Konser alanından ayrılan Bangtan kaldıkları otele vardıklarında, olaylardan haberi olmayanlar Jungkook ve Yoongi'nin garip davranışlarına anlam veremiyordu. Namjoon onları yanına çağırıp olanları anlattığında hepsi Soyeon için üzülmüştü.
Namjoon : Bu gece yola çıkmalıyız.
Tae : Hani birkaç gün daha kalıp dinlenecektik ?
Namjoon : Jungkook ve Suga'nın Kore'ye gittiğini bir süre belli etmemek için.
Jimin : Havaalanına iniş yaptığımızda fark edecekler zaten.
Namjoon : Ne kadar geç öğrenirlerse o kadar iyi.
: :
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Namjoon : Dikkat edin kendinize olur mu ?
Jungkook başını salladı. Yoongi'nin kafası burda olmadığı için söylenenleri bile algılayamıyordu şu an. Tek düşündüğü bir an önce Soyeon'un yanına ulaşabilmekti.
Namjoon : Jungkook..
Jungkook : Merak etme, bana emanet. Döndüğümüzde çok daha iyi göreceksin onu, endişelenme.
: :
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
: :
Jungkook başını Yoongi'nin omzuna koyup gözlerini kapattı. Yoongi'nin olayı öğrendiğini performansa çıktıklarında ölü gibi durduğundan anlamışlardı. O andan beri de hiç ağlamamıştı. Jungkook onun için endişeleniyordu. Üzüntüsünü içinde yaşamasını istemiyordu.Hyungu onun uyuduğunu sanarsa belki kendini rahat bırakır diye uyumaya çalıştı. Yorucu bir konserden çıktıkları için vücudu rahat koltukta anında mayışmıştı. Tam uykuya teslim olacakken başının altındaki bedenin tirediğini hissetti. Uzaktan duyulamayacak kadar sessiz birkaç hıçkırık kaçtı ağzından. Daha önce yaşadığı hiçbir şey canını bu kadar yakmamıştı. Dolan gözlerinden birkaç damla yanağına düşerken Jungkook'un kıpırdandığını hissetti. Bir elini gencin gözlerine kapattı. Şu anki dağılmış halini görmesini istemiyordu.
