- როგორ ხარ?
- მენატრებოდი მამა.
- ჯექსონი?
- ის იდიოტი ჯეონმა მოკლა.
- ანუ რეზერვაციის კანონიერი მემკვიდრეც მკვდარია.
- ასეა, რაც შეეხება ჩვენს გეგმას...
- ის თანახმაა რამოდენიმე თვეში შემოგვიერთდება, თქვა რომ ჯერ შური უნდა იძიოს.
- გასაგებია.
- შეთვის საჩუქარი მაქვს.
- ჩემთვის?
- ჰო.- ამბობს და ოთახში პატარა გოგონა შემოჰყავთ, რომელიც შეშინებული თვალს გვავლებს, სადღაც 15 წლის იქნება უფრო ნაკლებიც თუ არა.
- როგორია?
- მშვენიერია, უნაკლოა.
- ამის წამოსაყვანად ერთი ომეგის მოკვლა მომიწია, საკმაოდ ძლიერი იყო, მაგრამ ბოლოს მაინც მოვუღე ბოლო.
- ამად ღირდა უნაკლოა.
- ასე რომ ისიამოვნე ჩემო ბიჭო.
- ჯეიბი.
- გისმენთ ბატონო.
- ჩემს ოთახში აიყვანე.
- დიახ შესრულებული იქნება.
- მიხარია რომ აქ ხარ მამა.
- მეც მიხარია რომ შენთან ვარ.
ერთმანეთს ვეხვევით და მალევე ჩემს ოთახში ავდივარ სადაც შეშინებული გოგონა საწოლზე ზის, დანახვისთანავე ფეხზე დგება და კუთხისაკენ მირბის თუმცა მალევე ვიჭერ და სხეულზე ვიკრავ.
- გამიშვით, გთხოვთ, გევედრებით.
- ნუ გეშინია არაფერს არ დაგიშავებ.
- გთხოვთ.
- გაჩუმდი და დამემორჩილე.- ვამბობ და საწოლზე ვაგდებ, მიუხედავად იმისა რომ წინააღმდეგობას მიწევს მაინც არ ვჩერდები და სხეულზე სამოსს ვახევ, შემდეგ რამოდენიმეჯერ ვარტყამ და მასში ყოველგვარი გაფრთხილებისა და მომზადების გარეშე შევდივარ, მის ყვირილსა და სხვერწნას ყურადღებას არ ვაქცევ არც მის ცრემლებს უმოწყალოდ ვჟიმავ და სიამოვნებას განვიცდი.
YOU ARE READING
MY LITTLE PRETTY OMEGA. / Completed / ✔️
Fanfiction- დილამშვიდობისა. - აქ რას აკეთებ? - ჩვენი პრობლემის მოგვარებას ვაპირებ და ამისათვის უამრავი გეგმა მაქვს. - გეგმა? - ჰო, გეგმა "ა" შენ ჩემთან რჩები, გეგმა "ბ" შენ ჩემთან რჩები, გეგმა "ც" შენ ჩემთან რჩები და ასე გრძელდება დაუსრულებლად.- ამბობს და თ...