❝Geçmişinde yaşadığı travmatik bir olaydan dolayı polislik mesleğinin adından bile ölesiye korkan bir kadın, farkında olmadan başına ömürlük bela olacak bir başkomiserle Adana sokaklarında denk düşer.
Adamın polis olduğunu öğrendiğinde korkuyla ora...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
***************
"Reşat Nuri Güntekin, Çalıkuşu romanında 'Daha o gün anlamıştım, ben ömrümce seninle sınanacaktım. Çünkü insan daima en sevdiğiyle sınanır.' Diyor." Cevap vermemişti. Anlamıştı ne demek istediğimi fakat ona rağmen bir cevap vermemişti. Sadece susmuştu.
"Bana sadece benimle dans et demiştim ya o gece. Ve bende cevap vermeden kabul etmiştim. Susarak. Bu suskunluğun neden? Benim gibi sessizliğinle kabul ettiğinden mi yoksa sessizliğin arkasına sığınıp cevap vermekten kaçtığından mı suskunluğun?"
"Yanlız..." Dedi devam edeceği cümlesinin başından belli olurken. "Reşat Nuri Güntekin bahsettiğin o romanda 'Ben başkaları gibi değilim. Çok sevindiğim, mesut olduğum vakit, duygularımı sözlerle anlatamam. Mutlaka karşımdakinin boynuna sarılmak, onu öpmek ve hırpalamak isterim.' Diyor aynı zamanda." İçimde tarifi imkansız bir mutluluk olurken cevap vermeyecek diye korkudan, hafiften dolan gözlerim simdi gülüyordu.
"Gel o zaman yanıma..."
"Aşağıdayım..."
Telefonu kapatıp yatağa bıraktım. Sevinçten dört köşe olurken kapıda beni dinlediğine adım kadar emin olduğum Yağmur'u kapıyı açıp içeriye aldım. "Aşağıya ineceğim." Dedim omuzlarından tutup kendine gelsin diye sarsarak. "Ve sende Ilgaz'ı oylayacaksın." Dememle dudaklarına sinsi bir sırıtış peyda oldu. Yağmur benim bir erkek için İlgazin arkasından iş çevirdiğimi ilk defa görüyordu ve bu onun için imkansızı gibi bir şeydi fakat bana olan sevgisini biliyordum ve benim için Ilgaz'ı oyalayacağına da adım kadar emindim.
Gözlerindeki 'o iş bende' iradesiyle odadan çıktığında birkaç dakika ses soluk gelmesini bekledim. Beceremezse büyük ihtimalle gelip beni sıkıştırırdı Ilgaz. Ses soluk çıkmadığına göre o Ilgaz'ı oyalıyordu.
Altımdaki şortu çıkartıp, kalın polarlı bir eşofman giyerek üzerimdeki ceketin önünü vurup ek olarak üzerimize odadan bulduğum ceketi alıp hızla odadan çıktım.
Hava buz gibiydi ama montumu alırsam askılık boş gibi duracaktı ve evden çıktığımı herkes anlayacaktı bunu göze almazdım.
Ayakkabılarımı elime alıp evine dis kapısının önüne çıkarak, sessizce evin dış kapısını da kapatıp kapı önünde ayakkabılarımı giyip koşarak merdivenleri indim.
Allah'ım sen bu evden gizli çıkmalarımı kimseye yakalatma. Amin!
Apartmandan da çıktığımda biraz ileride arabadan inmiş etrafına bakınan, hayır direkt benim çıkacağım apartmanın kapısına bakan Dağhan'ın yanına doğru koşar adım ilerledim.
