❝Geçmişinde yaşadığı travmatik bir olaydan dolayı polislik mesleğinin adından bile ölesiye korkan bir kadın, farkında olmadan başına ömürlük bela olacak bir başkomiserle Adana sokaklarında denk düşer.
Adamın polis olduğunu öğrendiğinde korkuyla ora...
SATIR ARASI YORUMLARINIZI VE BEĞENİLERİNİZİ BEKLİYORUM...
Birde fazla uzun zaman olduğu için bölümler arası bir kopukluk yaşayabilirsiniz. Diğer bölümü okuyarak bu bölüme geçmek daha iyi olur anlama açısından. Ama siz birisiniz...
*********
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sarı Gül, Allah seni kahretmeye
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Şuraya bir papatya alayım 🌼
🌼
İçimde büyüyen bir korku vardı ve o korkum Ayaz'a bir şey olmuş olmasıydı.
Benim yanımda değildi. Babasının yanında da değildi. Babası olabileceğini düşündüğü kişiyi, yani beni aramıştı.
Ayaz'a bir şey olmuş olamazdı değil mi?
Olmasındı. Ayaz'a hiçbir sey olmasındı. Bana olsun her şey ama Ayaz'a bir şey olmasın.
İçimde o kadar alakasız cümleler vardı ki, Ayaz'a bir şey olacak ya da olmuş olma ihtimali aklımda ki cümlelere 'dur' diyordu sanki.
Ben bir şey söylemek için düşünürken telefon suratıma kapanmıştı. Kapanmıştı!
Güvenmiyordu bana! Sevdiğim, beni sevdiğini söyleyen adam bana güvenmiyordu.
Böyle bir saçmalığı yapmayacağım konusunda bana güvenmiyordu!
Kulağımda telefonun kapandığını belirten ses sanki beynimin içinde ötüyor gibi çoğalmıştı. Odamın kapısı yavaşça açıldığında içeriye giren Ilgaz'a baktım. Önce bir beni inceleyip kulağımda boş boş tuttuğum telefona bakıp telaşla yanıma gelip oturdu.
"İyi misin?"
"Hayır, değilim." Saçmalık, ben bir adam yüzünden ağlamayacağıma söz vermiştim. Şimdide ağlamayacaktım. Fakat Ayaz, onun için ağlayabilirdim. "Ayaz yokmuş." Kim olduğunu bilmediği bir yüz ifadesi takınarak bozuk yüz hatlarıma dokunup, saçlarımı yüzümden çekti.
