❝Geçmişinde yaşadığı travmatik bir olaydan dolayı polislik mesleğinin adından bile ölesiye korkan bir kadın, farkında olmadan başına ömürlük bela olacak bir başkomiserle Adana sokaklarında denk düşer.
Adamın polis olduğunu öğrendiğinde korkuyla ora...
SATIR ARASI YORUM YAPMAYI VE BÖLÜMÜ BEGENMEYİ UNUTAYIM.
Yanlışlarım varsa affedin bebeklerim 🚔🌼
*********
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Naz & Ayaz
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Ayaz ve Naz) İkisinin ilişkisi, Dağhan'dan daha iyi nznsbdbd
Buraya bir çiçek bırakın 🌼🌼
Dağhan arıyor...
Titreyen parmaklarım arasında usulca telefonu daha sıkı kavrayıp, nedenini bilmediğim şekilde hızlanan nefesimi düzene sokmam için bir çaba içerisine girmiştim.
Koskoca bir ay, hatta daha fazla zaman geçmişti. Ben unuttum dediğim zaman mı aramak istiyordu?
Şimdi mi aklına gelmiştim?
Ağzımdan alıp verdiğim nefesler dudağımı kurutmuştu adeta ve ben ıslatmak için bir harekette dahi bulunmuyordum.
Ne diyeceğim, nasıl davranacağım hakkında bir fikrim bile yoktu ki?!
İçimde biryerden gelen sesle telefonu açıp kulağıma yaklaştırdım.
"Alo, İzel abla." Sanki sır veriyormuş gibi sessiz çıkan sesle ağzım aralanmış ama ben bir cevap vermemiştim.
"E-efendim?"
"Sana birşey sarabilir miyim?" Cevap vermek yerine sessizce mırıldanma ve birkaç anlamsız ses çıkartmıştım. "Neden hiç gelmedin sen yanıma?"
"Şey-"
"Ayaz, telefonum sende mi?" Arkadan, muhtemelen uzak olduğu için, boğuk bir şekilde çıkan sert sesle çenemin titrediğini hissetmiştim.
Göz kapakların ağırlaşmış ve haftadır nefes almamışım gibi ciğerlerime fütursuzca bir nefes doldurmuştum.
"Kapatıyorum ben, seni özledim, bir de seni seviyorum." Çenemin titremesinden olsa gerek dişlerim birbirine çarpıyor ve garip birkaç tıkırtı çıkartıyordu.
