İlk defa bu kadar huzulu bir uyku çekmişti Yoongi. Yanındaki koku vücudunu mayıştırıyordu. Kollarının arasındaki minik bedeni kendine biraz daha çekti. Uyku mahmuru Soyeon da kafasını Yoongi'nin göğsüne koydu. Ağlamaktan şişmiş gözleriyle bile çok güzel görünüyordu yüzü. Yoongi'nin tüm planlarını alt üst etmeye yetecek kadar hem de..
Sabahın ilk ışıkları odaya vururken Yoongi hala kucağındaki miniği seyrediyordu. Kucağında o kadar küçük kalıyordu ki, Yoongi ona baktıkça sevimliliği karşısında tebessüm ediyordu. Dün aklından geçirdiği düşünceler uçup gitmiş gibiydi zihninden. Hayatında ilk defa bu kadar huzurlu hissediyordu. Acaba Soyeon da onun kadar huzurlu muydu şimdi ? Onun da içi ferahlıyor muydu gözlerine bakarken ?
: :
Jungkook : Hyung geçen gün olanla-
Yoongi, hızla odaya giren Jungkook'a susması için işaret ederek Soyeon'u gösterdi. Jungkook şaşkın bir şekilde koltuktaki ikiliye bakıyordu.
Jungkook : Ne yapıyorsunuz burda ?
Yoongi : Şimdi bir şey derdim ama zamanı değil-
Seslerle birlikte gözlerini açan Soyeon ilk başta nerede olduğunu algılayamadı. Son günlerde nerede uyandığı belli olmadığı için kafası garip oluyordu sabahları. Gözlerini kırpıştırıp karşısında sırıtarak onu izleyen Jungkook'a baktı. Ardından da kafasının altında atan kalbin sesini duydu. Çok.. çok hızlıydı. Soyeon hızla kafasını kaldırdığında Yoongi de kollarını çekmişti. Kafa karışıklığıyla Yoongi'ye bakıyordu Soyeon. Dün en son ağlıyorlardı, ne ara sarmaş dolaş olmuşlardı ki ?
Jungkook : Böldüm mü ?
Yoongi sert bir bakış attı karşısındaki çocuğa. Soyeon da kızararak kafasını eğmişti. Yoongi ufacık bir an tebessüm edip ardından yine kaşlarını çattı.
Yoongi : Niye geldin sabahın köründe ?
Jungkook gülmeyi bırakıp ciddi bir şekilde baktı Yoongi'ye.
Jungkook : Geçen gün olanlar hakkında konuşmak istiyordum. Soyeon'un burda olması iyi oldu, seninle de konuşmalıyım.
: : :
Jungkook :....Daha önce size anlatmadığım için özür dilerim. Sadece.. Büyük bir tepki vermenizden veya bana engel olmanızdan korktum.
Yoongi : Şimdi ne değişti ?
Jungkook : Sadece... Korkmanın fayda etmeyeceğini fark ettim. Bunun sorumluluğunun farkındayım. Eğer medya öğrenirse hepimiz için bir tehlike oluşturacağımın farkındayım ama ondan vazgeçemem. Aramızdaki şey o kadar basit değil.
Yoongi karşısındaki çocuğun ne ara bu kadar olgunlaştığını anlayamamıştı. Her gün velet diyerek çağırdığı çocuk, ondan daha cesur kararlar alıyordu. Gururla baktı Jungkook'a.
Jungkook : Soyeon da çok destek oldu bana. Sizlere anlatamıyordum hiçbir şeyi. Taehyung hyung da dalga geçip duruyordu benimle. Soyeon ilk öğrendiğinden beri en büyük destekçimizdi. Hep yanımda olduğun için teşekkür ederim.
Jungkook tebesskm ederek Soyeon'a sarıldı. Soyeon da gülümseyerek karşılık verdi ona. Ardından geri çekilip Jungkook'un yüzüne baktı.
Soyeon : Şimdi bize bir söz vermeni istiyorum. Bir daha o saçma diyetlerden yapıp kendine zarar vermeyeceksin, anlaştık mı ?
Jungkook : Dersimi aldım merak etme.
Soyeon arkasındaki saate bakıp ayağa kalktı.
Soyeon : Gitsem iyi olacak. Kızlarla çalışmalarımız başlamak üzere.
Ardından Yoongi'ye baktı. Bir şey söylemek istiyor gibiydi ama söyleyemiyordu. Yoongi de fark edip gülümsedi.
