang bastusin ako.

Chinno: Okay. Buti naman.

Pammy: Okay na ha? Papahinga na ko, antok na din.

Chinno: Sige sige. Pero Pammy.. 

Natigilan siya sandalii at akala ko naputol na ang tawag. Saglit kong tiningnan ang cellphone ko pero andun pa rin siya. 

Pammy: Hello?

Chinno: Andito pa ko.

Pammy: Akala ko naputol na yung tawag. Anong sasabihin mo dapat kanina?

Chinno: I just want to remind you that we're married. You're my wife. I don't care if everyone thinks the wedding wasn't real. For me, it was.

Pammy: Nosebleed ako dun babe. Hehehe

Chinno: Huwag kang makulit.Tss. I'm dead serious Pammy. Uulitin natin yun sampung taon mula ngayon.

>//< Tinakpan ko ang ilalim na part ng phone ko at, "Kyaaaaaaaaaaaaah!"

Pammy: Okay sorry. You don't have to remind me, para sa'kin totoo din yun.

Para sa Second ChanceTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon