❝Geçmişinde yaşadığı travmatik bir olaydan dolayı polislik mesleğinin adından bile ölesiye korkan bir kadın, farkında olmadan başına ömürlük bela olacak bir başkomiserle Adana sokaklarında denk düşer.
Adamın polis olduğunu öğrendiğinde korkuyla ora...
Bol bol yorum bekliyorum bu bölüm için, haberiniz olsun. Azıyla yetinemem
🚔🚔🚔🚔
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ayaz & Ilgaz
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Taşkın ailesi
Buraya bir çiçek bırakın lütfen kaç kişiyiz bakalım 🌼
Okuduğunuz saati buraya yazabilirsiniz.
"İzel abla, bence kaybolduk."
"Ayaz beni strese sokuyorsun, hamileyim ben. Yapma!" Diyerek elimdeki telefonu cebime koyarak parmaklarımı karnımda dolandırdım. Midem zaten bulanıyordu, şimdi ekstra fazla bulanıyordu. Kaybolmuş olmamız yetmiyormuş gibi bir de Dağhan'la uğraşacaktım eve gidince.
"Ama benim söylememem bunun olduğu ve bizim kaybolduğumuz gerçeğini degistirmez." Dedi bilmiş bilmiş ceketimin bir köşesinden tutunurken. Bu benden ayrılıp kaybolmamak için aldığı bir önlemdi. Gerçi yeteri kadar kaybolmuştuk bunun bir tık üstü yoktu.
"Ayaz lütfen susar mısın? Baban eve gittiğimiz vakit yeteri kadar konuşacak zaten!" Dedim bende onun tonlaması ile bilmiş bilmiş. O da bunu en az benim kadar biliyordu. Bu, Ayaz yüzünden başımızın belaya ilk girişi, benimde bu yüzden ilk azar işitmem değildi ne de olsa! Ne ilk kez kaybolmuştuk, ne de ilk kez karşılıklı oturup azar yemiştik.
Her şeyin bir ilki vardı sözüne yeni bir çağ getirmiş ve 'her şeyin bir onuncusu vardır' yapmıştık.
Ayaz uslanmaz bir şekilde, "Eve gidebilirsek tabii!" Dedi beni takip etmeyi sürdürerek.
"Ayaz, bebeğim rica ederim sus. Neresi olduğunu bilmediğim bir ormanda çocuk doğurmak istemiyorum. Beni buna mecbur bırakma!" Diye homurdandım zira Dağhan'ın beni azarlamaması için tek yol, tam şu anda karnımdaki çocuğu doğurmak olurdu. Ve Ayaz, benim bunu istemeden de olsa yapmam için beni kamçılayıp duruyordu. Az kalmıştı, biraz daha beni strese sokarsa şu an kardeşini kucağına alabilecekti!
