MY LITTLE PRETTY OMEGA. / Completed / ✔️

💜 13 💜

- ეს საოცრება იყო.

- ყოველთვის ასე ამბობ.

- იმიტომ რომ საოცრება ხარ ჯიმინ.- ვამბობ და ჩვენს ბაგეებს ვაერთებ.

- ჩემი წასვლის დროა.

- გთხოვ დარჩი.

- არ შემიძლია.

- გევედრები პატარავ.- ვამბობ და სხეულზე ძლიერად ვიკრავ მას.

- იუნგი.

- შშშ.- ვჩურულებ და ისევ ვაერთებ ჩვენს ბაგეებს ვკოცნი მას და მასთან ერთად ვტკბები თითოეული წუთით.

- რა გადაწყვიტე დარჩები?

- მე...

- არ გაჩქარებ, შეგიძლია ისევ დაფიქრდე თუმცა ვაღიარებ საშინლად მინდა რომ ჩემთან დარჩე და არ წახვიდე.

- მეც მინდა მაგრამ ასე მარტივად ვერ მივატოვებ ყველაფერს.

- რას გულისხმობ?

- მე იქ ცხოვრება მაქვს, ნუ მქონდა.

- შენ ვინმე...

- იყო ერთი.

- გიყვარს?

- ჩემთვის ძალიან ძვირფასი ადამიანია.

- სწორედ ამიტომ გინდა წასვა, მის გამო?- ვეკითხები მას ღიმილით ვცდილობ რომ წყენა არ შევიმჩნიო.

- მინდოდა, ყველაფერი ძალიან არეულია, მაპატიე.

- არაუშავს რას ვიზამთ ასეც ხდება.

- იუნგი.

- წასვლას აპირებ?

- ასე უბრალოდ ვერ დავასრულებ ყველაფერს, იმისათვის რომ შენთან ცხოვრება დავიწყო ჯერ ძველი ურთიერთობა უნდა დავასრულო.

- გასაგებია.

- იუნგი მე...

- მესმის ჯიმინ, ყველაფერი მესმის.

- ბრაზობ.

- ვაღიარებ ვერ დავმალავ იმას რაც ისედაც ჩანს.

- ჯობია წავიდე.- ამბობს და ჩაცმას იწყებს.

ბოლოჯერ თვალს მავლებს და ოთახიდან გადის, უკან გაყოლა მინდა მაგრამ ჩემი სიამაყის გრძნობა არ მაძლევს ამის უფლებას, თითქოს და მას დავკარგავ თუ ჯიმინს მუხლებში ჩავუვარდები. რამოდენიმე წუთს ასე ვარ ბოლოს კი მას უკან მივყვები და გზას ვუღობავ.