BLACK ▼ JenKai

▼ Kahve ▼

Bir adım... İki adım... Üç adım...
Bu koridorun sonu neden ulaşılmaz bir zirvede gibi görünüyordu merak ediyordum. Sanırım yorgunluktan dolayı böyleydim. Attığım her adımda gözlerimden uyku akarken düşündüğüm tek şey sıcak yatağımdı. Şimdi yatağımda tatlı bir uykuda olsam ne kadar güzel olurdu...

"Oppa!"

Karşıdaki kalabalıktan gelen seslerle başımı kaldırdım.

"Oppa! Çok yakışıklısın!"

Olduğum yerde beklemeye devam ederken onları izliyordum. İnanılmaz derecede heyecanlı ve mutlu görünüyorlardı. Sanırım bugün olacak yüzme yarışması için gelmişlerdi.

Koşarak yanımdan geçtiklerinde onları görmezden geldim ve yürümeye devam ettim. Ancak birden anlam veremediğim bir şekilde çığlık sesleri yükselmişti. Ağır hareketlerle arkamı döndüm ve bu çılgınlar gibi bağırdıkları kişinin kim olduğuna baktım.

Giyinme odasının tam önündeydiler ve ortalarında onlara gülümseyerek bakan Jongin vardı. Durduk yere bunun için çığlık atmış olmaları inanılmaz derecede mantıksız geliyordu. Bir insan neden bir başkası için böyle garip hallere girerdi ki?

Kendi kendime düşünürken birden Jonginle göz göze gelmiştik. O âna kadar onu izlediğimin farkında bile değildim. Delirdiğimi düşünerek hızla önüme döndüm ve yürümeye devam ettim. Koridorun sonuna kadar geldiğimde karşılaştığım kişi ile durdum ve yutkundum.

"Kim Jennie."

Karşımda yüzme bölümünün başkanı Lee SooMan vardı. Bu adam hakkında duyduğum tek iyi bir şey bile yoktu.

"Gidiyor muydun?"

"Evet."

"Pekala... gitmeden önce bana birkaç dakikanı ayırırsan sevinirim. Uzun sürmeyecek."

Ne yapacağımı bilemediğim o dakikalarda arkasını dönmüştü ve ilerlemişti. O an kendime gelmeye çalışarak onun gittiği yöne doğru ilerledim. Odasına geldiğimizde ise tedirgin bir şekilde etrafa baktım. Lee SooMan'in sert ve kuralcı biri olduğunu bildiğim için kendimi inanılmaz derecede gergin hissediyordum.

"Neden burada olduğunu biliyor musun?"

Bu konuda hiçbir fikrim yoktu. Karşıma çıkar çıkmaz söylediği ilk şey 'bana birkaç dakikanı ayırırsan sevinirim' olmuştu.

"Bir şey mi isteyeceksiniz benden?"

Arkasına yaslanarak ayak ayak üstüne attı. Şu an yatağımda mışıl mışıl uyuyor olmam gerekirken burada olmam saçmalık gibi geliyordu.

"Sen miydin?"

Birden sorduğu soruyla afallayarak yutkundum.

"Efendim?"

"Neyden bahsettiğimi gayet iyi biliyorsunuz bence."

Tuttuğum nefesimi dışarı vererek kendime gelmeye çalıştım.

"Üzgünüm ama... Neyden bahsettiğinizi gerçekten bilmiyorum."

"Yangın alarmına basan sendin. Çünkü sorunsuz bir şekilde ve hiçbir efor harcamadan paranı almak istedin. Yanılıyor muyum?"

Evet, burada olmam gerçekten de haksızlıktı. Saatlerce bugünkü yarışma için havuzu temizlemiştim ancak karşılığında böyle bir tavırla karşılaşıyordum.

"Hayır! Bunu yapan ben değildim."

"Kimdi o halde?"

Jongin'in adını vermem onun için sorun yaratacak gibi görünüyordu. Üstelik bugün yarışması vardı. Ne yapacağımı düşünürken sürekli yutkunuyor ve bana ciddi bir şekilde bakan Lee SooMan'den gözlerimi kaçırıyordum.