BEST UNIT ( Soyeon & Yoongi )

12 - GİTMİYORUM

Yoongi duyduğu sesle hızla kapının yanına gidip yere çömeldi.

Yoongi : Soyeon ? İyi misin ? Yaralandın mı ?

Soyeon : Gidin..

Namjoon : İyi olduğunu görmek istiyoruz sadece, lütfen aç kapıyı.

Yoongi : Tamam, bende buraya oturur beklerim. Sorun değil.

Yoongi söylediği gibi kapının hemen yanına çöküp oturdu.

Namjoon : Yoongi belli ki yalnız kalmak istiyor, gel gidelim biz.

Yoongi : Sen git, ben burada kalacağım.

Menajer N. : Yoongi sen de gitsen iyi olacak. Ben konuşup ikna ederim bir şekilde.

Yoongi : Ben kalıyorum, isterseniz siz gidebilirsiniz.

Namjoon : Tamam kal sen, bir şey olursa haber verirsin bana. Bizim stüdyoda olacağım.

Namjoon gittikten sonra Yoongi menajere döndü.

Yoongi : Sizin halletmeniz gereken işleriniz yok muydu ?

Menajer  kararsız bir şekilde etrafa bakdıktan sonra yavaş adımlarla uzaklaştı.

:
:

Yoongi : Uyudun mu ?

Bulundukları koridorda Yoongi'nin duyduğu tek ses kendi nefesiydi.

:
:

Yoongi : Niye ağlamıyorsun ? Sinirini etraftaki eşyalardan falan çıkarman gerekmiyor mu ?

Kısa bir sessizliğin ardından Soyeon'un soğuk sesi duyuldu koridorda.

Soyeon : Sen öyle mi yapıyorsun ?

Yoongi saatler sonra duyduğu sesle yaslandığı kapıya biraz daha yaklaştı.

Yoongi : Hayır. Genelde uyurum.

Soyeon : Kaçarsın yani.

Yoongi : Evet, senin yaptığın gibi.

:
:

Yoongi : Güneş doğacak birazdan.

Soyeon : Niye hala burdasın ?

Durdu Yoongi. Konuşmadı çünkü cevabı kendisi bile bilmiyordu.

Soyeon : Benim olduğum ortamlarda rahatsız olduğun söylemiştim.

Yoongi : Ne? Kim söyledi bunu ?

Soyeon : Dün pratik odasındayken diğerlerine söylüyordun. Sizden özür dilemeye gelmiştim. Kapıdan giremeden konuşmalarınızı duydum.

Yoongi o anda fark etmişti Soyeon'u en çok üzen kişi olduğunu. Sürekli terslemis, tembel olduğunu iddia etmiş, yanlarına geldiğinde veya konuştuğunde yüzüne dahi bakmamıştı.
Oysa Soyeon hiç de sandığı gibi biri değildi.

Yoongi : Bighit'e ilk geldiğim zamanlar pek konuşan yoktu benimle. Pek sosyal biri de olmadım hiçbir zaman.
Bu yüzden genelde yalnız yerdim yemekleri. Odada yalnız olurdum. Benimle konuşmayan insanlar şarkı sözleri için gelir, yüzüme dahi bakmazlardı.
Aradan birkaç yıl geçti, Bts olarak tanınmaya başladığım günlerde o insanlar tekrar geldi yanıma. Bu sefer yüzüme bakıp gülümsüyorlardı ama bana değil, Bts'in Suga'sına. O kadar itici geldi ki gözüme.
O günden sonra insanlarla arama mesafe koydum, bizimkiler hariç. 

Soyeon : Niye anlatıyorsun bana bunları ?

Yoongi : Çünkü senin  onlar gibi olmadığını, hatta bana benzediğini fark ettim ve seni tanımak istiyorum. Tabi sen de istersen..