❝Geçmişinde yaşadığı travmatik bir olaydan dolayı polislik mesleğinin adından bile ölesiye korkan bir kadın, farkında olmadan başına ömürlük bela olacak bir başkomiserle Adana sokaklarında denk düşer.
Adamın polis olduğunu öğrendiğinde korkuyla ora...
SATIR ARASI YORUM YAPMAYI VE BÖLÜMÜ BEĞENMEYİ UNUTMAYIN...
************
'Birini hiçbir zaman affedemeyeceğini anladığında ondan vazgeçersin, birini ondan vazgeçemeyeceğini anladığım zaman affedersin,'
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Ayaz & Naz) (Çokça Ayaz ve Naz vibe alıyorum bu fotoğraftan jdjsjjs)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Naz & Dağhan) (Bu da Naz'ın kapısında bekleyen Dağhan ndnsn)
Buraya bir çiçek bırakın 🌼
"Sence de konuşmamız gerekmiyor mu?"
"Hayır, biz konuştuk ve bitirdik!"
Önce alay içerikli bir gülümseme yayılmıştı etrafa ardından üzerine atılan adımı görmüştüm.
Özellikle yüzüne bakmamaya ve arada kesik nefesler almaya çalışıyordum. Yoksa benim için pek iyi olmayacaktı.
"Madem bitti o zaman neden bugün hastaneye geldin Naz? Niye beni görmek için, bitirdiğin bir şey için o kadar yol geldin?!"
"Ne bu küçük dağları ben yarattım havaları. Abi kardeş kendinizi bu kadar önemseme halleri ya, babanın hastanesi mi orası?" Yakalanmış ya da o gıcık kızın oraya gittiğimi söylemiş olması fikri sinirlerimi bozmuştu.
Zaten hızlı atan kalbim birde bu yakalanmanın üzerine daha da hızlanmış her an göğüs kafesimde durmayıp çıkacakmış gibi atıyordu.
Nedendi bilmiyorum ama suçlu psikolojisinden olsa gerek, sürekli kaçacak bir yola bakıyordum. Fakat bileğimdeki aptal şey bulduğum tüm yollara taş koyuyordu resmen.
